10 قدم در شاگردی مکتب دهم، مکتب امام هادی (ع)

به گزارش بولتن نیوز، امام هادي (ع) يكي از پيشتازان دانش، تقوا و كمال است كه وجودش، مظهر فضايل اخلاقي و كمالات نفساني و الگوي کامل و جامعی برای انسانهای حق جوست . با اینکه امام به علت محدودیتهای شدید دستگاه حکومتی ارتباط مستمر و کاملی با مردم نداشتند اما آنهایی که اندکی نیز از فیض حضور امام بهره برده اند همواره از نیکی ها و فضایل ایشان سخن رانده اندچنانچه ابوعبيداللّه‏ جنيدي درباره ايشان چنين مي‏گويد: "سوگند به خدا، او بهترين مردم روي زمين و برترين آفريده‏هاي الهي است."هم‏چنين ابن‏حجر ـ كه از عالمان اهل سنت است ـ در شرح حال ايشان مي‏نويسد:"او در دانش و بخشش، وارث پدرش بود"و ابن شهر آشوب نيز چنين مي‏گويد: "امام هادي (ع) خوش‏قلب‏ترين و راست‏گفتارترين مردمان و شاخه‏اي بركشيده و برگزيده از بوستان نبوت و ميوه‏اي چيده شده از درخت رسالت بود".

ما نیز برآنیم تا سرمشق تكليف­هايمان را از هادی الائمه (ع) بگیریم تا دفتر زندگیمان را به برکت دهمين ثمره باغ امامت و دوازدهمين نهال عصمت و طهارت از غلط ها و اشتباهها پاک و سبک زندگیمان را مزین به سیره امام هادی (ع) کنیم:

قدم اول) به دنبال زیبایی باطن باشیم:

امام هادی (ع) ضمن توجه به اساس زیبایی، رشد و کمال عقل را زیبایی باطن تعریف می کنند و توجه به آن را مهم تر از توجه به زیبایی ظاهری و مادی می دانند و می فرمایند :" ، نيكويي صورت، زيبايي ظاهر است و نيكويي عقل، زيبايي باطن است."

قدم دوم) صبور و بردبار باشیم :

مردي، براي اين كه خود را پيش متوكل كه پادشاه ستمگري بود، عزيز كند از امام دهم بدگويي كرد و به متوكل گفت: «در خانه هادي، سلاح هايي مخفي شده است. او مي خواهد، بر ضد حكومت تو، شورش كند و خودش پادشاه مردم شود». متوكل بسيار خشمگين شد و دستور داد كه سربازانش به خانه امام، حمله كنند. شب بود. امام در اتاقي نشسته بود و قرآن مي خواند. ناگهان سربازان به داخل خانه ريختند و اتاق ها را جستجو كردند، اما هيچ چيز نيافتند. امام را در همان حالت نزد متوكل بردند و گزارش دادند كه چيزي پيدا نكرديم. متوكل دستور داد امام را آزاد كنند. بعدها، امام هادي عليه السلام مردي كه جاسوسي كرده بود را شناخت، اما به او چيزي نگفت. ايشان مرد صبور و بردباري بودند.

قدم سوم) بهترین ذکر، صلوات بر حضرت محمد (ص) و اهل بیت (ع):

حضرت عبدالعظيم حسني (ع) فرمود: شنيدم از حضرت هادي(ع) كه مي‌فرمود: خداوند حضرت (ع) را از اين جهت براي خود دوست گرفت كه آن جناب به خاتم النبيين(ص) و اهل بيتش بسيار صلوات مي‌فرستاد.

قدم چهارم) همیشه شکرگذار نعمتها باشیم :

مرد فقیر صبرش را از دست داده بود، با خود گفت: «به خدمت امام مي روم و از اين وضع شكايت مي كنم». وقتي نزد آن حضرت رسيد، قبل از آن كه حرف بزند، امام فرمود: «تو مي تواني، شكر نعمت هايي را كه خدابه تو داده است به جا آوري؟ مثلاً مي تواني شكر نعمت سلامتي را به جا آوري؟» سپس مقداري پول به او داد. مرد، پول را گرفت و تشكر كرد و رفت. و نیز ایشان می فرمایند :" شكرگزار، سعادت شكرش از سعادت نعمتي كه موجب شكر شده، بيشتر است، چون نعمت، حاجت زندگي است ولي شكر هم نعمت است و هم پاداش."

قدم پنجم) یادآوری،محکم کاری و دوراندیشی:

امام هادی (ع) راهکارهای پیشگیری از افسوس و حسرت سهل انگاری را برای بهره گیری مشتاقان زندگی بهتر بیان می کنند و می فرمایند که"افسوس هاي ناشي از سهل انگاري را به يادآوري و محكم كاري و دورانديشي در پيش گير."

قدم ششم) فرمولی برای توانگری:

امام هادی (ع) با تعریفی زیبا و متفاوت،توانگری را در ثروت و قدرت نمی دانند و می فرمایند:" توانگري، كمي آرزو و رضايت به چيزي است كه تو را بسنده است."

قدم هفتم) نیکی هایی که از بین میروند ... :

امام هادي (ع)حسادت را یکی از خصلتهای زشت انسان معرفی می کنند و نتیجه آن را نیز از بین رفتن نیکی ها بیان می کنند: "حسد، نيكي ها را از بين مي برد."

قدم هشتم)نیازمندان را دریابیم:

امام هادى(ع) همواره، پناهگاه نيازمندان و گرفتاران بود و هيچ‏ گاه آنان را نااميد از خانه‏ى خويش نمى‏راند و نیز ایشان در مورد رسیدگی به نیازمندان می فرمایند :" علماي شيعه ما كه به دوستداران و پيروان ناتوان ما رسيدگي كنند، روز قيامت در حالي وارد شوند كه از تاج هاي آنها نورافشاني مي شود."

قدم نهم) به زیارت حضرت عبدالعظیم (ع) برویم:

امام هادى (ع) به مردى از اهالى رى كه به زيارت امام حسين (ع) رفته بود فرمودند" :اگر قبر عبد العظيم (ع) را در شهر خود زيارت كنى ، چنان است كه گويى امام حسين (ع) را زيارت كرده اى." و نیز امام هادى (ع) به حمّاد رازى فرمودند ":هرگاه در قلمرو خود در كار دين به مشكلى دچار شدى ، آن را با عبد العظيم حسنى در ميان بگذار."

قدم دهم) زيارت جامعه كبيره بخوانیم:

زيارت جامعه كبيره، جامع و مانع­ترين گفتار امام­شناسي است. حضرت امام خميني(ره)، هنگام زيارت امام رضا(ع) و حتي خواهر گراميشان حضرت معصومه(س) با وجود كهولت سن، تمام اين زيارت مأثور از امام­هادي(ع) را با خضوع و خشوع خاصي، از حفظ و ايستاده مي­خواندند و اهتمام علماي بزرگ دين، به اين گرانقدر نوراني، نشان از اهميت مطالب عميق آن دارد. موسي بن عمران نخعي مي­گويد: به امام­هادي(ع) گفتم گفتاري به من بياموز كه هنگام زيارت يكي از شما اهل­بيت(ع) بر زبان جاري كنم و ايشان زيارت جامعه كبيره را خواندند ، زيارت جامعه كبيره، دانشگاه امام­شناسي شيعه است كه از تراث ارزشمند امام علي نقي(ع) به شمار مي­آيد. با تأمل در زيارت جامعه كبيره، خواهيم دانست كه امامان معصوم(ع)، بهترين حركت و جريان سياسي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي و بهترين تئوري جهاني را به دنيا عرضه كرده­اند و كساني كه بر غير از راه آنان قدم بگذارند، به يقين، گمراه خواهند شد .

ای مهر تابان، خورشید طلوع کننده در مدینه و درخشنده در سامرا، ای دریای رحمت و باران هدایت، ما را که اسیران شب زمینیم به بارش انوار هدایتت به صبح روشن زندگی آسمانی برسان تا به سوغاتی های ماندگار کلام و سیره ات، ققنوس زندگیمان بار دیگر جانی بگیرد و زندگی از تو بیاموزیم . . . سلام بر تو ای امام خوبی ها، ای امام هادی (ع)

امام علي النقي، امام هادی (ع) در سال 212 ق در مدينه به دنيا آمدند،نام مباركشان علي و كنيه‏ ایشان ابوالحسن و برخي ازالقاب گرانقدرشان نجيب، مرتضي، هادي، نقي، عالم، فقيه و... كه مشهورترين آنها، هادي و نقي مي‏باشد، امام هادی (ع) پس از شهادت پدر گران‏قدرشان امام جواد (ع)، در هشت سالگي به امامت رسيدند. ايشان تا 22 سالگيكه به دستور متوكل، دهمين خليفه عباسي، به سامرا تبعيد شدند، در مدينه زندگي مي‏كردند. سرانجام آن حضرت، در 42 سالگي و پس از 33 سال امامت پربار، بر اثر زهري كه با دسيسه مُعْتَز، سيزدهمين خليفه عبّاسي، توسط معتمد عباسيبه آن حضرت خورانده شد، به شهادت رسيدند و در منزل خود در شهر سامرا به خاك سپرده شدند. دوران امامت امام هادى(ع) در سخت‏ ترين شرايط، در زمان خلافت پانزده ساله‏ى ديكتاتورى متوكل و سپس خلفاى بعدى سپرى گرديد.