گفتوگو با محسن رضایی
بعد از انتخابات ائتلاف میکنم!
در زمان انتخابات مجلس من آمادگی این وحدت و ائتلاف را داشتم ولی شرایط فراهم نشد. اما برخلاف آن زمان، امروز با توجه به روند ناقص ائتلاف شکل گرفته، بنده حاضر به ائتلاف نیستم و ترجیح میدهم بعد از انتخابات ائتلاف داشته باشم.
بولتن نیوز ، معیار سنجش دکتر محسن رضایی میرقائد یا همان «آقامحسن» روزهای جنگ با باقی سیاستمداران اندکی متفاوت است. یعنی اگر سابقه حضور ناموفق در انتخابات ریاستجمهوری را داشته باشد، باز هم برای کاندیداتوری آماده است و به اجرای برنامههای اقتصادیاش اصرار دارد. آقامحسن گویا قصد ائتلاف و جبهه و گفتمان به سبک ائتلاف های کنونی را هم ندارد. دبیر کنونی مجمع تشخیص مصلحت نظام اگرچه تا لحظه تنظیم این گفتگو هنوز به طور رسمی نامزدی خود را برای انتخابات یازدهم ریاست جمهوری اعلام نکرده اما در روزهای پایانی سال 91 بهصورت جدی در حال انجام سفرهای انتخاباتی است. این روزها آقامحسن روزهای پرکاری را میگذراند. بالأخره لابلای جلسات توانستیم دقایقی را به گپوگفت با او بپردازیم.
اولین سؤال را با یک پرسش تکراری و کلیشهای آغاز میکنیم. چرا دکتر محسن رضایی باز هم وارد صحنه انتخابات ریاستجمهوری شده است؟
دلیل اصلی من برای ورود به صحنه انتخابات، کمک به مردم ایران و نظام مقدس جمهوری اسلامی است. بهنظرم مشکلاتی که امروز بر سر راه مردم ایران و جامعه وجود دارد، مشکلاتی است که ما و دوستانمان با برنامههایی که داریم میتوانیم آنها را برطرف کنیم و شرایط موجود را بهبود ببخشیم. با این شرایط کنارهگیری از انتخابات ریاستجمهوری را یک خیانت بزرگ به مردم و نظام اسلامی میدانم.
برای اجرای برنامههای خود و بهبود شرایط کنونی راهی بهجز کاندیداتوری وجود نداشت؟ نمیتوانستید در دیگر حوزهها این وظیفه را انجام دهید؟
سؤال خوبی است. پیش از این من همه راهها را رفتم و متأسفانه نتیجهای نگرفتم. در انتخابات ریاستجمهوری سال 84 به دیگران فرصت دادم و خودم از عرصه انتخابات کنار کشیدم، ولی نتیجه مطلوب حاصل نشد. در سال 88 نیز تلاش کردم که فرد دیگری را وارد عرصه انتخابات کنم و خودم در پشت صحنه باقی بمانم ولی در این امر هم موفق نشدم. با توجه به این شرایط تنها راه موجود را در بهصحنهآمدن در انتخابات میدانم.
شما توجه خاصی بهوجود برنامه توسط نامزدها در انتخابات دارید. شخصا چه برنامههایی در عرصههای مختلف فرهنگی و اقتصادی دارید؟
انشاءالله در اوایل سال 92 در فروردینماه یا اردیبهشت کتاب برنامههای من چاپ خواهد شد. در آن کتاب همه برنامهها را بهطور کامل تشریح کردهام. آن کتاب دارای چند محور اصلی است. یکی از این محورها مسئله اقتصاد است. اقتصاد نیز در دو بخش بهبود وضعیت معیشتی مردم و نیز شکوفایی اقتصادی کشور مدنظر ماست. امروز مردم ما از لحاظ اقتصادی تحت فشار هستند و مشکلات متعددی دارند و از سوی دیگر کشورمان در عرصه اقتصادی از دیگر کشورها در حال عقبافتادن است. کشورهایی نظیر کره جنوبی یا ترکیه در حوزه اقتصادی یا از ما عقبتر بودند یا همردیف ما بودند، اما متأسفانه امروز در حال عقب افتادن از این کشورها هستیم و آنها در عرصه اقتصاد از ما جلو زدهاند.
به همین دلیل محور اصلی برنامههای ما اقتصادی است. اما واقعا رشد و شکوفایی اقتصادی بدون زیرساخت های مناسب فرهنگی امکانپذیر نیست و نمیتوان نسبت به فرهنگ حاکم بر مردم و مسئولین کشور بیتفاوت بود. در شرایط امروز کشور باید دوباره بهسمت احیای ارزشهای انقلابی و دینی خود حرکت کنیم و آن ارزشها را بازیابی و بازسازی کنیم. بنابراین فرهنگ هم از محورهای مهم مدنظر در برنامههای ماست. اما مسئله سوم توجه به آرامش و امنیت در جامعه و پایاندادن به منازعات سیاسی در کشور و پرهیز از بیاخلاقیها، بیقانونیها و بینظمیهای موجود در جامعه است. امروز در کشور حتما به نظم و امنیت نیازمند هستیم که باید آن را فراهم کنیم. باید برای مردم امنیت اجتماعی مطلوب را تأمین کنیم.
در انتخابات گذشته موضوع «فدرالیسم اقتصادی» را مطرح کرده بودید. هنوز بر اجرای این طرح مصمم هستید؟
بله. طرح فدرال اقتصادی یک طرح میانه از شرایط موجود و شرایط فدرالیسم کامل است. قبل از دوران حکومت رضا شاه، ایران حقیقتا بهصورت فدرال کامل اداره میشد و هیچگاه دارای ارتش و نیروی انتظامی نبود؛ مردم از مرزهای کشور صیانت میکردند. اینکه حضرت امام(ره) فرمودند عشایر از ذخایر ایران هستند، اشاره به همین سابقه تاریخی دارد که مردم ایران خودشان از مرزها صیانت میکردند و دولت مرکزی بهواقع نقش چندانی در این موضوع نداشت. اما انگلیسیها برای چپاول نفت ایران نیاز به امنیت داشتند و به همین دلیل رضا شاه به دستور انگلیس یک پادگان بزرگ بهعنوان دولت پایهریزی کرد و نظام بوروکراسی در ایران را برقرار ساخت. از سویی شما هیچ کشور پیشرفتهای را در دنیا پیدا نخواهید کرد که فاقد فدرال باشد. اما با توجه به شرایط کشورمان من فدرال کامل را برای ایران به مصلحت نمیدانم و لذا از گذشته پیشنهادم طرح فدرالیسم اقتصادی بوده و معتقدم عرصه های سیاسی، دفاعی و امنیتی باید در مرکز متمرکز باشد.
طرحهای فدرالیسم اقتصادی و دیگر طرحهای اقتصادی شما میتواند مشکلات پراید و پسته را برطرف کند؟
طرح فدرال اقتصادی برای برطرفکردن این مشکلات مؤثر است اما کافی نخواهد بود. در کنار این طرح برنامههای دیگر اقتصادی نیز مورد نیاز است تا با یکدیگر عجین شوند و مشکلاتی از این دست را برطرف کنند، چون مسئله فدرالیسم بیشتر مشکلات مدیریتی و اقتصادی کلان را برطرف میکند و در کنار آن به دیگر برنامههای اقتصادی هم نیاز داریم. من خودروهای داخلی را یک قتلگاه متحرک میدانم. این قتلگاههای متحرک متاسفانه سالیانه بیستهزار کشته و دویستهزار زخمی روی دست کشور میگذارند که حتما باید فکری به حالش کنیم. مشکل امنیت خودروهای داخلی را باید برطرف کنیم و اجازه ندهیم که خودروهای داخلی با این کیفیت در اختیار مردم قرار بگیرد.
در شرایطی که در خط تولید پراید دارای مشکلات عدیده هستیم، خط تولید پهپاد را راه اندازی کردهایم. برخی معتقدند که تفاوت این دو رویکرد تفاوت مدیریت رهبری در مسائل دفاعی و مدیریت دوران سازندگی در صعنت کشور است.
ایران در مسائل دفاعی و سیاسی- امنیتی، کشور بسیار پیشرفتهای است. برای مثال ما در تکنولوژی پهپادها تقریبا با کشوری نظیر آمریکا برابری میکنیم. اما متأسفانه در تمام مسائل غیردفاعی و غیرامنیتی بسیار عقب هستیم. این مشکلات محدود به خودروسازی هم نیست. از گوشت مرغ تا نفت خامی که به فروش میرسانیم، دچار مشکل است. این نشاندهنده آن است که تحولی که در عرصه دفاعی و امنیتی رخ داده است، در دیگر بخشهای اقتصادی و فرهنگی کشور بروز نداشته است. اندیشه مدیریتی رهبر انقلاب یک اندیشه انقلابی است و همین رویکرد در مسائل دفاعی و امنیتی ما بروز یافته است. اما در مسائل غیردفاعی اندیشههای دیگری مدیریت را بهدست داشتهاند که هیچکدام نیز تاکنون موفق نبودهاند. کشور ما اندیشههای تکنوکرات، لیبرالیستی و سوسیالیستی را تجربه کرده است و هیچکدام از این سه رویکرد منجر به نتیجه مطلوبی نشده است. در دوران سازندگی و ریاستجمهوری آقای هاشمی کشور با اندیشه تکنوکراتها اداره میشد. در دوران اصلاحات مدیران ما نگاه لیبرالیستی به مقولههای فرهنگ و اقتصاد داشتند و در شرایط کنونی نیز نگاه مدیران یک نگاه دولتگرایانه و شبهسوسیالیستی است که شاهد هستیم هیچکدام ثمربخش نبودهاند.
برای شرکت در انتخابات دیداری نیز با رهبری داشتهاید؟
بله. جلسه بسیار خوبی با ایشان داشتهام.
امکان دارد از جزئیات آن و حالوهوای جلسه بفرمایید؟
از جلسه راضی هستم.
در انتخابات مجلس برخلاف دیگر چهرههای مطرح اصولگرا به جبهه متحد اصولگرایان وارد نشدید. در این انتخابات نیز تاکنون وارد ائتلاف «1+2» نشدید. چرا در تمام برنامههای انتخاباتـــی بهصورت مستقــل از دیگــر اصولگرایان به فعالیت میپردازید؟
زاویــه خاصــی بـا اصولگرایان وجود ندارد. اما بحث من این است که باید ائتلاف یا وحدت از منطق عقلانی نیز برخوردار باشد. پیشنهاد من این بود که 400 تن از نخبگان کشور دور هم جمع شوند و همه کاندیداها برنامههای خود را به این نخبگان ارائه داده و ابهامات این نخبگان را پاسخ دهند. هرکسی که از این جمع بیشترین امتیاز را کسب کرد، وارد عرصه انتخابات شود و دیگر نامزدها نیز حول این محور جمع شوند و دولت آینده را تشکیل دهند. یا حداقل دو تن از نامزدهایی که بیشترین امتیاز را کسب کردهاند و دارای سلایق مختلف هستند، وارد عرصه انتخابات شوند و رقابت اصولگرایان تنها میان این دو تیم باشد. در این صورت شاهد مشارکت حداکثری مردم بوده و روند وحدت نیز به این شکل مندرآوردی نخواهد بود. باید نتیجه ائتلاف و وحدت براساس نظر کارشناسی باشد.
چرا در انتخابات مجلس در این ائتلافها شرکت نکردید؟
در زمان انتخابات مجلس من آمادگی این وحدت و ائتلاف را داشتم ولی شرایط فراهم نشد. اما برخلاف آن زمان، امروز با توجه به روند ناقص ائتلاف شکل گرفته، بنده حاضر به ائتلاف نیستم و ترجیح میدهم بعد از انتخابات ائتلاف داشته باشم.
در انتخابات سال 88 شایعاتی مبنی بر تشویق شما از سوی آقای هاشمی جهت کاندیداتوری مطرح شده بود و حتی برخی مدعی بودند که ایشان به ستادهای شما نیز کمک مالی داشتهاند. آیا برای انتخابات خردادماه نیز با ایشان دیداری داشتهاید؟ توصیهای برای کاندیداتوری به شما نداشتهاند؟
در سال 88 دو بار با آقای هاشمی دیدار داشتم و در هر دو دیدار ایشان نظر مساعدی به حضور من در عرصه انتخابات نداشتند. اما برای این انتخابات تاکنون با ایشان صحبتی نکردهام. ممکن است در آینده دیدار داشته باشم ولی فعلا بحثی در این زمینه مطرح نشده است. لذا شایعاتی که سال 88 مطرح شده بود را کاملا تکذیب میکنم.
در سال 88 شما بعد از انتخابات به نتایج انتخابات معترض بودید و بعد از بازشماری برخی از صندقهای مدنظر شما، شکایت خود را پس گرفتید. بعد از چهار سال از گذشت آن حوادث و نگاهی به روند اتفاقات سال 88 از اعتراض و شکایت خود پشیمان نیستید؟
خدمتی که بنده در آن زمان مکلف به انجام آن بودم، بررسی قانونی و در چهارچوب اعتراضات به نتایج انتخابات بوده است. بنده باید در آن زمان به همه ثابت میکردم که اعتراض حق همه است اما به شرط آنکه از مجاری قانونی پیگیری شود. همانگونه که شرکت در انتخابات برای این نظامِ مقدس است، اعتراض قانونمند و امر به معروف و نهی از منکر نیز برای کشور مفید و ضروری است. به نظر بنده در مکتب امام خمینی (رحمتاللهعلیه) هیچ تفاوتی میان اعتراض قانونی و مشارکت قانونی وجود ندارد. کسانی که تنها حامی مشارکت هستند و قائل به اعتراض قانونی نیستند، با مکتب امام فاصله دارند. ضمن اینکه من انصراف پس از بازشماری صندوقها را کاملا تکذیب میکنم. برای بازشماری، بنده نمایندگانی را به استانهای مختلف فرستاده بودم، ولی من بههیچ وجه اجازه بازکردن صندوقها را ندادم. گفته بودم که هیچ نامهای را امضا نکنید و هیچ توافقی برای بازشماری نداشته باشید، چون ممکن است من از بازشماری صندوقها انصراف دهم. فقط یکی از صندوقها در اصفهان باز شده بود که آن هم بدون هماهنگی انجام شده بود.
در مصاحبههای خود همیشه دغدغه سند چشمانداز بیستساله کشور را داشتهاید. از سوی دیگر دولت مدعی است در خیلی از موضوعات از سند چشمانداز نیز جلوتر هستیم و در برخی حوزهها به افق سند چشمانداز رسیدهایم. پس دلیل نگرانی شما چیست؟
در واقعیت چنین چیزی نیست. دولت در بسیاری از زمینهها از سند چشمانداز عقب است و طبق برنامه پیش نرفته است. من مهمترین برنامهای که در دولت آینده خواهم داشت، اجراییکردن سند چشمانداز کشور است.
نوع برخورد شما با پرونده هسته‌ای و تحریم‌های غرب به چه شکل خواهد بود؟ تعلیق به سبک دوران اصلاحات یا روند کنونی مذاکرات؟
بین تعلیق و تحریم گزینه سومی را مدنظر دارم. اول اینکه ما باید حتما تحریمها را از شورای امنیت خارج کنیم. وجود پرونده در شورای امنیت به مصلحت کشور نیست. اما این مسئله دو بعد دارد. اول اینکه ما باید بهنحوی کشور را اداره کنیم که دشمن متوجه شود تحریمها بیاثر خواهد بود و نتیجهای از تحریمها برایش حاصل نخواهد شد. مسئله دوم اینکه دیپلماسی ما در این موضوع باید قویتر شود. تعداد و مدت تحریمها نشاندهنده ضعف دیپلماسی ما بوده است.
برخی معتقدند که تاکنون نتیجه دیپلماسی انقلابی بوده است.
سیاست خارجی ما انقلابی بوده است. من بین سیاست خارجی و دیپلماسی تفاوت قائل هستم. دیپلماسی متوجه مدیریت روابط است اما سیاست خارجی خطمشی و حکمتی است که ما باید داشته باشیم.
در یکی از سخنرانیها گفته بودید که برای هزینه تبلیغات شماره حساب اعلام خواهید کرد. باقی هزینههای شما چگونه تأمین خواهد شد؟
وعده داده بودم که بعد از ثبت نام شماره حساب جهت کمکهای مردمی اعلام خواهیم کرد. منابع مالی ما هم تنها کمکهای مردمی است. چون من به منابع دولتی وصل نیستم و ضمن اینکه برای هزینههای انتخاباتی اعتقادی به استفاده از امکانات دولتی ندارم. واقعا در برنامههای ما تنها جذب کمکهای مردمی مدنظر قرار گرفته است و بهنظرم در این انتخابات برخلاف گذشته صداقت بر قدرت و ثروت غلبه خواهد کرد.
برخی رفتار شما در مناظرات سال 88 را ناشی از عدم تبحر در مناظره تلقی میکردند. شاید اگر بهنحو دیگری برخورد میکردید نتیجه انتخابات تغییر میکرد. از رفتار خود در مناظرات سال 88 پشیمان نیستید؟
بعد از مناظرات خیلیها به من خرده گرفتند که چرا شما در مناظره با آقای میرحسین یا آقای احمدینژاد، واکنش تندی نشان ندادید و از من انتظار داشتند که با این دو نفر رفتار شدیدتری از خود بروز میدادم. اگر من هم با آنها همادبیات میشدم و مثل آنان برخورد میکردم، رابطهای که امروز با مردم و افکار عمومی دارم را بهدست نمیآوردم و مردم به من نمره منفی میدادند. امروز همه قبول کردهاند که رفتار من ناشی از نداشتن تبحر مناظره نبوده است، بلکه من دارای برنامه بودم و مناظرات را بهخوبی مدیریت کردم. آقای احمدینژاد در مناظره تلاش کرد با من هم مثل آقای میرحسین و کروبی برخورد کند ولی من به ایشان راه ندادم و هرچه تلاش کرد تا راه ورودی پیدا کند من اجازه ندادم. بعد که دید فرصت مناظره رو به پایان است عنوان کرد که شما گفته بودید قرار است جنگ شود، چرا نشد؟! من تا آن زمان صبر کرده بودم ولی در آن شرایط هم من جواب لازم را به ایشان دادم.
روند ائتلاف 1+2 را چگونه ارزیابی میکنید؟ برآیند این ائتلاف رییسجمهوری آینده خواهد بود؟
امیدوارم که دوستانمان در این ائتلاف خود را فدای آینده کشور کنند. هیچچیز از آینده کشور مهمتر نیست و هیچچیز جای پیروزی نظام و مردم را در سالهای آینده نمیگیرد. جمهوری اسلامی ایران وارد یک آزمون مهم و سرنوشتساز شده است و ما نباید در این میان به فکر پیروزی حزبی و جناحی باشیم. لذا همه ما باید به فکر فراهمکردن مقدمات دولتی قدرتمند باشیم و باید به مردم ثابت کنیم که بهدنبال سهمخواهی جناحی و حزبی نیستیم. اگر این ائتلاف به این سمت حرکت کند، خیر دنیا و آخرت را برای دوستان خواهد داشت.
اگر بدانید حضور شما و تکثر نامزدهای اصولگرا موجب پیروزی نامزد اصلاحطلب یا نامزد وابسته به جریان انحرافی می‌شود، از انتخابات کنار خواهید کشید؟
مطمئن هستم که چنین اتفاقی رخ نخواهد داد و چنین افرادی توان رأیآوری ندارند.
حضور آقای هاشمی یا خاتمی را در انتخابات ریاستجمهوری تا چه میزان جدی میدانید؟
اول اینکه حضور این آقایان هیچ تأثیری در حضورم در انتخابات نخواهد داشت. ضمن اینکه شرکت آقایان هاشمی و خاتمی را در انتخابات بعید میدانم.
ولی در نظرسنجیها جایگاه خوبی دارند!
وقتی قصد شرکت در انتخابات ندارند، صحبت در مورد آرای این افراد ثمری ندارد.
برای نامزد دولت و بهطور خاص آقای مشائی، تا چه میزان احتمال پیروزی قائل هستید؟
احتمال رأیآوری کاندیدای دولت پایین است و البته دولت اعلام کرده است که در انتخابات حضور نخواهد داشت و وقتی خودشان از عدم حضور در انتخابات صحبت میکنند، بهتر است ما هم خیلی به این موضوع نپردازیم
منبع: پنجره - گفتگو از صادق وفایی
اولین سؤال را با یک پرسش تکراری و کلیشهای آغاز میکنیم. چرا دکتر محسن رضایی باز هم وارد صحنه انتخابات ریاستجمهوری شده است؟
دلیل اصلی من برای ورود به صحنه انتخابات، کمک به مردم ایران و نظام مقدس جمهوری اسلامی است. بهنظرم مشکلاتی که امروز بر سر راه مردم ایران و جامعه وجود دارد، مشکلاتی است که ما و دوستانمان با برنامههایی که داریم میتوانیم آنها را برطرف کنیم و شرایط موجود را بهبود ببخشیم. با این شرایط کنارهگیری از انتخابات ریاستجمهوری را یک خیانت بزرگ به مردم و نظام اسلامی میدانم.
برای اجرای برنامههای خود و بهبود شرایط کنونی راهی بهجز کاندیداتوری وجود نداشت؟ نمیتوانستید در دیگر حوزهها این وظیفه را انجام دهید؟
سؤال خوبی است. پیش از این من همه راهها را رفتم و متأسفانه نتیجهای نگرفتم. در انتخابات ریاستجمهوری سال 84 به دیگران فرصت دادم و خودم از عرصه انتخابات کنار کشیدم، ولی نتیجه مطلوب حاصل نشد. در سال 88 نیز تلاش کردم که فرد دیگری را وارد عرصه انتخابات کنم و خودم در پشت صحنه باقی بمانم ولی در این امر هم موفق نشدم. با توجه به این شرایط تنها راه موجود را در بهصحنهآمدن در انتخابات میدانم.
شما توجه خاصی بهوجود برنامه توسط نامزدها در انتخابات دارید. شخصا چه برنامههایی در عرصههای مختلف فرهنگی و اقتصادی دارید؟
انشاءالله در اوایل سال 92 در فروردینماه یا اردیبهشت کتاب برنامههای من چاپ خواهد شد. در آن کتاب همه برنامهها را بهطور کامل تشریح کردهام. آن کتاب دارای چند محور اصلی است. یکی از این محورها مسئله اقتصاد است. اقتصاد نیز در دو بخش بهبود وضعیت معیشتی مردم و نیز شکوفایی اقتصادی کشور مدنظر ماست. امروز مردم ما از لحاظ اقتصادی تحت فشار هستند و مشکلات متعددی دارند و از سوی دیگر کشورمان در عرصه اقتصادی از دیگر کشورها در حال عقبافتادن است. کشورهایی نظیر کره جنوبی یا ترکیه در حوزه اقتصادی یا از ما عقبتر بودند یا همردیف ما بودند، اما متأسفانه امروز در حال عقب افتادن از این کشورها هستیم و آنها در عرصه اقتصاد از ما جلو زدهاند.
به همین دلیل محور اصلی برنامههای ما اقتصادی است. اما واقعا رشد و شکوفایی اقتصادی بدون زیرساخت های مناسب فرهنگی امکانپذیر نیست و نمیتوان نسبت به فرهنگ حاکم بر مردم و مسئولین کشور بیتفاوت بود. در شرایط امروز کشور باید دوباره بهسمت احیای ارزشهای انقلابی و دینی خود حرکت کنیم و آن ارزشها را بازیابی و بازسازی کنیم. بنابراین فرهنگ هم از محورهای مهم مدنظر در برنامههای ماست. اما مسئله سوم توجه به آرامش و امنیت در جامعه و پایاندادن به منازعات سیاسی در کشور و پرهیز از بیاخلاقیها، بیقانونیها و بینظمیهای موجود در جامعه است. امروز در کشور حتما به نظم و امنیت نیازمند هستیم که باید آن را فراهم کنیم. باید برای مردم امنیت اجتماعی مطلوب را تأمین کنیم.
در انتخابات گذشته موضوع «فدرالیسم اقتصادی» را مطرح کرده بودید. هنوز بر اجرای این طرح مصمم هستید؟
بله. طرح فدرال اقتصادی یک طرح میانه از شرایط موجود و شرایط فدرالیسم کامل است. قبل از دوران حکومت رضا شاه، ایران حقیقتا بهصورت فدرال کامل اداره میشد و هیچگاه دارای ارتش و نیروی انتظامی نبود؛ مردم از مرزهای کشور صیانت میکردند. اینکه حضرت امام(ره) فرمودند عشایر از ذخایر ایران هستند، اشاره به همین سابقه تاریخی دارد که مردم ایران خودشان از مرزها صیانت میکردند و دولت مرکزی بهواقع نقش چندانی در این موضوع نداشت. اما انگلیسیها برای چپاول نفت ایران نیاز به امنیت داشتند و به همین دلیل رضا شاه به دستور انگلیس یک پادگان بزرگ بهعنوان دولت پایهریزی کرد و نظام بوروکراسی در ایران را برقرار ساخت. از سویی شما هیچ کشور پیشرفتهای را در دنیا پیدا نخواهید کرد که فاقد فدرال باشد. اما با توجه به شرایط کشورمان من فدرال کامل را برای ایران به مصلحت نمیدانم و لذا از گذشته پیشنهادم طرح فدرالیسم اقتصادی بوده و معتقدم عرصه های سیاسی، دفاعی و امنیتی باید در مرکز متمرکز باشد.
طرحهای فدرالیسم اقتصادی و دیگر طرحهای اقتصادی شما میتواند مشکلات پراید و پسته را برطرف کند؟
طرح فدرال اقتصادی برای برطرفکردن این مشکلات مؤثر است اما کافی نخواهد بود. در کنار این طرح برنامههای دیگر اقتصادی نیز مورد نیاز است تا با یکدیگر عجین شوند و مشکلاتی از این دست را برطرف کنند، چون مسئله فدرالیسم بیشتر مشکلات مدیریتی و اقتصادی کلان را برطرف میکند و در کنار آن به دیگر برنامههای اقتصادی هم نیاز داریم. من خودروهای داخلی را یک قتلگاه متحرک میدانم. این قتلگاههای متحرک متاسفانه سالیانه بیستهزار کشته و دویستهزار زخمی روی دست کشور میگذارند که حتما باید فکری به حالش کنیم. مشکل امنیت خودروهای داخلی را باید برطرف کنیم و اجازه ندهیم که خودروهای داخلی با این کیفیت در اختیار مردم قرار بگیرد.
در شرایطی که در خط تولید پراید دارای مشکلات عدیده هستیم، خط تولید پهپاد را راه اندازی کردهایم. برخی معتقدند که تفاوت این دو رویکرد تفاوت مدیریت رهبری در مسائل دفاعی و مدیریت دوران سازندگی در صعنت کشور است.
ایران در مسائل دفاعی و سیاسی- امنیتی، کشور بسیار پیشرفتهای است. برای مثال ما در تکنولوژی پهپادها تقریبا با کشوری نظیر آمریکا برابری میکنیم. اما متأسفانه در تمام مسائل غیردفاعی و غیرامنیتی بسیار عقب هستیم. این مشکلات محدود به خودروسازی هم نیست. از گوشت مرغ تا نفت خامی که به فروش میرسانیم، دچار مشکل است. این نشاندهنده آن است که تحولی که در عرصه دفاعی و امنیتی رخ داده است، در دیگر بخشهای اقتصادی و فرهنگی کشور بروز نداشته است. اندیشه مدیریتی رهبر انقلاب یک اندیشه انقلابی است و همین رویکرد در مسائل دفاعی و امنیتی ما بروز یافته است. اما در مسائل غیردفاعی اندیشههای دیگری مدیریت را بهدست داشتهاند که هیچکدام نیز تاکنون موفق نبودهاند. کشور ما اندیشههای تکنوکرات، لیبرالیستی و سوسیالیستی را تجربه کرده است و هیچکدام از این سه رویکرد منجر به نتیجه مطلوبی نشده است. در دوران سازندگی و ریاستجمهوری آقای هاشمی کشور با اندیشه تکنوکراتها اداره میشد. در دوران اصلاحات مدیران ما نگاه لیبرالیستی به مقولههای فرهنگ و اقتصاد داشتند و در شرایط کنونی نیز نگاه مدیران یک نگاه دولتگرایانه و شبهسوسیالیستی است که شاهد هستیم هیچکدام ثمربخش نبودهاند.
برای شرکت در انتخابات دیداری نیز با رهبری داشتهاید؟
بله. جلسه بسیار خوبی با ایشان داشتهام.
امکان دارد از جزئیات آن و حالوهوای جلسه بفرمایید؟
از جلسه راضی هستم.
در انتخابات مجلس برخلاف دیگر چهرههای مطرح اصولگرا به جبهه متحد اصولگرایان وارد نشدید. در این انتخابات نیز تاکنون وارد ائتلاف «1+2» نشدید. چرا در تمام برنامههای انتخاباتـــی بهصورت مستقــل از دیگــر اصولگرایان به فعالیت میپردازید؟
زاویــه خاصــی بـا اصولگرایان وجود ندارد. اما بحث من این است که باید ائتلاف یا وحدت از منطق عقلانی نیز برخوردار باشد. پیشنهاد من این بود که 400 تن از نخبگان کشور دور هم جمع شوند و همه کاندیداها برنامههای خود را به این نخبگان ارائه داده و ابهامات این نخبگان را پاسخ دهند. هرکسی که از این جمع بیشترین امتیاز را کسب کرد، وارد عرصه انتخابات شود و دیگر نامزدها نیز حول این محور جمع شوند و دولت آینده را تشکیل دهند. یا حداقل دو تن از نامزدهایی که بیشترین امتیاز را کسب کردهاند و دارای سلایق مختلف هستند، وارد عرصه انتخابات شوند و رقابت اصولگرایان تنها میان این دو تیم باشد. در این صورت شاهد مشارکت حداکثری مردم بوده و روند وحدت نیز به این شکل مندرآوردی نخواهد بود. باید نتیجه ائتلاف و وحدت براساس نظر کارشناسی باشد.
چرا در انتخابات مجلس در این ائتلافها شرکت نکردید؟
در زمان انتخابات مجلس من آمادگی این وحدت و ائتلاف را داشتم ولی شرایط فراهم نشد. اما برخلاف آن زمان، امروز با توجه به روند ناقص ائتلاف شکل گرفته، بنده حاضر به ائتلاف نیستم و ترجیح میدهم بعد از انتخابات ائتلاف داشته باشم.
در انتخابات سال 88 شایعاتی مبنی بر تشویق شما از سوی آقای هاشمی جهت کاندیداتوری مطرح شده بود و حتی برخی مدعی بودند که ایشان به ستادهای شما نیز کمک مالی داشتهاند. آیا برای انتخابات خردادماه نیز با ایشان دیداری داشتهاید؟ توصیهای برای کاندیداتوری به شما نداشتهاند؟
در سال 88 دو بار با آقای هاشمی دیدار داشتم و در هر دو دیدار ایشان نظر مساعدی به حضور من در عرصه انتخابات نداشتند. اما برای این انتخابات تاکنون با ایشان صحبتی نکردهام. ممکن است در آینده دیدار داشته باشم ولی فعلا بحثی در این زمینه مطرح نشده است. لذا شایعاتی که سال 88 مطرح شده بود را کاملا تکذیب میکنم.
در سال 88 شما بعد از انتخابات به نتایج انتخابات معترض بودید و بعد از بازشماری برخی از صندقهای مدنظر شما، شکایت خود را پس گرفتید. بعد از چهار سال از گذشت آن حوادث و نگاهی به روند اتفاقات سال 88 از اعتراض و شکایت خود پشیمان نیستید؟
خدمتی که بنده در آن زمان مکلف به انجام آن بودم، بررسی قانونی و در چهارچوب اعتراضات به نتایج انتخابات بوده است. بنده باید در آن زمان به همه ثابت میکردم که اعتراض حق همه است اما به شرط آنکه از مجاری قانونی پیگیری شود. همانگونه که شرکت در انتخابات برای این نظامِ مقدس است، اعتراض قانونمند و امر به معروف و نهی از منکر نیز برای کشور مفید و ضروری است. به نظر بنده در مکتب امام خمینی (رحمتاللهعلیه) هیچ تفاوتی میان اعتراض قانونی و مشارکت قانونی وجود ندارد. کسانی که تنها حامی مشارکت هستند و قائل به اعتراض قانونی نیستند، با مکتب امام فاصله دارند. ضمن اینکه من انصراف پس از بازشماری صندوقها را کاملا تکذیب میکنم. برای بازشماری، بنده نمایندگانی را به استانهای مختلف فرستاده بودم، ولی من بههیچ وجه اجازه بازکردن صندوقها را ندادم. گفته بودم که هیچ نامهای را امضا نکنید و هیچ توافقی برای بازشماری نداشته باشید، چون ممکن است من از بازشماری صندوقها انصراف دهم. فقط یکی از صندوقها در اصفهان باز شده بود که آن هم بدون هماهنگی انجام شده بود.
در مصاحبههای خود همیشه دغدغه سند چشمانداز بیستساله کشور را داشتهاید. از سوی دیگر دولت مدعی است در خیلی از موضوعات از سند چشمانداز نیز جلوتر هستیم و در برخی حوزهها به افق سند چشمانداز رسیدهایم. پس دلیل نگرانی شما چیست؟
در واقعیت چنین چیزی نیست. دولت در بسیاری از زمینهها از سند چشمانداز عقب است و طبق برنامه پیش نرفته است. من مهمترین برنامهای که در دولت آینده خواهم داشت، اجراییکردن سند چشمانداز کشور است.
نوع برخورد شما با پرونده هسته‌ای و تحریم‌های غرب به چه شکل خواهد بود؟ تعلیق به سبک دوران اصلاحات یا روند کنونی مذاکرات؟
بین تعلیق و تحریم گزینه سومی را مدنظر دارم. اول اینکه ما باید حتما تحریمها را از شورای امنیت خارج کنیم. وجود پرونده در شورای امنیت به مصلحت کشور نیست. اما این مسئله دو بعد دارد. اول اینکه ما باید بهنحوی کشور را اداره کنیم که دشمن متوجه شود تحریمها بیاثر خواهد بود و نتیجهای از تحریمها برایش حاصل نخواهد شد. مسئله دوم اینکه دیپلماسی ما در این موضوع باید قویتر شود. تعداد و مدت تحریمها نشاندهنده ضعف دیپلماسی ما بوده است.
برخی معتقدند که تاکنون نتیجه دیپلماسی انقلابی بوده است.
سیاست خارجی ما انقلابی بوده است. من بین سیاست خارجی و دیپلماسی تفاوت قائل هستم. دیپلماسی متوجه مدیریت روابط است اما سیاست خارجی خطمشی و حکمتی است که ما باید داشته باشیم.
در یکی از سخنرانیها گفته بودید که برای هزینه تبلیغات شماره حساب اعلام خواهید کرد. باقی هزینههای شما چگونه تأمین خواهد شد؟
وعده داده بودم که بعد از ثبت نام شماره حساب جهت کمکهای مردمی اعلام خواهیم کرد. منابع مالی ما هم تنها کمکهای مردمی است. چون من به منابع دولتی وصل نیستم و ضمن اینکه برای هزینههای انتخاباتی اعتقادی به استفاده از امکانات دولتی ندارم. واقعا در برنامههای ما تنها جذب کمکهای مردمی مدنظر قرار گرفته است و بهنظرم در این انتخابات برخلاف گذشته صداقت بر قدرت و ثروت غلبه خواهد کرد.
برخی رفتار شما در مناظرات سال 88 را ناشی از عدم تبحر در مناظره تلقی میکردند. شاید اگر بهنحو دیگری برخورد میکردید نتیجه انتخابات تغییر میکرد. از رفتار خود در مناظرات سال 88 پشیمان نیستید؟
بعد از مناظرات خیلیها به من خرده گرفتند که چرا شما در مناظره با آقای میرحسین یا آقای احمدینژاد، واکنش تندی نشان ندادید و از من انتظار داشتند که با این دو نفر رفتار شدیدتری از خود بروز میدادم. اگر من هم با آنها همادبیات میشدم و مثل آنان برخورد میکردم، رابطهای که امروز با مردم و افکار عمومی دارم را بهدست نمیآوردم و مردم به من نمره منفی میدادند. امروز همه قبول کردهاند که رفتار من ناشی از نداشتن تبحر مناظره نبوده است، بلکه من دارای برنامه بودم و مناظرات را بهخوبی مدیریت کردم. آقای احمدینژاد در مناظره تلاش کرد با من هم مثل آقای میرحسین و کروبی برخورد کند ولی من به ایشان راه ندادم و هرچه تلاش کرد تا راه ورودی پیدا کند من اجازه ندادم. بعد که دید فرصت مناظره رو به پایان است عنوان کرد که شما گفته بودید قرار است جنگ شود، چرا نشد؟! من تا آن زمان صبر کرده بودم ولی در آن شرایط هم من جواب لازم را به ایشان دادم.
روند ائتلاف 1+2 را چگونه ارزیابی میکنید؟ برآیند این ائتلاف رییسجمهوری آینده خواهد بود؟
امیدوارم که دوستانمان در این ائتلاف خود را فدای آینده کشور کنند. هیچچیز از آینده کشور مهمتر نیست و هیچچیز جای پیروزی نظام و مردم را در سالهای آینده نمیگیرد. جمهوری اسلامی ایران وارد یک آزمون مهم و سرنوشتساز شده است و ما نباید در این میان به فکر پیروزی حزبی و جناحی باشیم. لذا همه ما باید به فکر فراهمکردن مقدمات دولتی قدرتمند باشیم و باید به مردم ثابت کنیم که بهدنبال سهمخواهی جناحی و حزبی نیستیم. اگر این ائتلاف به این سمت حرکت کند، خیر دنیا و آخرت را برای دوستان خواهد داشت.
اگر بدانید حضور شما و تکثر نامزدهای اصولگرا موجب پیروزی نامزد اصلاحطلب یا نامزد وابسته به جریان انحرافی می‌شود، از انتخابات کنار خواهید کشید؟
مطمئن هستم که چنین اتفاقی رخ نخواهد داد و چنین افرادی توان رأیآوری ندارند.
حضور آقای هاشمی یا خاتمی را در انتخابات ریاستجمهوری تا چه میزان جدی میدانید؟
اول اینکه حضور این آقایان هیچ تأثیری در حضورم در انتخابات نخواهد داشت. ضمن اینکه شرکت آقایان هاشمی و خاتمی را در انتخابات بعید میدانم.
ولی در نظرسنجیها جایگاه خوبی دارند!
وقتی قصد شرکت در انتخابات ندارند، صحبت در مورد آرای این افراد ثمری ندارد.
برای نامزد دولت و بهطور خاص آقای مشائی، تا چه میزان احتمال پیروزی قائل هستید؟
احتمال رأیآوری کاندیدای دولت پایین است و البته دولت اعلام کرده است که در انتخابات حضور نخواهد داشت و وقتی خودشان از عدم حضور در انتخابات صحبت میکنند، بهتر است ما هم خیلی به این موضوع نپردازیم
منبع: پنجره - گفتگو از صادق وفایی
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
مهدی
| 
۱۹:۳۶ - ۱۳۹۱/۱۲/۲۵
پاسخ
درود بر دکتر محسن رضایی 
