حتما تا حالا خبر برخورد یک شهابسنگ به زمین در روسیه را شنیدهاید یا خواندهاید.
«روز جمعه ۲۷ بهمن، منابع خبری روسیه گزارش کردند که برخورد یک شهابسنگ بزرگ به زمین در منطقه اورال واقع در مرکز روسیه، بیش از نهصد نفر را زخمی کرده و به تعدادی ساختمان آسیب رسانده است. اکثر حادثهدیدگان در اثر اصابت قطعات شیشه و مصالح ساختمانی زخم سطحی برداشته اند اما چند نفر به خاطر جراحت جدی تر در ناحیه سر تحت درمان قرار گرفتهاند. ساکنان محلی گفتهاند که این شهاب سنگ را دیدهاند که "مانند یک گلوله بزرگ آتش” در آسمان فراز شهر یکاترینبورگ ظاهر شد و پس از مدتی، با صدایی مهیب به زمین برخورد کرد.»
در عین حال سیارک ۲۰۱۲ DA14 هم از فاصله ۱۷ هزار مایلی زمین عبور کرد، این فاصله کمتر از فاصله بعضی از ماهوارههای هواشناسی است. از سالهای دهه ۱۹۹۰، چنین عبور نزدیکی، سابقه نداشت. قطر این سیارک حدود ۵۰ متر بود.
اخطار و خطر سوء تعبیر: در حال حاضر هیچ خطری تهران یا شهرهای دیگر دنیا را تهدید نمیکند. این پست صرفا برای برآورد میزان آسیبی که ممکن است برخورد یک شهابسنگ یا سیارک در پی داشته باشد، نوشته شده است.
اما یک ابزار اینترنتی میتواند به شما برآوردی از میزان آسیبی که یک برخورد سیارکی میتواند در برداشته باشد، ارائه کند.
این ابزار اینترنتی با استفاده از اطلاعات سرویسهای نقشه گوگل، یک شبیهسازی از میزان آسیب به دست میدهد.
البته عوامل زیادی در میزان انرژی آزاد شده و تخریب مؤثر هستند:
- اندازه شهابسنگ یا سیارک
- چگالی آن
- سرعت برخورد
- زاویه برخورد
- چگالی منطقه برخورد
بنابراین این ابزار آنلاین، خیلی ساده و سرانگشتی میزان تخریب را به شما نشان میدهد.
اگر اندازه سیارک کوچک باشد، یعنی اندازهاش فقط یه اندازه یک اتوبوس باشد، همه افرادی که در منطقه نارنجی هستند، کشته میشوند، در دایره بزرگتر هم تخریب ساختمانها رخ میدهد. چنین برخوردهایی هر هزار سال رخ میدهند.
اگر سیارک، به اندازه یک زمین فوتبال باشد، میزان تخریب بالاست، میبینید که در مساحت گستردهای، امکان سوختگی درجه یک وجود دارد. چنین برخوردهایی هر ۵۰ هزار سال رخ میدهند.
اگر سیارک بزرگ باشد و اندازهاش به حدود دو کیلومتر برسد و سرعتش حدود ۱۲ کیلومتر در ثانیه باشد، متأسفانه میزان تخریب بالاست، دایره مرکزی حفره مرکزی ناشی از برخورد را نشان میدهد، دایره دوم سبز، منطقهای را نشان میدهد که در ان زلزله هفت ریشتری رخ میدهد، در دیاره سوم، ساختمانهای محکم هم فرو میریزند. در دایرهای بزرگتر هم آتشسوزی رخ میدهد.
به عبارتی برخورد یک سیارک بزرگ در تهران، حدود نیمی از ایران را تحت تأثیر قرار میدهد.
اما اگر ستاره دنبالهدار بزرگی با سرعت ۵۰ کیلومتر در ثانیه به زمین بخورد، چه میشود؟ بیشتر خاورمیانه، در این صورت تحت تأثیر مستقیم قرار میگیرد. اما میزان گرد و غبار برخاسته، آنقدر زیاد است که مانع رسیدن نور خورشید به زمین میشود و سرمای شدید رخ میدهد. یعنی همان چیزی که نسل دایناسورها را منقرض کرد. چنین برخوردهایی هر یک میلیارد سال رخ میدهند.
امیدواریم در زمان زندگیمان شاهد هیچ برخوردی نباشیم، یا دستکم مثل فیلمهای سینمایی گریزی بیابیم.
در دنیای سینما تا به حال چند فیلم مشهور در مورد خطر برخورد سیارکها و شهابسنگها ساخته شده است، در سال ۱۹۹۸، دو فیلم با نامهای Deep Impact و آراماگدون در این مورد ساخته شد. در فیلم اول رابرت دووال و مورگان فریمن بازی میکردند، فیلم آرماگدون با بازی بروس ویلیس اما خیلی مشهورتر است.
در سال ۱۹۷۹ در دوره جنگ سرد، فیلمی به نام Meteor با بازی شان کانری و ناتالی وود با موضعی مشابه ساخته بود، در این فیلم آمریکا و شوروی برای جلوگیری از نابودی زمین با هم متحد شدند.