به گزارش بولتن نیوز به نقل از فارس، «IOC کشتی را از المپیک حذف کرد»، «کشتی از المپیک 2020 حذف شد»، «IOC دو خم ورزش ایران را گرفت»، اینها تیترهایی است که بعد از تصمیم شوکآور و عجیب IOC روی خروجی رسانههای داخلی و خارجی قرار گرفت و تحلیلهای مختلفی در خصوص آن نوشته شد. نامههای اعتراضآمیز از سوی کشورهای مختلف به فدراسیون جهانی ارسال شد و کشتیگیران سراسر جهان برای جلوگیری از این تصمیم به شدت در تلاشند. خبر تلخی که به نظر میرسد ورزش ایران را بیش از دیگر کشورها تحت تاثیر قرار خواهد داد.
هنوز پس از گذشت 6 ماه از المپیک لندن مزه شیرینی 3 مدال طلای فرنگی و مدالهای کشتی آزاد از زیر زبانمان بیرون نرفته است که باعث شد تا علاوه بر قهرمانی ایران در المپیک 2012، جایگاهمان نیز در جدول این رقابتهای مهم ارتقا پیدا کند. سالها تلاش و سرمایهگذاری در کشتی که رشته اول کشورمان نیز محسوب میشود باعث شد تا نتیجه آن در المپیک دیده شود اما مسئولان کمیته بینالمللی المپیک در تصمیمی بزرگ به حذف این رشته از المپیک 2020 گرفتند که اعتراض همه کشورها را برانگیخت.
کشتی رشتهای است که علاوه بر ایران کشورهای دیگری از جمله آمریکا، کوبا، روسیه در آن سردمدار هستند و همین امر باعث شد تا علاوه بر گوششکستهها و مسئولان ورزش کشورهای مختلف، حتی سیاستمداران هم برای بازگرداندن آن به المپیک ورود کنند.
کشتی از المپیک حذف شد، اما آن اندازه که ایران از این تصمیم مهم ضربه خواهد خورد آیا آسیبپذیری کشورهای دیگر هم به همین اندازه است؟ جواب کاملا مشخص است.
کارشناسان ورزشی همیشه به این نکته اشاره کرده بودند که بهتر است ایران در ورزشهای پایه (شنا، دوومیدانی و ژیمناستیک) نیز سرمایهگذاری و تمرکز کرده تا بتواند در المپیک و بازیهای آسیایی به نتایج قابل قبولی دست پیدا کند. شنا، دوومیدانی و ژیمناستیک رشتههایی هستند که باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرند که به برنامهریزی کلان و سرمایهگذاری نیاز دارد تا نتیجه لازم حاصل شود.
حمید قاسمی، معاون ارتباطات، آموزش و امور فرهنگی سازمان تربیتبدنی، در این باره به فارس میگوید: حذف کشتی اتفاقی نیست که لحظهای رخ داده باشد. زمانی که صحبتهایی درباره نداشتن تماشاگر یا کم شدن جاذبه رقابتی و مهارتی در تشک مطرح شده بود و همچنین کم کردن اوزان این خطر برای حذف کشتی وجود داشت. این تصمیم به کشوری مانند ایران که رشته ملی است ضربه بزرگی میزند.
وی ادامه میدهد: وجود یک برنامه کلان و اینکه ما از چه رشتههایی مدال میخواهیم میتواند ما را به اهدافمان برساند. با تغییر مدیریت سریع و اینکه برنامههای گذشته نادیده گرفته شود و در هر مرحله از صفر شروع کنیم، ما را به جایی نمیرساند. توجه به رشتههای پایه هم زمانبر است و هم برنامه چند ساله میخواهد. مردم ما و مسئولان نتیجه آنی میخواهند و اینکه به سرعت صاحب مدال شوند اما برای این رشتهها برنامهریزی بلند مدت لازم است.
بهرام افشارزاده، دبیر کل کمیته ملی المپیک هم معتقد است باید ورزشهای پایه مورد توجه قرار گیرند.
وی در این باره به فارس میگوید: اکنون که کشتی باید در کنار هفت رشته دیگر برای حضور در المپیک تلاش کند، ما باید به رشتههای دیگر از جمله، شنا، ژیمناستیک، دوومیدانی، تیراندازی با کمان و تکواندو توجه کنیم.
به گزارش فارس، حذف کشتی این نکته را بیش از گذشته برای ما روشن میکند که باید به فکر چاره باشیم و در رشتههای دیگری سرمایهگذاری کنیم. دوومیدانی و شنا رشتههایی هستند با توجه به داشتن مادههای مختلف، مدالهای زیادی هم توزیع میشود که سرمایهگذاری ایران در این رشتهها میتواند خلاء ناشی از حذف کشتی را برای ما کمرنگتر کند.
هر چند سالها پیش باید به فکر می بودیم که امروز شوک زده نشویم اما هنوز هم دیر نیست البته در تمام سالهای اخیر بحث توجه به ورزش پایه از سوی رسانه ها و کارشناسان مطرح شده ولی واکنش خاصی از سوی مسئولان ورزش به همراه نداشته و امیدواریم این بار نیز شاهد بی توجهی ها نباشیم.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com