مسیر مشترک آل خلیفه و آل سعود

به گزارش بولتن نیوز به نقل از سرویس بیداری اسلامی رویداد، در حالیکه ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر بر حق زندگی آزادی و امنیت شخصی شهروندان تاکید دارد، نقض این اصول از سوی نظام پادشاهی بحرین و عربستان و همچنین بی­توجهی جامعه جهانی به آن به رویه­ای معمول در این کشور مبدل شده است.

بر اساس بند 2 ماده یک، منشور ملل متحد مصوب 1945 میلادی در بیان مقاصد و اصول ملل متحد، بر خودمختاری ملل در انجام امور داخلی تأکید شده است؛ همچنین طبق بند 4 ماده 2 منشور ملل متحد نیز به عدم استفاده از زور و تهدید علیه تمامیت عرضی هر کشور دیگر اشاره شده است. در نتیجه هرگونه دخالت نظامی دولت عربستان در مساله داخلی بحرین مخالف نص منشور ملل متحد بوده و نقض آشکار عرف بین الملل به شمار می­آید.

 جدای از بحث مداخله خودسرانه­ی عربستان در قضیه­ی داخلی بحرین که یک اقدام غیر قانونی و ضد حقوق بشری به شمار می­آید؛ هرگونه کشتار، سرکوب، بازداشت، شکنجه، تبعید، تجاوز به حریم خصوصی افراد، توهین به مقدسات مذهبی اشخاص، تخریب اماکن مذهبی، منع برگزاری آیین­های مذهبی و دینی و همچنین نقض آزادی اراده مردم در تعیین نوع و مدل حکومت بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر و منشور ملل متحد ممنوع و مصداق آشکار نقض حقوق بشر است.

حکومت بحرین که از زمان استقلال این کشور حتی پیش از آن تحت حاکمیت خاندان آل خلیفه بوده، اصلی­ترین بازیگر تحولات و قیام مردمی سال 2011 است که سعی در کنترل و مهار این قیام دارد. حکومت بحرین رفتارهای متفاوت و تا حدی متعارض را در قبال قیام مردم از خود به نمایش گذاشته است. در رویکرد حکومت بحرین طیفی متنوع از رفتارها، از رویکرد مسالمت­آمیز و اعلام تمایل به گفت وگو با مخالفان تا سرکوب شدید و ایجاد رعب و وحشت میان مردم معترض وجود داشته که البته هر کدام از این رفتارها در دوره­های متفاوت و جداگانه­ای از قیام مردمی بروز کرده است. این تنوع و تغییرات رفتاری ناشی از تأثیرگذاری مؤلفه­های مختلف بر نوع رویکردهای آل خلیفه است. بر این اساس، شناخت عوامل تأثیرگذار بر رفتارهای حکومت آل خلیفه یا به عبارت دیگر، مبانی و مؤلفه­های تأثیرگذار بر رفتار حکومت در قبال قیام قبل از بررسی و تبیین خود رفتارها ضرورت دارد.

البته اگر در فضای سایبر به دنبال محکومیت اقدامات رژیم آل خلیفه باشید بسیار می­یابید که در محکومیت این رژیم از سوی سازمانهای بین­المللی چه بیانیه­ها صادر شده است.  آنچه در بحرین می گذرد سرکوب اکثریت 70 درصدی مردم با مجموعه­ایی 30 درصدی است که متاسفانه اتحادیه اروپا نگاه دوگانه­ایی به نقض حقوق بشر در این کشور دارد. این نشان دهنده آن است که موضوع حقوق بشر به شدت تحت تاثیر جدی منافع مجامع غربی قرار دارد.

کشتار تظاهرکنندگان و معترضان، شکنجه و قتل در زندان‌ها، شکنجه فعالان زن و تعدی به آنها، محاصره مراکز درمانی و ممانعت از درمان بیماران، بازداشت‌های شبانه، اخراج اساتید و دانشجویان، اخراج کارگران شرکت‌کننده در اعتصابات، برخورد با اتحادیه صنفی، اخراج و بازداشت پزشکان و پرستاران، به‌کارگیری خشونت بیش از حد در برخورد با تظاهرکنندگان، استفاده از سلاح های ممنوعه در برخورد با تظاهرکنندگان، حمله به اماکن مذهبی شیعیان، اختلاف‌افکنی میان شیعه و سنی، محاکمه معترضان و مردم در دادگاه‌های نظامی به جای دادگاه‌های مدنی، کودکان 25درصد از بازداشت‌شدگان را تشکیل می‌دهند، بازداشت گسترده ورزشکاران و فعالین غیرسیاسی، دستگیری و سرکوب شدید روزنامه‌نگاران و نویسندگان و همچنین ایجاد محدودیت غذایی و دارویی، از مهمترین مواردی هستند که در مورد مساله نقض گسترده حقوق بشر در بحرین از فوریه 2011 می‌توان به آن اشاره کرد.

روح الله پورطالب