فنون عملیات روانی بی‌بی‌سی فارسی برای کنترل ذهن مخاطبان+تصاویر

  به گزارش بولتن نیوز به نقل از فارس، رسانه‌های غربی و به خصوص رسانه دولتی بی‌بی‌سی، در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ایران برنامه‌های ویژه‌ای برای اثرگذاری بر اذهان مخاطبان، از طریق تحریف واقعیت‌ها تدارک دیده‌اند.

فنون کنترل ذهن و دستکاری اذهان توده از جمله روش‌هایی هستند که رسانه‌ها به کرات از آنها برای متقاعد کردن مخاطبانشان، در راستای اهدافی که دارند، استفاده می‌کنند.

 در این گزارش که در چند قسمت تقدیم خوانندگان گرامی می‌گردد، ابتدا چندین فن عملیات روانی که رسانه‌های غربی در کل از آنها برای دستکاری اذهان مخاطبان استفاده می‌کنند را بررسی خواهیم کرد و سپس استفاده این رسانه‌ها از این فنون در انتخابات ریاست جمهوری ایران را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

دستکاری اذهان توده به استفاده از تکنیک‌هایی بر اساس اصول روان‌شناسی توده گفته می‌شود که برای درگیر کردن، کنترل یا اثرگذاری بر تمایلات عامه مردم به کار می‌رود تا رفتارهای آنها را به سمت انجام رفتارهای خاصی هدایت کند.

همان‌طور که گفتیم یکی از حیطه‌هایی که از فنون دستکاری اذهان توده فعالانه در آن استفاده می‌شود دستکاری اذهان در رسانه‌هاست که در آن یک رسانه خاص از «مغالطه‌های منطقی» یا فنون دیگر دستکاری ذهن برای جهت‌دهی به افکار عمومی استفاده می‌کند.

«جورج کی سیمون»، روان‌شناس و پژوهشگر بر جسته آمریکایی که در حیطه عملیات روانی فعالیت می‌کند می‌گوید فرد یا رسانه دستکاری‌کننده برای اینکه در هدفش برای دستکاری ذهنی موفق شود، باید:

1ـ مقاصد و رفتارهای پرخاشگرانه خود را پنهان کند

2ـ از آسیب‌پذیری‌های روان‌شناختی قربانی (یا مخاطبش) آگاه باشد تا بتواند موثرترین تاکیتیک‌ها برای اثرگذاری بر ذهن آنها را شناسایی کند.

بنابراین دستکاری ذهنی هنگامی که با ابزارهای پرخاشگرانه مخفیانه یا «زیر پوستی» انجام شود، اثرگذاری بیشتری خواهد داشت.

در زیر نگاهی خواهیم داشت به برخی از فنونی که رسانه‌های غربی و به خصوص شبکه خبری بی‌بی‌سی برای انحراف ذهن مخاطبان به سمت هدفهای خاص خود در پوشش اخبار خود از آنها استفاده می‌کنند.

1ـ مغالطه با حمله‌های شخصی

از جمله فنونی است که رسانه‌ها و یا حتی در نگاهی کلی سیاستمداران رقیب، به کرات از آن برای متقاعد کردن مخاطبان و حق به جانب جلوه دادن خودشان استفاده می‌کنند.

  در این مغالطه برای اینکه نادرستی ادعا یا گفتار یا استدلال یک فرد نشان داده شود تلاش می‌شود به شخصیت مطرح کننده آن ادعا یا گفتار حمله شده و خصلتی بد یا نامعقول به وی نسبت داده شود.

اصول منطق حکم می‌کند هنگامی که ایده‌ای توسط هر کسی مطرح می‌شود، نادرستی استدلال‌های آن فرد با ارائه مستندات و شواهدی مخالف، اثبات شود. با این حال، در مغالطه حمله شخصی به جای اینکه چنین مستنداتی ارئه شوند، شخصیت فرد یا یک خصلت خاص از او محور توجه قرار می‌گیرند و سعی می‌شود با اعتبارزدایی از فرد، از ایده‌های او، حتی اگر درست هم باشند سلب اعتبار شود. 

به گفت‌وگوی زیر که نمونه‌ای از این مغلطه است توجه کنید:

فرد الف)ـ سیگار کشیدن ضررهای زیادی دارد.

فرد ب) تو خودت هم سیگار می‌کشی.

به این دلیل به این فن، نوعی مغالطه گفته می‌شود که طبق قوانین منطق، صحت یا سقم یک گزاره ارتباطی با عواملی غیر از آن گزاره، از جمله فرد مطرح‌کننده آن ندارد؛ یعنی، حتی فرد فاقد موقعیت اجتماعی، سیاسی یا علمی مناسب یا  فردی بدسگال هم می‌تواند استدلالی مطرح کند که درست باشد.

با این حساب اظهار  این ایده که سیگار کشیدن مضر است از سوی یک فرد سیگاری همانقدر می‌تواند درست باشد که از سوی یک فرد غیرسیگاری. نکته دیگر درباره این فن این است که ترور شخصیتی فقط به ادعاها یا اظهارات مربوط نمی‌شود، بلکه می‌تواند رفتارها یا سایر جنبه‌های را هم دربربگیرد. مثلاً هنگامی که رفتار اشتباهی از فردی سر می‌زند یا این رفتار از فردی سر می‌زند که یک ویژگی ظاهری بارز

ـ فرد «الف» ریش می‌گذرد

ـ فرد «الف» تندرو است

ـ نتیجه: بنابراین، ریش گذاشتن نشانه افراط‌گرایی است.

انحراف ذهنی رخ داده در اینجا هنگامی بیشتر معلوم می‌شود که توجه کنیم بسیاری از افرادی که ریش می‌گذارند می‌توانند تندرو نباشند یا بر عکس، همه افراد تندرو هم ریش نمی‌گذارند. 

نمونه‌های توسل به این مغالطه را می‌توان به کرات در پوشش‌های خبری یا گزارش‌های رسانه‌ای رسانه بی‌بی‌سی یا سایر رسانه‌های غربی مشاهده کرد. جدیدترین نمونه توسل به فن حمله شخصی با رفتارهای فرد را می‌توان در گزارش‌های رسانه‌ای از مظنونان حادثه بمب‌گذاری‌های ماراتن «بوستون» مشاهده کرد. در روایت‌نگاری‌های رسانه‌ها از این واقعه، اشاره به اینکه این دو برادر 5 نوبت نماز می‌خواندند، مشاهده شدن آنها در مساجد اسلامی بوستون یا اینکه یکی از خویشاوندان این دو اخیراً حوادث 11 سپتامبر را طراحی دولت آمریکا خوانده بود به وفور مشاهده می‌شد.