دو راهی های مسکو ـ واشنگتن

اما روند پیشرفت های روسیه و ادامه سیاست های پتر کبیر در فدراسیون جدید دگر بار کابوس رقیب شرقی را برای ایالات متحده زنده کرد و همراه با افول قدرت ایالات متده در قرن 21 میلادی، مشکل روسیه نیز به دیگر مشکلات سیاست خارجی کاخ سفید افزون گردید.

اما طی چند سال اخیر، اختلاف نظر میان دو دو قدرت جهانی افزایش یافته و با توجه به قدرت ساختاری آنها به عنوان اعضای دایم شورای امنیت سازمان ملل، موازنه قوا در جهان را با چالش هایی مواجه ساخته است.

به گزارش بولتن نیوز، معاون رئیس‌جمهوری آمریکا و وزیر امور خارجه روسیه با اعتراف به وجود اختلاف بسیار در مواضع دو کشور، برای عادی‌سازی روابط پیشنهاد همکاری در زمینه‌هایی را دادند که منافع مسکو و واشنگتن با یکدیگر منطبق سازند.

در حال حاضر آمریکا در تلاش است تا با جلب نظر روس ها در پیشبرد اهداف خود به خصوص در غرب آسیا به موفقیت هایی دست یابد و این در حالی است که دو کشور بر سر دو موضوع «پرونده هسته ای ایران» و «سوریه» دارای مواضع متفاوتی هستند و همین مواضع است که امکان همکاری میان دو سر بلوک غرب و شرق را غیرممکن می سازد.

دامنه این اختلافات در حالی افزایش می یابد که احتمال آن می رود که اوباما در نشست آتی «سن پطرزبورگ» شرکت نکند و اعتراض خود را بر سر مسائل مربوط به کنترل تسلیحات و سپر موشکی اروپایی با روسیه علنی کند.

اختلاف در حل بحران سوریه

از جمله موارد اختلافی که هم اکنون به صف بندی محور ایران-چین- روسیه در برابر محور آمریکایی-عربی منجر شده است، اختلاف کرملین و کاخ سفید در خصوص حل بحران سوریه است.

در حالی که آمریکا با به کار گیری ابزار متعدد سعی در فروپاشی نظام حکم بر سوریه دارد، روسیه نیز در قالب حمایت های سیاسی به طور تمام قد در حمایت از بشار اسد برخاسته است.

این حمایت ها هم معطوف به حمایت های نظامی و کمک های لجستیکی است و هم در اظهارات و پشتیبانی های سیاسی به وضوح دیده می شود.

نزاع سیاسی دو محور نامبرده به حدی است که در تصویب قطعنامه های در شورای امنیت سازمان ملل خود را نشان می دهد و تا کنون روسیه و چین 3 مرتبه از تصویب قطعنامه های ضدسوری پیشگیری کرده و از حق وتو استفاده نمودند.

در جریان تصویب یکی از قطعنامه ها، شورای امنیت در یک روز تعطیل در مورد سوریه تشکیل جلسه داد و بعد از رای موافق 13 عضو شورای امنیت برای تصویب قطعنامه علیه سوریه، نوبت به چین و روسیه رسید تا با وتوی این قطعنامه آب سردی باشد بر آتشی که قرار بود شعله‌های اختلافات و جنگ‌های داخلی توسط آمریکا و هم پیمانانش برافروخته کنند.

"سرگئی لاوروف" وزیر امور خارجه روسیه نیز در پایان ملاقات خود با "هیلاری کلینتون" وزیر خارجه آمریکا در کامبوج اعلام کرد که مقامات مسکو و واشنگتن هنوز نتوانسته‌اند در خصوص اوضاع پیرامون سوریه با یکدیگر به توافق برسند.

اختلاف در حل پرونده هسته ای ایران

کلید حل پرونده هسته ای ایران نیز در دست این دو قدرت جهانی، در دو قالب کاملا متفاوت دیده می شود و مجددا به صف بندی شرق در برابر غرب انجامیده است.

از سویی ایالات متحده مجددا بر آن است که با ابزارهایی هم چون تحریم به اهداف خود دست یابد ئ این درحالی است که روسیه بارها و بارها با ابزار وتو از این کار در ساختار سازمان ملل ممانعت کرده است.

چندی پیش نیز وزیر خارجه روسیه در مصاحبه با روزنامه روسی «راسیسکایا گازتا» گفت: اجازه نمی‌دهیم شورای امنیت قطعنامه‌هایی با تفاسیر باز برای حمله به ایران صادر کند.

وی افزود: ما دیگر اجازه تفاسیر ریاکارانه از قطعنامه‌های شورای امنیت برای آغاز یک جنگ همانگونه که در مورد لیبی شاهد آن بودیم ، نخواهیم داد.

به عبارت دیگر، اختلاف روسیه و آمریکا در قبال پرونده هسته ای ایران به روش برحورد آنها با این موضوع باز می گردد؛ هیلاری کلینتون(وزیر سابق امور خارجه آمریکا) در پایان یک دور مذاکراتش با سرگئی لاوروف وزیرخارجه روسیه گفت:

«بین واشنگتن و مسکو درباره موضوع هسته ای ایران اختلافاتی وجود دارد .»

وی درعین حال تصریح کرد ، واشنگتن به مسیر دوگانه "اعمال فشار" و "همکاری" ادامه می دهد .

اما این در حالی بود که لاوروف در گفتگوبا هیلاری کلینتون و باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا پیشنهاد داده بود که سیاستی "گام به گام" در برابر برنامه هسته ای ایران اتخاذ شود تا تهران بتواند به پرسشها دراین باره پاسخ دهد و غرب نیز مرحله به مرحله تحریم ها را متوقف کند.

حال باید دید که با وجود این اختلافات در عرصه نظر و عمل، آیا امکان همگرایی میان کرملین و کاخ سفید به وجود آمد یا خیر؟!