یوم‌النکبة

بولتن نیوز ، هیچ چیز به اندازه واژه یوم‌النکبة محافل صهیونیزم را پریشان نمی‌کند. یوم‌ النکبة نامی است که فلسطینیان بر روز استقرار رژیم اشغالگر قدس نهاده‌اند. صهیونیزم پیش از آن که در جغرافیای غرب آسیا جا خوش کند نخستین حرکت خویش را از تغییر تاریخ و جعل ادبیات شروع کرد. بر همین اساس در این ۶۵ سال، نخبگان و لابی یهود بسیار کوشیدند این نام را از تقویم اعراب و مسلمانان حذف کنند. آخرین کسی که با امید زدودن این نام از خاطره تاریخی اعراب گام برداشت «شمعون پرز» رئیس ۹۰ ساله رژیم جعلی صهیونیستی بود که کتاب خاورمیانه بزرگ را به امید گنجاندن اسرائیل غاصب در خانواده خاورمیانه در سطح جهانی منتشر کرد.

اما هر اندازه صهیونیزم بین‌الملل در این وادی - تغییر ادبیات و فرهنگ مسلمانان - بیشتر تلاش کرد، بهره کمتر و حتی نتیجه معکوس گرفت. اکنون در شصت و پنجمین سالروز استقرار رژیم اشغالگر، واژه نکبت، شعار واحد در پرچم همه جریان‌های اسلامی و آزادیخواه شده است. اما اتفاق جالب‌تر این است که همه جریان‌هایی که چندی دل در گرو سازش با رژیم صهیونیستی داشتند نیز این روزها تحت این واژه، بی‌اعتمادی خویش به دشمن دیرین را ابراز می‌کنند. اگر زمانی حاکمان عرب که بیش از دو دهه را در اتاق‌های مذاکره با طرف‌های صهیونیستی گذرانده‌اند ابا داشتند اسرائیل را نحس و ناسازگار بخوانند اما اکنون نه تنها از مصر، تونس و لیبی انقلابی و رام‌الله و اردن، نغمه اعتراض به گوش می‌رسد؛ بلکه بسیاری از دولت‌های اروپایی نیز با احضار گاه و بی‌گاه سفرای رژیم صهیونیستی نسبت به اقدامات این رژیم اعتراض می‌کنند. قطار سازشی که قرار بود پس از مادرید و اسلو، با درنوردیدن ایستگاه‌های دیگر به ریاض برسد، اکنون در همان ترمینال رام‌الله و اقامتگاه دوستان اصلی نتانیاهو از حرکت باز ایستاده است. رژیم صهیونیستی حتی به ابتدایی‌ترین قول و قرارهایی که در حضور باراک اوباما برای توقف شهرک‌سازی بسته بود وفادار نماند و اکنون حتی رئیس‌جمهور ایالات متحده هم از سران تندرو این رژیم بیزار است.

این نکته بسی جای تامل دارد که در روزهای جشن صهیونیزم؛ نزدیک‌ترین جناح عربی به صهیونیست‌ها یعنی تشکیلات خودگردان مبهم‌ترین موقعیت را دارد، ابومازن نه تنها به هیچکدام از وعده‌های فهرست بلند اسرائیل نرسیده که همه پل‌ها و فرصت‌های گذشته را نیز مخروبه می‌بیند. سازمان آزادیبخش فلسطین(ساف) اینک نه روابط خوبی با اسرائیل دارد نه حماس. کشورهای عربی نیز با پیروزی غزه در دو جنگ ۲۲ و ۸ روزه بر رژیم غاصب، روی گروه‌های جهادی بیش از ساف حساب باز می‌کنند.