یکی از اندام های حیاتی بدن، کلیه ها می باشند. کلیه ها نقش سم زدایی از بدن را بر عهده دارند و ناخالصی های خون را از طریق ادرار دفع می کنند.
سلامت نیوز: این اندام با بیماری های متفاوتی مواجه می شود که یکی از آنها سنگ کلیه است. عوارض سنگ کلیه عبارت است از درد، خونریزی در ادرار و مسدود شدن لوله های ادراری.
کلسیم و سنگ کلیه
در سال 1997 مقاله ای در مجله پزشکی انگلیس درباره زنانی که مکمل کلسیم را برای جلوگیری از پوکی استخوان مصرف می کردند و سنگ کلیه داشتند، چاپ شد.
از انواع سنگ های کلیه، نوع کلسیم و اگزالات از همه مهم تر می باشند و این دو نوع از غذایی که می خوریم بوجود می آیند.
کلسیم غذایی به اگزالات غذایی در روده متصل می شوند و این ترکیب حاصله نمی تواند جذب بدن شود و از طریق ادرار دفع می شود.
در حقیقت، برای کاهش میزان اگزالات در ادرار، مکمل کلسیم مورد نیاز است.
کلسیم و اگزالات موجود در غذاها در صورتی می توانند در روده به هم متصل شوند که هر دوی آنها در همان زمان در روده باشند.
اگر مکمل کلسیم همراه با غذای دارای اگزالات با هم مصرف شوند، دچار سنگ کلیه نمی شوید.
اما اگر مکمل کلسیم همراه با غذای بدون اگزالات و غذای دارای اگزالات کم مصرف شود، اگزالات نمی تواند به کلسیم متصل شود و اگزالات در روده جذب می شود و مقدار اگزالات موجود در ادرار کم می گردد.
دریافت مقدار زیادی کلسیم از راه رژیم غذایی موجب کاهش بروز سنگ کلیه می شود، اما دریافت مکمل کلسیم باعث افزایش خطر سنگ کلیه می گردد.
زنانی که مکمل کلسیم را همراه با غذا مصرف می کنند، خطر بروز سنگ کلیه کم می شود؛ مخصوصا غذاهایی که دارای اگزالات زیادی می باشند
اگزالات و سنگ کلیه
بدن ما دارای اگزالات می باشد.
سلول های بدن ما، ویتامین C را تبدیل به اگزالات می کنند.
حدود 80 درصد سنگ های کلیوی از نوع کلسیم اگزالات می باشد.
در افرادی که قبلا سنگ کلیه داشته اند، محدودیت اگزالات رژیم غذایی از تشکیل سنگ های کلسیم اگزالاتی جلوگیری می کند، اما بسیاری از محققان بر این باورند که محدودیت اگزالات در رژیم غذایی نمی تواند خطر تشکیل سنگ کلیه را کم کند.
برگ گیاهان دارای بیشترین اگزالات می باشند.
منابع غذایی اگزالات عبارتند از:
- میوه ها: تمشک، زغال اخته، توت فرنگی، مویز، کیوی، انگور سیاه، انجیر، نارنگی و آلو
- سبزیجات: اسفناج، برگ چغندر، بامیه، جعفری و تره فرنگی
- بادام و بادام زمینی، دانه سویا، سبوس گندم، جوانه گندم، کاکائو، شکلات و چای سیاه
ویتامین C و سنگ کلیه
ویتامین ث محلول در آب است و برای رشد و تکامل لازم می باشد.
این ویتامین همچنین کمک به جذب آهن می کند.
بدن نمی تواند این ویتامین را تولید و ذخیره کند، لذا مهم است که از طریق غذا به بدن برسد.
زیادی این ویتامین از طریق ادرار دفع می شود.
ویتامین C در بدن می تواند تبدیل به اگزالات شود. اگزالات حل نمی شود.
افرادی که، اگزالات زیادی در ادرار دارند، باید از مصرف مکمل ویتامین C بپرهیزند.
به طور کلی افزایش مصرف این ویتامین (بیشتر از 1000 میلی گرم در روز) باعث ایجاد سنگ کلیه می گردد.
ویتامین B6 (پیریدوکسین) و سنگ کلیه
ویتامین ب6 برای درمان افرادی که به طور ارثی دارای مقدار زیادی اگزالات هستند، استفاده می شود.
افراد نباید خودسرانه، مصرف این ویتامین را افزایش دهند.
مصرف مقدار زیاد این ویتامین باعث تخریب اعصاب، عدم تعادل و بی حسی در دست ها و پاها می شود.
منابع غذایی ب6: گوشت ها، روغن ماهی، مرغ، سبوس غلات، سویا، سیب زمینی پخته با پوست، هندوانه، موز، موز سبز، بادام زمینی و مخمر آبجو.
ویتامین D و سنگ کلیه
ویتامین د محلول در چربی می باشد و اگر زیاد مصرف شود در بدن جمع شده و علائم مسمومیت را ایجاد می کند.
افرایش ویتامین D موجب افزایش کلسیم در خون می گردد که باعث ایجاد سنگ کلیه می گردد.
داروها و سنگ کلیه
برخی داروها هم ممکن است سنگ کلیه را تشکیل دهند، این داروها عبارتند از:
آسپیرین، آنتی اسیدها و مکمل های کلسیم و ویتامین D.