به گزارش بولتن نیوز حساسیت
افکار عمومی در برخورد با مسائل جنسی اگرچه در جوامع غربی مدتهاست که رنگ و
بوی خود را باخته اما این مسئله از دید جوامع مسلمان همچنان در چارچوب
خاصی بیان می شود که هم جنبه اطلاع رسانی داشته و هم مرزهای اخلاقی زیرپا
گذاشته نمی شود؛ پرداختن به مسائل جنسی در برنامه های مختلف شبکه های غربی
از جمله: اخبار، فیلم و سریال و ... امروزه جزو بدیهی ترین امور رسانه ای
است که به شدت تمام از سوی رسانه های غربی پیگیری می شود به نحوی که حتی
برخی از ایده پردازان رسانه ای دخیل دادن موضوعات جنسی را سبب افزایش مخاطب
می دانند.
جامعه
ایرانی پیش از انقلاب اسلامی شاهد یک چنین رویکردی از جانب رادیو و
تلویزیون ملی بوده است، بی شک آنهایی که دوران منحوس پهلوی را به خاطر
دارند تایید می نمایند که مسائل جنسی از سوی رسانه های انگشت شمار آن زمان
به طور جد پیگیری می شده، این رویکرد از سوی دستگاه پهلوی به نحوی بوده که
امروز آنهایی که خود را ضدانقلاب معرفی می نمایند از شدت پرداختن به مسائل
جنسی در آن برهه شاکی هستند!
با
پیروزی انقلاب مردمی در ایران و دیدگاه شریعت اسلام در خصوص زن و مرد و
مباحث مربوط به مسائل جنسی آن رویکرد (در زمان حکومت منحوس پهلوی) دچار
تغییرات بنیادینی شد به نحوی که دیگر نه در سینما،نه در تلویزیون و نه در
هیچ جای دیگر شاهد پرداختن به مسائل جنسی به صورت عریان نبودیم اما با
تاسیس رسانه های ماهواره بار دیگر بحث مسائل جنسی و طرح عریان آن رنگ و بوی
تازه ای به خود گرفت.
در ابتدا شاهد تاسیس شبکه هایی نظیر MITV و
... بودیم، آنها با نمایش نوع متفاوتی از حجاب تلاش داشتند با پخش موزیک
هایی که در ایران ساخته می شد خود را موجه جلوه دهند، نوع ادبیاتی که در
محتوای برخی از آثار زیر زمینی پخش می شد آنقدر زننده بود که مخاطب را
درگیر مسائل جنسی می کرد .
بی
شک پرداختن به مسائل جنسی در شبکه های اینترتایمنت شدت بیشتری داشت تا
شبکه های خبری. اولین شبکه ماهواره ی خبری «صدای آمریکا» بود، این رسانه هر
از گاهی با پرداختن به موضوع «همجنسگرایی» و نظایر آن به طرح مسائل حنسی
به صورت عریان می پرداخت. بعدها بی بی سی فارسی تاسیس شد، خط مشی این رسانه
به کلی نگاه به مسائل جنسی را تغییر داد!
مجریان
بی بی سی فارسی که از سخن گفتن در خصوص مسائل جنسی ابایی نداشتند بی مهابا
به طرح مسائل جنسی در فضای مجازی پرداختند. این شبکه با طرح مسائل جنسی در
برنامه هایی چون اخبار ورزشی، فیلم های مستند و اخبار، شعار همیشگی اش را
که در آن به «احترام به سلیقه مخاطب و فرهنگ و آداب و رسوم» اشاره می شد
نقض کرد چراکه مخاطب ایرانی خواهان بی بندوباری و رواج فساد اخلاقی نیست و
نمی خواهد همانند جوامع غربی انحطاط اخلاقی در موضوعات مختلف را پی گیرد.
بی
شک لزوم چنین نگرشی حکایت از اوج بی و بندوباری دارد، موضوعی که بعدها
منجر به سوء استفاده جنسی صادق صبا (مدیر بی بی سی فارسی) از پونه قدوسی
(مجری برنامه نوبت شما) شد و نیز افشای فساد اخلاقی «ناجیه غلامی» در جریان
مراحل استخدامی در بی بی سی و همچنین روی کارآمدن عناصر مسئله داری چون
«زهرا امیرابراهیمی» و نفیسه کوهنورد ...
علی
همدانی که این روزها بدجور از افشاگری سایت ها و رسانه های داخلی به تنگ
آمده در تلاش است با عناوین مختلف و تحریف اصل موضوع، بحث مسائل جنسی در بی
بی سی فارسی را کتمان کند؛ البته نظیر این تلاش ها را می توان در سایر دست
اندرکاران بی بی سی فارسی مشاهده کرد،برای مثال صادق صبا چند روز پیش از
این با طرح موضوع «تحت فشار قرار دادن خانواده های همکاران بی بی سی در
ایران» در تلاش بود که موضوع تجاوز جنسی در بی بی سی فارسی را پنهان کند [اینجا].
علی
همدانی، صادق صبا و دیگر مجریان بی بی سی فارسی به کلی فراموش کرده اند که
نه تنها رسانه های داخلی بلکه بسیاری از عناصر ضدانقلاب نظیر «شهرام
همایون» که نماینده طیف سلطنت طلبان می باشد خواستار جوابگویی بی بی سی
فارسی و شخص صادق صبا در خصوص مسائل مذکور هستند. برخلاف ادعای علی همدانی
که سایت ها و رسانه های داخلی را متهم به داستان پردازی در خصوص مسائل جنسی
در بی بی سی فارسی می کند این افکار عمومی است که خواستار توضیح واقعیت
ماجرا در آن رسانه هستند، خصوصا اینکه فساد اخلاقی در بی بی سی پیش از این
نیز بارها و بارها تکرار شده است.
ما
به عنوان رسانه موظف هستیم که واقعیت موجود در شبکه های ضدانقلاب را
یادآور شویم، در ابتدای مطرح شدن بحث تجاوز جنسی به پونه قدوسی در بی بی سی
فارسی برخی از مخاطبان این سایت و دیگر سایت های داخلی اینطور عنوان کردند
که شیوه جمهوری اسلامی برچسب زدن به افراد است اما حال که شهرام همایون و
دیگر خارج نشینان از تجاوز جنسی به مجری نوبت شما (پونه قدوسی) سخن می
گویند جواب آن عده چیست!!؟
علی
همدانی در مقاله ای که به تازگی در سایت شخصی خود منتشر کرده به مظلوم
نمایی می پردازد، وی با بیان این پرسش که: «وقتی با این پرسش مواجه شدم که
چرا بی بی سی، سوال پس دادم که مگر رادیو و تلویزیون خودمان جایی هم برای
من دارد؟» درصدد است حضورش را در بی بی سی فارسی توجیه کند، اما اصل ماجرا
در قسمت های پایانی مقاله او گنجانده شده است؛ وی پس از مظلوم نمایی و
توجیه اقدامات ضدانقلابی خود بحث مسائل جنسی در بی بی سی فارسی را پیش می
کشد و می نویسد: «من
از روی شما خجالت می کشم! عجب نام با مسمایی داشت آخرین روزنامه ای که
آخرین مطلب **** را نوشت درباره من و ما: وطن امروز… ؛ بی وطنی، اتهام زنی،
مصادره اموال، تعلل در تمدید گذرنامه، بگیر و ببند دوستان، خانواده و
نزدیکان برای فشار بر ماست؟ مگر من چه کرده ام؟ جز این است که روایتگر
داستان هام؟ من غریزه ام بینایی است، تحقیق است، پرسش است، زبان درازی
است…».
در پایان لازم به ذکر است:
این
آب و خاک متعلق به همه ایرانیان است، پس لزوما ترک وطن از جانب افرادی چون
«علی همدانی» و ... به معنای اخراج یا عناوینی به مانند آن نیست بلکه
تصمیم شخصی از جانب شخص مذکور بوده که به دلایل مختلف حاضر به ادامه زندگی
در ایران نبوده است.
شما
که هرگز سابقه حضور در هیچکدام از رسانه های ملی را نداشته اید چطور از
اوضاع حاکم بر آن سخن می گویید، بر فرض اینکه شما استعداد داشته اید ولی
موفق به استخدام نشده اید آیا این توجیه حضور شما در بی بی سی فارسی است؛
اگر قرار بر این باشد که جمعیت بیکار ...
اگر
اخراج برخی از همکاران شما در رسانه ملی دلیل مخالفت شما با نظام است بهتر
است قبل از عنوان کردن آن به تخلفات اشخاص مذکور نگاهی بیندازید، به عنوان
مثال «فرشید منافی» قوانین سازمانی را نقض کرد، وی پس از آنکه حضورش در
محافل خاص تایید شد از رادیو اخراج شد. [اینجا]
واقعیت
این است که ما با کشورهای استعمارگر غربی که کارنامه سیاه شان به خوبی
بیانگر اقدامات ضدمیهنی و ضداسلامی است در جنگ نابرابر رسانه ای هستیم، شما
نیز به عنوان بلندگوی رسانه ای غرب در صف مقابل هستید؛ تکلیف مشخص
است/تمام
منبع:ماهستیم
متاسفانه تین موضوع به سایت شما هم محدود نمیشه
"" علي همداني به حرف آمد
مجری بی بی سی فارسی از مسائل جنسی میان خود و همکارانش می گوید+سند ""
خوب وبد یه "تکذیب" هم وسط تیتر میذاشتید
من نمی دونم شما چطور از این "سند" هایی که اینجا گذاشتید به این نتیجه رسیدید، ولی فک کنم حکایت اون ضرب المثلست !!!