یارگیری منفعلانه رادیو فردا برای انتخابات ریاست جمهوری

به گزارش بولتن نیوز به نقل از رادیو دیروز، مدت چندانی تا انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ باقی نمانده و کم کم تنور انتخابات دارد گرم می شود، امری که در انتخابات ۸۸ متاسفانه خیلی زودتر از اینها شروع شد، و همین مساله هم به نوعی "تب" دامن زد که گویی پس از انتخاب فرد اصلح، قرار است تمام مشکلات ایران در همان روز انتخابات حل شود! و شکی نیست که این مساله یکی از زمینه سازهای موفقیت دشمنان اسلام در فتنه ۸۸ بود.

فتنه تمام عیاری که بعد از انقلاب "بی نظیر" بوده و هنوز هم جمعیت قابل توجهی از خواص مردود را به عنوان قربانی، به اسارت گرفته. فتنه ای که به گفته یکی از همین سابقاً عالیجناب ها و جدیداً سوپرمن های منجی! قرار بود میوه اش در انتخابات مجلس سال گذشته، چیده شود و به لطف خدایِ این نظام ، با بصیرت امت حزب الله، همان فرزندان قرن چهاردهم هجری که نظیرشان در هیچ عصری وجود نداشته، این امید واهی هم نقشِ بر آب شد. اما شیطانی که قسم خورده تا بر سر راه ابناء بشر بنشیند و همه را گمراه نماید، قطعاً از پا ننشسته و برای انتخابات ۹۲ برنامه هایی دارد، شاید به مراتب، حساب شده تر از ۸۸! فعال شدن ناگهانیِ نگارنده نامه بی سلام، حمایت همه جانبه اپوزیسیون داخل و خارج نشین از وی و برگشتن ناگهانی جمعی از فراریان که متهمین اصلی فتنه بودند و نیز بازگشتِ هم آغوشان گوگوش و سایر رقاص ها و بدکاره ها مانند آقای مطربِ فتنه، و ده ها علامتِ دیگر، همه و همه حکایت از این دارند که باید اهل صبر و بصیرت باشیم تا این بار، پاسخی به یاد ماندنی به اذنابِ شیطان داده شود.
اما اگر به قبل از انتخابات ۸۸ برگردیم، به این نتیجه خواهیم رسید که عملکرد بی نظیرِ احمدی نژاد، در دولت نهم، خیلی از غول های پوشالینی که خود را با اسامی و القاب مختلف در اذهان جامعه، بزرگ جلوه می دادند، مانند سردارِ .... را کنار زد. این مساله باعث شده بود تا در اردوگاه یکی از دو جناح مطرح در جامعه، رکود عجیبی مشاهده شود و بالطبع، امید مطرح کردن کاندیدایی قوی که احتمال رای آوری اش بالا باشد به وجود نیاید و هنگامی که موسوی طرح گردید، پس از تحرکات یکی به نعل و یکی به میخِ مسافر ایتالیا برای آمدن یا نیامدن، نتیجه جمع بندیها حکایت از عدم ورود کاندیدای کاملاً لیبرالی مانند خاتمی یا اطرافیانش داشت و به ناچار علیرغم شروع فعالیتهای انتخاباتی موسوی به شکلی اصولگرایانه، همه گروه های مخالف نظام و در رأسِ آنها خاتمی، دورِ علم وی جمع شدند، طوری که مرد خاکستری اصلاحات اعلام نمود: "خاک عزا بر سرِ ما، موسوی شد کاندیدِ ما". و شد، آنچه نباید می شد. تمام خارج نشین ها به شکل غیر قابل تصوری روی موسوی اجماع نمودند! نخست وزیرِ امام!!! به مرد محبوب قلوب دشمنان نظام مبدل شد! و تا به امروز هم هیچ امیدی در ایران، بالاتر از وی و گفته ها و تحرکاتش برای آنها وجود ندارد.
اما درسی که از این مساله به سهولت می توان گرفت آن است که دشمنان انقلاب در تمامی این سالها نتوانسته اند گزینه ای در حد مقامات اول کشور مطرح نمایند. ریشه هایِ سرِ کار آمدن مسافر ایتالیا را هم باید در زیرساختهایی که نگارنده نامه بی سلام فراهم نمود، جست و جو کرد، امری که در فایل منتشره صوتی فرزندش، به صراحت تصریح می گردد.
و حال که به لطف خدا در اردوگاه دشمن اینگونه قحط الرجال وجود دارد، رسالت نامزد های ریاست جمهوری بسیار سنگین تر از قبل به نظر می رسد: آنها نباید به گونه ای صحبت کنند که اپوزیسیونِ بی گزینه، در آنها به عنوان بهترین گزینه طمع نماید! بی شک دشمنان، فرد اصلح را شناسایی می کنند و وقتی نمی توانند وی را کنار بزنند، توان خود را برای روی کار آمدن فرد قوی ای که بیشترین زاویه را با انقلاب دارد مجتمع می نمایند. حال باید از برخی عزیزان پرسید آیا این دام دشمنان خطرناک تر است یا توجیه افکار عمومی در مورد تیتر یک روزنامه معلوم الحال؟ حال که اوضاع به گونه ای شده که رادیو فردا دم از تمجید از یکی از مسوولین رده اولِ این سه دهه می زند، برخی سردارانِ جنگ سخت با آمریکا، چرا زمینه سردارِ آمریکایی شدنِ جنگ نرم را برای خود فراهم می کنند تا رادیو فردا از صحبت هایِ قطعاً خلاف نظر مقام معظمِ رهبریِ آنان سوء استفاده کند و "کش دادنِ اختلاس بزرگ" را حربه ای کند برای معرفی آنان به عنوان نامزد انتخاباتِ آتی بودنِ آنها و در معرفی آنان سنگ تمام بگذارد؟