خاتمي از همه بدلي تر است

مشاور متواري كروبي اعلام كرد اصلاح طلبان دچار توهم شديد و كودكانه شده اند.
مجتبي واحدي مواضع حزب مشاركت را توهم دردساز توصيف كرده و نوشت: گويا ميزان سنجش اصلاح طلبي در اختيار يك حزب است و همين حزب حق دارد يك روز احتمال شركت گروهي از اصلاح طلبان سابق در انتخابات آتي را ناشي از تلاش حاكميت براي انحراف در جبهه اصلاحات و سازماندهي گروههاي «بدلي» بداند و روز ديگر در برابر شركت مخفيانه و عهدشكنانه پدر معنوي همان حزب در انتخابات مجلس سكوت نمايد. ده ماه پيش و عليرغم اجماع افتخارآميز اصلاح طلبان بر عدم مشاركت در انتخابات، سيدمحمد خاتمي رأي باطله خود را به صندوقي در يك روستاي دورافتاده در دماوند انداخت در حالي كه نزديك ترين ياران خاتمي- از جمله شيخ عبداله نوري- مدعي بودند موضع او حتي در آخرين روزهاي قبل از نمايش انتخاباتي حكومت، عدم شركت در انتخابات بوده است. در آن روزها، حس آزاديخواهي و احترام به اختلاف ديدگاهها در ميان گروهي از حاميان خاتمي فوران كرد. آنها معترضان به شركت خاتمي در انتخابات را متهم مي كردند كه حقوق شخصي او را نقض كرده اند. جبهه مشاركت و اكثريت اعضاي سرشناس آن حاضر نشدند تك روي خاتمي كه موجب اختلاف افكني در ميان اصلاح طلبان شد را محكوم نمايند. اما امروز همان حزب و برخي اعضاي سرشناس آن، با ابتلا به بليه «خودمحوربيني»، تيغ نظارت استصوابي در دست گرفته اند و هر كه را كه بدون هماهنگي با گروهي خاص از اصلاح طلبان به فكر شركت در انتخابات باشد، «بدلي» مي نامند و از جبهه اصلاحات اخراج مي نمايند.
وي ادامه مي دهد: خود محوربيني، تنها اشكالي نيست كه در بيانيه جديد جبهه مشاركت به چشم مي خورد. در اين بيانيه يك «توهم دردسرساز» نيز وجود دارد. جان مايه اين بيانيه اظهار نگراني از ظهور گروهي فريب كار در فضاي سياسي ايران است.
ظاهرا اين گروه خطرناك از طرف حاكميت مأموريت دارند با جعل عنوان اصلاح طلبي، مردم را بفريبند و نهايتا اقشار فريب خورده را به انجام همان كاري در خرداد 92 تشويق كنند كه در اسفند 90 در دماوند انجام شد. در واقع صادركنندگان بيانيه و هم فكران ايشان دچار اين توهم شده اند كه اكثر ايرانيان به «واژه اصلاح طلبي» ارادتي پايان ناپذير دارند و اگر گروهي موفق شود خود را با اين عنوان در جامعه معرفي كند مردم شيدا و عاشق، به دنبال آن گروه خواهند رفت. لابد حاكميت هم كه به اين «شيدايي ابدي» پي برده، تصميم گرفته عده اي را به عنوان اصلاح طلب معرفي كند تا مردم به عشق آنها به صندوق هاي رأي هجوم بياورند. واحدي خاطر نشان كرد: همين توهم در انتخابات دوره دوم شوراهاي شهر و روستا كه در زمستان 1381 برگزار شد گرفتاري هاي فراواني براي اصلاح طلبان به وجود آورد و راه بازگشت اقتدارگرايان به مناصب انتخابي را هموار نمود. انتخابات دور دوم شوراهاي شهر و روستا توسط وزارت كشور دولت خاتمي برگزار و ناظر آن انتخابات هم نمايندگان اصلاح طلب مجلس ششم بودند. احزاب حاكم جبهه اصلاحات در آن روز دچار همين توهم بودند آنان تصور مي كردند هر كس با تابلوي اصلاح طلبي وارد عرصه انتخابات شود مردم براي نوشتن نام او بر روي برگه رأي، سر از پا نخواهند شناخت و ناكارآمدي ها و بي مسئوليت هاي دوره حاكميت ايشان را ناديده مي گيرند. همين توهم كودكانه، موجب بي توجهي به خواسته هاي عادي و توقعات اوليه مردم تهران از شهرداري و شوراي شهر شد. درگيري هاي رنج آور و فرصت سوز اعضاي اصلاح طلب شوراي شهر تهران و تصميم نابخردانه وزارت كشور دولت خاتمي در انحلال اولين شوراي شهر تهران، موجب سرخوردگي همان مردمي شد كه از دوم خرداد 76 تا هجدهم خرداد 80 در چهار انتخابات متوالي، اكثريت كرسي هاي مناصب انتخابي را به اصلاح طلبان سپرده بودند.
مشاور كروبي مي افزايد: لذا گروهي از آنها در شوراي شهر تهران بدون توجه به مصالح و نيازهاي مردم هر روز بيش از گذشته، درگيري هاي دروني را علني ساختند و گروهي ديگر به حمايت از شهردار بي كفايت تهران پرداختند كه تنها مزيت او، شراكت تجاري با برادر يكي از اصلاح طلبان عاليرتبه بود و البته با تعدادي از اصلاح طلبان با نفوذ هم روابط محكم و ناگسستني داشت. حمايت دولتي از شهردار تهران تا جايي پيش رفت كه وزارت كشور دولت خاتمي، دستور انحلال شوراي شهر را صادر نمود تا نخستين تجربه شوراي شهر در تهران به شكست بينجامد. دولت خاتمي در حالي به حمايت از شهردار تهران، شوراي شهر را منحل كرد كه مجلس اصلاحات گزارش مفصلي از تخلفات و بي كفايتي هاي شهردار تهيه و براي رسيدگي به قوه قضائيه فرستاده بود.
واحدي شكست اصلاح طلبان در انتخابات مجلس هفتم را نشانه سقوط اجتماعي اصلاح طلبان دانسته و نوشت: وزارت كشور خاتمي در آن انتخابات آراي تاج زاده را 66196 رأي (كمتر از يك و نيم درصد واجدان شرايط رأي) اعلام كرد تا مشخص شود احساس دلبستگي نامحدود مردم به «عنوان اصلاح طلبي» توهمي بيش نيست. اكنون با گذشت يك دهه، ظاهرا همان توهم بار ديگر سراغ گروهي از اصلاح طلبان آمده كه پر سروصداترين بخش اصلاح طلبان هم هستند.
وي در پايان خاطر نشان كرد: نگارنده پيشاپيش خود را براي دريافت پيام هاي كنايه آميز و حتي تخريب هايي كه متخصصان جنگ رواني در جبهه اصلاحات براي همه منتقدان تدارك مي بينند آماده كرده است.