کد خبر: ۱۳۴۳۸۲
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار:
جای خالی نماز در پرورش اندام

بی توجهی مسئولان ورزش به جایگاه نماز در سالنهای بدنسازی

در هیچ حالتی انسان نمی تواند مهره های اصلی بدن خود را استراحت دهد چه بخوابد و چه بنشیند. فقط در حالت رکوع و سجود است که مهره های L1 تا L5 کمر انسان استراحت می کند. برای همین است که وقتی نماز به پایان می رسد ما احساس سرحالی و رفع خستگی داریم. البته ناگفته نماند که این یکی از رازهای نماز است.
گروه ورزش ـ استاد امیر ملازاده*: در دنیای مدرن و پرهیاهوی امروز، بهترین راه و روشی که می تواند افراد جامعه را به سلامت روح و جسم راهنمایی کند؛ ورزش است ولی متأسفانه در جامعه امروز ما، نوع ورزش و انتخاب آن برای خانواده ها به یکی از دغدغه های مهم تبدیل شده است.

از این رو بر آن شدیم که یکی از رشته های پرطرفدار جامعه بشری امروز که توانسته قشر جوان ما را به خود جذب کند را مورد بررسی قرار دهیم، که شاید توانسته باشیم چه در ابعاد فرهنگی و یا ابعاد ورزشی و سیاسی نگاه وزارت ورزش را به این رشته دقیق تر و عمیق تر از قبل کنیم.

به جرأت می توان گفت بدنسازی در تمام ورزشها کاربرد دارد و در ایران اگر رتبه اول را از لحاظ طرفدار نداشته باشد حتما یکی از پر طرفدارترین رشته های ورزشی در جوامع کنونی می باشد و دلیل آن هم بر همه آشکار است که تمامی عضلات داخلی و بیرونی اندام را به کار گرفته و تقویت می کند و از سوی دیگر زیبایی اندام یکی از دلایلی است که جوانان را در این رشته به سوی خود می کشاند.


اما مسئله مهم که در این ورزش درحال ناپدید شدن است، روح پهلوانی و معنوی است. جای بسی تأسف دارد در کشوری که در زیر بیرق امام زمان (عج) ادامه حیات می دهد، در سالنهای ورزشی کمبود روح معنویت به وفور یافت می شود. متاسفانه مسئولان یا نمی بینند و یا نمی خواهند که ببینند!

در این یادداشت سعی شده است که این بار به گونه ای متفاوت به این ورزش زیبا نگاه کنیم و سعی داشته باشیم در ابعاد وسیع تر و گسترده تر در زمینه های فرهنگی، سیاسی و دینی که در این ورزش نفوذ دارد نگاه کنیم.

یکی از مسایلی که متاسفانه در سالنهای ورزشی بدان اهمیت چندانی داده نمی شود؛ نماز است.

حدوداً 21 سال است که در خدمت جوانان عزیز این مرز و بوم و در تمام کلاسهای داخلی و خارجی شرکت نمودم و جای تأسف دارد که ما مسلمانان در کلاسهای مربی گری خود نیز به این مسئله توجه نمی کنیم و اساتید ما به آن اشاره نمی کنند. نماز، 17 رکعت روزانه می باشد که به آن اشاره می کنم.

در هیچ حالتی انسان نمی تواند مهره های اصلی بدن خود را استراحت دهد چه بخوابد و چه بنشیند و....

فقط در حالت رکوع و سجود است که مهره های L1 تا L5 کمر انسان استراحت می کند. برای همین است که وقتی نماز به پایان می رسد ما احساس سرحالی و رفع خستگی داریم. البته ناگفته نماند که این یکی از رازهای نماز است.

براستی مسئولان سازمانهای ورزشی ما به کجا می روند؟

به نظر می رسد در کنار بازرسانی که به سالنهای بدنسازی فرستاده می شوند تا بر نظافت، دوش های حمام و سایر امور نظارت بیشتری کنند بهتر است در ساعات اذان ضبط صوت سالنها خاموش و به جای آن صدای اذان پخش شود که هم روح را جلا می دهد و هم جسم را.

*کارشناس ورزشی

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۱
غیر قابل انتشار: ۰
حميد رضا
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۱۵:۲۹ - ۱۳۹۲/۰۱/۱۹
2
3
اميدوارم با مديريت صحيح فرهنگ نماز و تأثيرات مادی و معنوی آن قابل درک برای ورزشکاران باشد.
نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین