لحظه تحویل سال در خانه خدا+تصاویر

هر چند که غربت امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا(س) بر غم‌های درونی می‌افزود، اما با دیدن غربت بقیع این غم جانکاه روز افزون شد، مدینه شهری که یادآور دوران طلایی اسلام و حیات مطهر امامان معصوم است، این روزها آنچنان مظلوم و غریب در میان مسلمانان نماها افتاده است که آرزو می‌کنی ای کاش حرم نبوی در ایران بود تا بارها و بارها صدای «اشهد ان علیا ولی الله» در فضای حرم طنین انداز شود.

*حس غربت فاطمه(س) در مدینه همچنان باقی است

شیعه به راستی در مدینه تنها و تنهاست، یار و یاوری جز خدا ندارد، تازه در این شهر با تمام وجود غریبی و تنهایی صدیقه طاهره(س) را احساس می‌کنید و می‌فهمید که چگونه تنها پس از 6 روز از رحلت نبی مکرم اسلام(ص) درب خانه دخترش را آتش زدند و این غربت هم‌چنان با شیعه همراه است، با اینکه سال‌ها از آن حادثه جانکاه می‌گذرد...

هیچ‌گاه به این نعمت فکر نکردیم که به راحتی در کشور عزیزمان می‌توانیم اعمال خود را انجام دهیم و اکنون در کشوری که مهد اسلام و نور نبوت و امامت است با وجود اندیشه‌های وهابی این چنین در انجام اعمال در مضیقه باشیم، زیرا کافی است در این سفر مشخص شود ایرانی هستید، آن گاه نگاه‌های سنگین و رفتار نامطلوب شرطه‌های سعودی را به خوبی حس خواهید کرد، البته این برخوردها در قبال بانوان به شدت بیشتری احساس می‌شود.

نمایی از روضه رضوان

زیرا هنگامی که بانوان قصد ورود به روضه رضوان را دارند- زائران هر کشور توسط تابلوهایی که نام کشورشان در آن قید شده است، جدا می‌شوند- معمولاً زائران ایرانی در مسیر انتهایی قرار می‌گیرند و پس از اینکه زائران کشورهای دیگر نظیر ترکیه، مصر، اندونزی، مالزی و‌ فلیپین راهی روضه رضوان می‌شوند، آن گاه نوبت زائران ایرانی می‌شود.(1)

*مشکلات بانوان زائر ایرانی در روضه رضوان/ ترفند برخی بانوان ایرانی برای ورود به روضه رضوان

بانوان برای اینکه بتوانند راهی روضه رضوان شوند یا از در شمالی و یا شرقی (باب نساء) وارد می‌شوند و در قسمتی که آوردن اطفال ممنوع است، تجمع می‌کنند تا درب ورود به روضه باز شود، سپس مسافت زیادی را در ضلع جنوبی مسجد النبی - مرقد نورانی پیامبر(ص)- طی می‌کنند که تقریباً در مدت 10 تا 15 دقیقه پیاده‌روی لازم است.

این تازه ابتدای ماجراست، زیرا هنگامی که در یک قدمی روضه قرار می‌گیرید، زائر ایرانی را مدت‌ها در پشت روضه منتظر می‌گذارند تا به قول آن‌ها مکان روضه خالی شود، این در حالی است که مدت زمان زیارت روضه بسیار محدود است -زیارت یک ساعت بعد از نماز صبح، بعد از نماز عصر و عشاء انجام می‌شود- و شور و اشتیاق بانوان برای نماز و نیایش، این مدت معطلی را بر نمی‌تابد، برخی بانوان که متوجه این ترفند مدیریتی سعودی شده با پوشش عربی وارد می‌شوند تا به راحتی بتوانند از مسیر دیگر وارد روضه رضوان شوند! 

بانوان مبلغ سعودی که در محل حضور دارند با زبان‌های مختلف فارسی، اردو، انگلیسی و حتی عربی به بیان اندیشه‌های افراطی خود می‌پردازند که در روضه رضوان فقط باید نماز خواند و توسل به پیامبر(ص) شرک است!

در این هنگام که به چهره بانوان ایرانی می‌نگرید متوجه می‌شوید که آن‌ها در درون خود به نوعی جواب آن‌ها را می‌دهند و با نیم نگاهی به خانه حضرت زهرا(س) در دلشان ظهور امام عصر(عج) را طلب می‌کنند و آه از درون آن‌ها بلند می‌شود.

*احساس نیاز حضور بانوان مبلغ در کاروان‌های حج عمره/مسئولان چاره‌ اندیشی کنند

بانوان ایرانی که برای بار اول راهی روضه رضوان می‌شوند، سؤالات زیادی درباره روضه رضوان در ذهن‌شان نقش می‌بندد، ‌هر چند که روحانی کاروان در جلسات اشاره‌ای کوتاه به موضوع داشته است، اما کافی به نظر نمی‌رسد، بانوی ایرانی نمی‌داند مضجع منور پیامبر در کجای این ضریح سبز رنگ  قرار دارد، یکی از بانوان که از مبلغ سعودی درباره ضریح پرسیده بود، به او پاسخ داده بود که در سمت چپ ضریح خانه عایشه و بعد قبر اولی و دومی و در نهایت مرقد پیامبر(ص) است، حال آنکه خانه عایشه جز مسجد شده است و اثری از آن باقی نمانده است و حضرت رسول(ص) در خانه خودشان دفن شدند و ابتدای ضریح از سمت چپ متعلق به خانه حضرت زهرا(س) است، شاید مبلغه سعودی قصد داشته که ایرانی‌ها به سمت خانه حضرت زهرا(س) نروند!

در اینجا بود که به شدت حضور یک معینه(2) در کاروان احساس می‌شد، امری که به نظر می‌رسد مسئولان حج و زیارت از آن غافل هستند، هر چند که در حج تمتع معینه‌ها حضور دارند، اما آیا بهتر نیست که در عمره علاوه بر حضور روحانی کاروان، بانوی مبلغ هم حضور داشته باشد تا بانوان به راحتی مسائل خود را با او در میان بگذارند.

*توفیق جالبی که پس از سال‌ها نصیب ایرانی‌ها شد

در سال‌های قبل در روضه رضوان اگر می‌خواستی دعا از کتاب ادعیه حج و زیارت بخوانی، خانم مبلغ سعودی کتاب دعا را می‌گرفت و پرت می‌کرد، اما این دفعه به یمن ورود ترکیه‌ای‌ها و بانوان آسیای شرقی که کتاب دعا به همراه داشتند، دیگر به ایرانی‌ها گیر نمی‌دادند و در آن مدت کوتاه در روضه رضوان می‌توانستی با خدا و ائمه نجوایی عارفانه داشته باشی.

در این میان یکی و دو نفر از بانوان ایرانی به همراه بانوان پاکستانی دستی بر روی جایگاه قرآنی که چسبیده به ضریح سبز بود، کشیدند که مأمور سعودی با صدای بلند گفت: ایرانی مجوس،  ایرانی مشرک! این هم از افاضات نامتعارف سعودی‌ها که بارها آن را در این سفر می‌شنوید، هر چند که بارها از سوی مسئولان ایرانی به زائران گفته شده است که دست به این کارها نزنند.

در ابتدا بیان شد که در سفر به مدینه آقایان از آزادی عمل بیشتری برخوردار هستند، یکی از دلیل‌ها حضور آن‌ها در بقیع و زیارت ائمه بزرگوار بقیع از فاصله نزدیک‌تر است، در اینجا طبق معمول بانوان مجالی برای حضور نمی‌یابند.

*غم بقیع همچنان ادامه دارد/ توفیقی که مرد سالارانه است!

اما اوج غم و اندوه آنجایی است که در گذشته اجازه می‌دادند که بانوان از پله‌ها بالا روند و از پشت پنجره‌های بقیع، ائمه(ع)، همسران پیامبر(ص)، عمه‌های پیامبر(ص)، مادر ابوالفضل‌العباس(ع)، صحابه پیامبر(ص) و دیگر یاران با وفای نبی را زیارت کنند، اما از این هم خبری نبود و بانوان زائر مجبور بودند با طی مسافت زیادی در خیابان پشتی بقیع از دور مضجع نورانی چهار امام معصوم خویش را ببینند که آن هم به درستی قابل رؤیت نبود.

یابن الحسن مدینه سر می‌دهد نوا را/من از بقیع شنیدم آهنگ نینوا را

رفتم سراغ زهرا، قبری نبود آنجا/پنهان نموده مولا گنجینه حیا را

من شِکوه بقیع از خاک زمین شنیدم/هر جا قدم نهادم صوت حزین شنیدم

می‌گفت بینوایی عباس من کجایی؟/من این نوا ز قبر ام‌البنین شنیدم

*مسجد حضرت فاطمه(س) در منطقه جنگ احزاب بسته است

در زیارت دوره مدینه که برخی مکان‌ها از لیست زیارت خارج شده بودند، تنها به بازدید مساجد قبا، ذوقبلتین، مساجد فتح و مزار شهدای احد می‌روید، در اینجا نیز بار دیگر تفکرات وهابی به خوبی دیده می‌شود، دور تا دور مزار شهدای احد دیوار کشی کردند و بر بالای دیوار جملاتی را از عدم توسل به مردگان نوشته شده و دیگر افاضاتی که زائران ایرانی به آن توجهی نمی‌کند.

دردناک‌تر از همه در زیارت دوره، آنجایی است که در منطقه جنگ احزاب یا خندق مساجدی وجود دارد که 3 تای آن منسوب به حضرت زهرا(س)، امام علی(ع) و سلمان فارسی است که بر در مسجد حضرت فاطمه(س) که در بلندی قرار دارد قفل زده شده و مسجد سلمان فارسی که حال و روز خوبی ندارد، اما آن طرف‌تر و در همان نزدیکی مسجد بزرگی به نام مسجد فتح قرار دارد که منسوب به اولی و دومی است، ظاهری زیبا و مرتبی دارد و درب این مسجد باز است!

*مسجد شیعیان مدینه مرهمی بر زخم دل‌های خسته

آری! اگر مسجد شیعیان در مدینه نبود، شاید غم غربت فاطمه(س) آن چنان در انسان مستولی می‌شد که او را بیمار می‌ساخت، هنگامی که پای در مسجد شیعیان می‌گذارید و هنگام نماز صدای اذان را با فراز «اشهد ان علیا ولی الله» می‌شنوید جان تازه‌ای می‌گیرید و حس در ایران بودن و فضای حرم رضوی به انسان دست می‌دهد، در این مکان چنان صمیمیت و مهربانی لبریز است که دیگر احساس غریبی نمی‌کنید.

در اینجا مکان نماز خواندن بانوان از آقایان جدا است، یکی از خانم‌هایی که مقیم مدینه است حدیث کسا را در پشت تریبون می‌خواند و صدای صلوات بلند نمازگزاران مرهمی بر زخم دل‌های چند روزه آن‌هاست.

هنگامی که قرار است مدینه را ترک کنید، جمعیت با لباس‌های سفید احرام راهی مسجد شجره می‌شود تا با گفتن «لبیک اللهم لبیک» میقات تازه‌ای با رب خویش ببندد.

و اما مکه....

در جای جای حرم امن الهی هنگامی که به حجر الاسود، رکن یمانی، ناودان طلا، مقام ابراهیم و حجر اسماعیل نگاه می‌اندازی، بی‌اختیار به یاد صاحب عصر و زمان می‌افتی که در حقیقت ایشان متولی اصلی بیت‌الله الحرام است.

*سایه نماد فراماسونری بر فضای کعبه

این روزها حرم امن الهی روزهای خوشی ندارد، چرا که متولی سعودی آن در ضلع جنوبی خانه خدا و در فاصله کمتر از 500 متر برج بلندی به طول 601 متر با نام «أبراج البیت» با نمادهای فراماسونری ساخته‌ است و در زیر نماد یک چشم فراماسونری کلمه «الله اکبر» را قرار داده، به راستی این نمادهای شیطانی در محیط بیت‌الله الحرام چه پیغامی دارد، در اینجاست که با دیدن این نمادهای استکباری به اختیار دعای «اللهم عجل لولیک الفرج بحق زینب» بر زبان جاری می‌شود تا بلکه با ظهور حضرت این دشمنی‌ها پایان یابد.

با این وجود در هنگام اذان صبح که شاهد حضور پرندگان در آسمان کعبه هستیم، ماجرای سپاه ابرهه در ذهن تداعی می‌شود که چگونه این پرندگان کوچک توانستند سپاه تا دندان مسلح ابرهه را نابود کنند و این نکته را به یاد می‌آورد که خداوند منان خود از خانه خود در برابر همه توطئه‌ها محافظت خواهد کرد.

*تضاد در رفتار شرطه‌های سعودی/حرم امن الهی برای همه مسلمانان است!

یا هنگامی که قصد مناجات با خدای خویش در حجر اسماعیل را داری، کافی است که نگاه شرطه سعودی به زائر ایرانی بیفتد تا بار دیگر مانعی برای او ایجاد کند، در هنگام زیارت خانه خدا در زیر ناودان طلا هنوز یک دقیقه‌ای از حضورم نگذشته بود که مأمور عربستانی با مدادی که به همراه داشت بر بازویم زد که کنار بروم، من که هنوز دعایم تمام نشده بود، با چهره‌ای عبوس به او نگاه کردم و مشغول مناجات خویش شدم، تنها در حدود چند ثانیه‌ای نگذشته بود که این بار با شدت بیشتری به بازوی من زد و بیرونم کرد و به جای من بانوی مصری را قرار داد!

یا در هنگامی که برای زیارت «رکن یمانی» به سمت دیگر خانه خدا رفتم، عده‌ای از زنان و مردان ترکیه‌ای را دیدم که پارچه و روسری خود را به عنوان تبرک به خانه خدا می‌زدند و سعی می‌کردند با بلند کردن دستانشان، پارچه را جای بیشتری بمالند، در همین حین یک بانوی ترکیه‌ای در حال کندن تکه نخی از خانه خدا بود، در اینجا بود که یاد حرف بانوی مبلغ سعودی در روضه رضوان افتادم که گفته بود ..... چرا کسی به دیگر زائران از جمله ترکیه‌ای‌ها و مصری‌ها کاری نداشت!

*قرائت دعای «مَوْلایَ یَا مَوْلایَ» امام علی(ع) در شب تحویل سال

با این وجود زیارت خانه خدا خالی از لطف نبود، در شب تحویل سال که کاروان‌های ایرانی با حضور در طبقه دوم خانه خدا و روبروی رکن یمانی و حجرالاسود با قرائت مناجات سوزناک امام علی(ع) در مسجد کوفه «مَوْلایَ یَا مَوْلایَ أَنْتَ الْمَوْلَى وَ أَنَا الْعَبْدُ» دل‌های زائران را جلا و صفا دادند، زائران هیچ‌گاه باور نمی‌کردند که بتوانند در حرم امن الهی روضه امام حسین(ع) و علی‌اصغر(ع) را بشنوند و در سوگ مصیبت حسین(ع) در بیت‌الله الحرام اشک ماتم بریزند، چه شب زیبایی بود آن شب!

ناخودآگاه به یاد بیتی از شعر غلامرضا سازگار افتادم:

صفا و مروه دیده‌ام، گرد حرم دویده‌ام/هیچ کجا برای من کرب و بلا نمی‌شود

*از سرو ماهی پلو در مکه تا بسبج اتوبوس‌ها برای تردد زائران در لحظه تحویل سال نو

برای اینکه مراسم تحویل سال در بیت‌الله الحرام به خوبی انجام شود، بعثه مقام معظم رهبری در مکه معظمه تمام تلاش خود را برای سرویس دهی به زائران حرم الهی به کار بست و با چند برابر کردن اتوبوس‌ها برای حمل و نقل زائران و تغییر ساعت ناهار آن‌ها و همچنین سرو غذای ماهی پلو سنگ تمام گذاشت.

*از قرائت بلند دعای تحویل سال تا «یالا یالای» شرطه سعودی

در لحظه تحویل سال نو برخی کاروان‌های ایرانی در طبقه دوم حرم روبروی ناودان طلا و برخی دیگر روبروی حجرالاسود و رکن یمانی جمع شده بودند، گروهی از زائران مشغول ختم قرآن برای هدیه به حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(ص) بودند و گروهی دیگر دعای جوشن کبیر را زمزمه می‌کردند.

لحظاتی قبل از تحویل سال نو

در  لحظه تحویل سال روز چهارشنبه 30 اسفند ماه 1391 در ساعت 14:01 دقیقه بعد از ظهر به وقت مکه که هم زمان با لحظه تحویل سال در ایران (14:31) بود، زائران دعای «یا مقلب از قلوب و ابصار» را گروهی با صدای بلند زمزمه کردند و از آنجایی که قرار بر این بود که مردان و زنان محرم‌های خود را نبوسند و هنگام تحویل سال سوت و کف نزنند تا این صحنه‌ها توسط دوربین‌های سعودی ضبط و ثبت نشود، برنامه تحویل سال خیلی زود به پایان رسید و با صدای بلند شرطه عربستانی «ایرانی یالا، یالا» جمعیت به سرعت پراکنده شد.

*پی‌نوشت‌ها:

1- روضه رضوان در در نزدیکی مرقد نورانی پیامبر اکرم(ص) قرار دارد، در روایات آمده است که یپغمبر فرمود: «فاصله بیت و منبر من باغی از باغ‌های بهشت است»، و در حدیث دیگر آمده است: «منبر من در کنار دری از درهای بهشت قرار گرفته است»، همچنین در روایت دیگر، امام صادق(ع) به معاویه بن عمّار فرمود: «در کنار منبر بایست و حمد و ثنای خدا را به جای آور و حاجت خود را بخواه؛ زیرا پیامبر(ص) فرموده: «بین منبری و بیتی روضة مِنْ ریاض الجنّة»، با این وجود در روضه رضوان ستون‌های مختلفی وجود دارد که هر یک نام و ماجرای مربوط به خود را دارد.