كسى كه داراى حرص و طمع است، چيزى را كه براى او مقدّر نشده نمي ­يابد

ترجمه حدیث: از امام حسن عسكري (عليه السلام) منقول است كه حضرت فرمودند: شخص كندرو در بهره و نصيب پيشى گرفته نشود؛ (يعنى آنچه از روزى براى هر كس مقدّر شده، به او خواهد رسيد) و كسى كه داراى حرص و طمع است، چيزى را كه براى او مقدّر نشده نمي ­يابد؛ و كسى كه به او خير و خوبى رسيده، خداوند به او عطا فرموده است؛ و كسى كه از شرّ و بدى در امان بوده، خداوند او را از آن شرّ و بدى حفظ فرموده است.

شرح حدیث: «لَا يُسْبَقُ بَطِي‏ءٌ بِحَظِّهِ»؛ شخصی که به‏ طور معمول به وظيفه ‏اش عمل مي‏كند و در امور دنیایی ­اش عجله نمی ­کند، هيچ‏گاه در آنچه که خداوند برای او تقدیر کرده است، پيشي گرفته نمي­شود. کسی که به‏طور متعارف عمل می­کند، عجله نمی­کند،‌ حرص نمي­ورزد و دستپاچگي ندارد، كسي نمي­تواند در بهره و نصیب از او پيشي بگيرد و ‌نصيب او را بخورد. برای اینکه این چنین شخصی خيلي ندويده است.

«وَ لَا يُدْرِكُ حَرِيصٌ مَا لَمْ يُقَدَّرْ لَهُ»؛ از آن طرف آن كسي كه حرص مي­ورزد و آز دارد، خيال نكند که آن چيزي را كه برايش تقدير نشده مي­تواند به دست آورد. نه آن کسی که عجله ندارد چیزی را از دست مي­دهد، ‌نه این با حرصش مي­تواند چیزی بیش از روزی مقدّرش را به دست آورد. نه از کسی که حرص نمی­ورزد كم مي شود، نه به او كه حرص مي ورزد افزوده مي‏شود. اينها خيالات واهي است كه انسان تخیّل مي­كند. چون حساب، دست من و تو نيست؛ دست کس ديگری است.

«مَنْ أُعْطِيَ خَيْراً فَاللَّهُ أَعْطَاهُ»؛ اگر به كسي خيري برسد، ‌اين را خدا به او داده است. اگر خدا اراده نكرده بود، اين خير به او نمي­رسید. «وَ مَنْ وُقِيَ شَرّاً فَاللَّهُ وَقَاهُ»؛ اگر كسي از شرّي حفظ شود، ‌خدا او را حفظ كرده است. نه اینکه خودش توانسته باشد خودش را حفظ كند.