چرایی دو ملیتی شدن مدیران دولتی !

گروه سیاسی - در حالی که بسیاری از مسوولان ارشد نظام  در سال های اخیر بر ضرورت خدمت رسانی به مردم  و خدمت به نظام و انقلاب اسلامی تاکید داشته اند و در مقطع حساس کنونی، ضروری است که مسولان در  خدمت به نظام و کشور و مردم ، از حداکثر توان خود بهره ببرند و دل به دغدغه های مردم ایران بدهند و در مقابل سنگ اندازی و تحریم ها و فشارها و تبلیغات دشمنان و مخالفان نظام، محکم تر از قبل باشند، متاسفانه شنیده شده که برخی از معاونان و مسوولان برخی دستگاه ها، خانواده خود را در خارج از کشور سکونت داده اند.

به گزارش بولتن نیوز، در حالی که مردم ایران در داخل کشور با انواع مشکلات و دغدغه ها مواجه هستند و در مقابل تحریم ها و فشارها پایداری نشان می دهند، برخی از این مدیران ومعاونان برخی دستگاه ها، به خصوص آنها که به خاطر نوع کار سازمانی خود به خارج کشور سفر می کنند، خانواده خود را در خارج کشور سکونت داده و در طول سال، یکی دوبار خانواده آنها به ایران سفر می کنند تا خود را نشان دهند.

تعدادی از این معاونان و مدیران دستگاه های اجرایی، گرین کارت دارند یا ویزای چند ساله گرفته اند و یا مقیم کشورهای خارجی محسوب می شوند  و خلاصه در حالی که باید احساس تعلق به ایران داشته باشند، در سال های اخیر برای خود، امکان اقامت و سفر و ماندن در کشورهای دیگر را فراهم کرده اند.

فرزندان آنها یا دانشجوی دانشگاه های اروپا و آمریکا وکانادا و استرالیا هستند یا سال هاست که کسب و کاری در این کشورها دارند.
خانواده بسیاری از این افراد، در خارج کشور زندگی می کنند و اکثر ماه های سال را در خارج به سر می برند اما برای تغییر آب و هوا و سرزدن به فامیل و دوستان و خود را نشان دادن به برخی مدیران، به ایران سفر می کنند.

خلاصه آن که در شرایطی که در سال های اخیر، تغییر الگوی مصرف، اقتصاد مقاومتی، خدمت به مردم، وجدان کاری و... مورد توجه بوده و اکنون کشور درر شرایط اقتصاد مقاومتی، و سال حماسه اقتصادی و حماسه سیاسی به سر می برد وانتظار این است که احساس تعلق مسوولین و مدیران و معاونان و کارشناسان وزارتخانه ها به مردم و ایران و مشکلات آنها بیشتر باشد و برای کاهش مشکلات بیشتر تلاش کنند، این نحوه عملکرد تامل برانگیز است و انتظار می رود که مدیران در وزارتخانه هایی که باید کارخدمت رسانی و ایجاد شادابی در جامعه و خدمت به جوانان را به عهده داشته باشند به کار عظیم خدمت رسانی و کاهش مشکلات مشغول باشند و  برای تامین معیشت مردم کار کنند و کمتر به فکر سفر به خارج و ایجاد امکانات برای خود و خانواده در خارج باشند.

در شرایطی که بسیاری از دانشجویان و  بازرگانان، ورزشکاران و جوانان، با مشکل تهیه ویزا و سفرهای کوتاه مدت به برخی کشورها مواجه هستند، چگونه این مدیران که باید الگوی مبارزه و پایداری در مقابل دشمن باشند، دائم به فکر سفر به خارج و اقامت و سفر با خانواده و اقامت و گرین کارت و ویزای طویل مدت و... هستند.

این مدیران چگونه ادعا می کنند که سرباز ایران و نظام و انقلاب هستند و در حال پایداری و مقابله با تهدید دشمن هستند. اگر قرار است که مشکل مردم را حل کنند و خدمت کنند و درکنار مردم باشند، این چگونه رفتار و اخلاقی است که عده ای را مجذوب زندگی در خارج کشور کرده است؟

کسانی که باید احساس تعلق کنند و خدمتگذار نظام جمهوری اسلامی باشند، چگونه به عنوان مدیر جمهوری اسلامی، شیفته زندگی در خارج و سفربه کشورهای خارجی شده اند؟ آیا این افراد به مردم ایران و نظام و انقلاب، احساس تعلق دارند؟ آیا می توانند در شرایط سخت تر در کنار مردم باقی بمانند یا به فکر راحتی خود و خانواده و دوستان خود هستند؟ آیا آنها توان پایداری در مقابل دشمن را دارند.
معیار انتخاب این افراد چه بوده است؟ چگونه است که برخی از این افراد به عنوان مثال مدیران و کارشناسان دستگاه های اجرایی مانند سازمان های ورزشی و فدراسیون ها و.. تنها 3 تا 6 ماه در ایران هستند  و خانواده خود را فقط یکی دوبار به ایران می آورند و بقیه عمر و خدمت خود را در خارج زندگی می کنند و از جمهوری اسلامی و ملت ایران حقوق های بسیار بالا دریافت می کنند؟

تلاش خواهیم کرد که در گزارش های بعدی به چند مورد تفضیلی از عملکرد  وزندگی و سفرهای خارجی این نوع مدیران ومعاونان و کارشناسان بپردازیم...