در پي طرح موضوع بازنشستگي پيش از موعد برخي از اساتيد دانشگاه صنعتي شريف در روزهاي اخير، براي بار چندم دامن زدن به شائبهها مبني بر سياسي بودن مسئله جذب، بازنشستگي يا ارتقاي اساتيد دانشگاهها در محافل برخي جريانها شدت گرفته است.
نماينده وزير: فقط بر اساس قانون عمل ميكنيم
گزارشگر : نفیسه ابراهیمزاده انتظام
اين در حالي است كه مسئولان ارشد آموزش عالي كشور با بياساس خواندن طرح اين مسئله از ابتدا آن را جوسازي عليه قانون ميدانند.
چند
سالي است پيرامون بازنشستگي، جذب و ارتقاي اساتيد دانشگاهها و مراكز
آموزش عالي ابهاماتي مطرح ميشود تا نسبت به سلامت اين تصميمات شبهه و
شائبه در ميان افكار عمومي ايجاد شود.
در اين رابطه تبيين چند موضوع
ميتواند از القاي شبهات و دستاويز قرار دادن مسئله جذب و بازنشستگي و
مميزي اعضاي هيئت علمي براي گل آلود كردن آب براي رسيدن به اهداف از قبل
طراحي شده جلوگيري كند.
مهمترين اين موارد بازخواني قوانين و
آئيننامههاي موجود در اين زمينه و بررسي زمينههاي بروز سؤال و طرح آنها
در جمع اساتيد و دانشگاهيان است.
از طرفي در شرايطي كه حتي بازماندن يك
عضو هيئت علمي از روند ارتقا به دليل دچار شدن به ركود علمي نيز وي را از
چرخه حضور در كلاس و تدريس باز نميدارد و اين مسئله به عنوان يك ايراد به
آموزش عالي كشور وارد است، جوسازيهاي رسانهاي مانع از برخورد منطقي با
اين موضوع شده است.
همچنين برخورد با يك شخصيت علمي كه وظيفه پرورش
نخبگان و مديران فرداي كشور را بر عهده دارد، نبايد در چارچوب كاركنان يك
سازمان و با معيارها و شاخصهاي آن سنجيده شود. مسئلهاي كه هر دو طيف
موافق و مخالف آن را در فهرست مطالبات خود عنوان ميكنند.
اما بحثها
بر سر بازنشستگي پيش از موعد برخي از اساتيد دانشگاه صنعتي شريف بعد از
گذشت حدود چهار ماه از آغاز سال تحصيلي فضا را در اين راستا دوباره ملتهب
كرده به طوري كه كامران دانشجو، وزير علوم در اين رابطه طي گفتوگو با
خبرگزاري فارس به آن واكنش نشان داده است. تأكيد وي به پايبندي به قانون به
جاي توجه به جوسازيها و اينكه: «اجازه نميدهم در كار مميزي اساتيد،
مسائل سياسي وارد شود» از جمله واكنشهاي وزير به اين مسئله است.
ماجراي اين ۵ امتياز وتويي...
در
اين رابطه مهدي ايرانمنش، رئيس مركز هيئتهاي امنا و هيئتهاي مميزه مركزي
وزارت علوم، تحقيقات و فناوري ضمن رد وجود بازنشستگي پيش از موعد در مورد
اساتيد و اعضاي هيئت علمي به «جوان» ميگويد: آييننامه ارتقا اعضاي هيئت
علمي چهار ماده دارد كه همگي مربوط به فعاليتهاي علمي، فرهنگي و اجتماعي
اساتيد است و هيچ كدام از اين موارد ربطي به حوزه سياست ندارد. اين موارد
چهارگانه ۱۰ آيتم دارند كه تنها ۵ امتياز وتويي در اين ميان است كه تعهد و
تخصص را شامل ميشوند.
بنا به گفته وي تأكيد وزير علوم هم كه
اختيارات قانوني به هيئتهاي مميزه داده بر اين است كه بيشتر موضوع ارتقاي
ناظر به صلاحيتهاي علمي اعضاي هيئت علمي باشد.
ايرانمنش ميافزايد:
طبق نص صريح آئيننامه ارتقا هر استادي كه نسبت به روند بررسي ارتقايش
اعتراض داشته باشد بايد به هيئت مميزه دانشگاه اعلام كند و هيئت مميزه هم
يك ماه فرصت دارد اعتراض را رسيدگي كند. اگر باز هم عضو هيئت علمي اعتراض
داشت موضوع در هيئت مميزه مركزي بررسي ميشود.
قانون اجازه دخالت سليقههاي سياسي را نميدهد
رئيس
مركز هيئتهاي امنا و هيئتهاي مميزه مركزي وزارت علوم ادامه ميدهد:
اساساً قانون اجازه نميدهد شخص يا اشخاصي در مواردي مسائل سياسي و
ديدگاههاي سياسي فرد را در جريان جذب يا ارتقا دخالت دهد.
اعضاي هيئت
مميزه هر دو سال يكبار تغيير ميكنند و طبق آييننامه بايد استاد تمام يا
دانشيار باشند و مراحل ارتقا را طي كرده باشند. اين افراد به پيشنهاد رئيس
دانشگاه معرفي شده و بعد از تأييد با حكم وزير علوم به مدت دو سال، عضو
هيئت مميزه ميشوند.
وي در تشريح آييننامه جديد ارتقاي اساتيد كه
مصوبه شوراي عالي انقلاب فرهنگي را نيز دارد، ميگويد: اعضاي هيئت علمي با
مراتب مختلف سني، سنوات خدمت متفاوت دارند. مربي و استاديار ۳۰ سال خدمت با
۶۵ سال سن، البته ممكن است يك عضو هيئت علمي شاخص با اين شرايط را دانشگاه
نياز داشته باشد و او هم ميتواند كار كند، مسئله در هيئت امنا مطرح
ميشود و استاد مذبور ميتواند تا ۳۵ سال خدمت كند.
ايرانمنش خاطرنشان
ميكند: استاد دانشگاه بايد به روز باشد و مطالب علمي ۲۰ سال پيش را سر
كلاس نگويد. بايد آگاه به مسائل علمي روز باشد. يكي از مسائلي كه استاد را
به روز ميكند، ارتقاست. البته ممكن است عضو هيئت علمي شاخصي هم باشد كه
بنا به صلاحديد رئيس دانشگاه به وجودش نياز باشد.
استاد تا ۸۰ سالگي سر كلاس ميماند اگر...
وي
تأكيد ميكند: براي دانشيار هم كه مرتبه بالاتري از استاديار است، ۶۷ سال
سن بازنشستگي با هر ميزان سنوات خدمت است. براي استاد تمام بدون در نظر
گرفتن سنوات تدريس تا ۷۰ سال سن ميتواند خدمت كند. در اين موارد نيز شاخص
بودن يا استاد نمونه كشوري شدن تا ۷۲ سال به سن بازنشستگي اضافه ميكند و
باز همچنان رئيس دانشگاه ميتواند با ارائه درخواست ماندن آن استاد در
هيئت امنا اقدام كند و اين روند تا ۷۶ سال ميتواند ادامه داشته باشد.
نماينده
تام الاختيار وزير علوم در هيئتهاي مميزه تأكيد ميكند: البته بايد توجه
داشت دانشگاه اداره يا سازمان نيست كه كارمندش تحت هر شرايطي با داشتن
سنوات خدمتي تعريف شده بازنشسته شود بدون هيچ انعطافي. كسي كه در دانشگاه
كار ميكند با مسائل علمي سر و كار دارد. دانشگاه مهد پويايي است، اگر
استاد دانشگاه پويا نباشد دانشگاه هم به تكرار ميافتد و پويايياش را از
دست ميدهد.
در دانشگاهي مثل دانشگاه تهران موارد استثنا هم داشتيم كه
استادي با ۸۰ سال سن هنوز سر كلاس ميرفته است. حتي استادي در دانشگاه
تهران داشتيم كه در سن ۸۰ سالگي و حين اشتغال فوت كرد، طبق قانون دولت
نميتواند سنوات خريد خدمت و بازنشستگي را به وي بدهد و در نتيجه
خانوادهاش متضرر ميشوند.
ايرانمنش كه خود از سال ۸۱ و با سرپرستي
دانشگاه در جريان مسائل مربوط به نحوه جذب و ارتقاي اساتيد است، اعلام
ميكند: ممكن است در مواردي بدسليقگي صورت بگيرد اما در اين رابطه اصرار بر
سياسي جلوه دادن موضوع غرضورزانه است.
البته و با وجود اين استدلالات
همچنان برخي بر سياسي بودن مسئله جذب و ارتقاي اساتيد اصرار دارند كه به
نظر ميرسد اين جريانات بهتر است به اين سؤالات در مورد اظهاراتشان پاسخ
دهند كه چرا بايد گروهي چندين آئيننامه را زير پا بگذارد و از پاسخگويي به
هيئت امنا و وزير سر باز بزند و از قانون سر پيچي كنند تا به چه نتيجه
تأثيرگذاري در روند سياسي كشور دست يابند؟ آيا بر اساس عقل كسي حاضر به
پرداخت چنين هزينههايي هست؟ اين برهان خلف و ارائه الگوي نقيض نشان ميدهد
كه احتمال انگيزههاي سياسي و مغرضانه در اين مورد بيش از دلسوزي براي
جامعه فرهنگي و علمي كشور و دانشگاهيان است.