در دوره ی من روزنامه نگاری مترادف بود با بی سوادی، کلی گویی، پرت گویی. نمونه زنده اش هم که تا امروز به کارش ادامه داده، دوست بسیار عزیز و نازنین من مسعود بهنود است.
"داریوش سجادی" فعال رسانه ای خارج از کشور در مقاله ای با عنوان
"کالبدشکافی بی بی سی" به بررسی "مسعود بهنود" به عنوان یکی از چهره های
شاخص "بی بی سی فارسی" پرداخته است.
به گزارش رسانه ایران
این فعال رسانه ای ساکن امریکا در بخشی از مقاله خود می نویسد: "ظاهراً
بهنود برای اقبال و شهرت چندان هم بی رغبت نیست تا از پلکان کذب و مغلطه
نیز به تناوب و حسب نیاز بهره برده تا جایی که صدای اعتراض رفیق دیرینه اش
"آیدین آغداشلو" را نیز بلند کند."
آقای سجادی در ادامه، نظر آیدین آغداشلو را در مورد مسعود بهنود که در مصاحبه با هفته نامه شهروند در دی ماه ۸۶ بیان شده، می آورد.
آیدین
آغداشلو ابراز می دارد که "بهنود نثر مهمل و بی سر و تهی را برای خودش جعل
کرده […] در دوره ی من روزنامه نگاری مترادف بود با بی سوادی، کلی
گویی، پرت گویی. نمونه زنده اش هم که تا امروز به کارش ادامه داده، دوست
بسیار عزیز و نازنین من مسعود بهنود است. هر چه که در باره ی تاریخ نوشته،
به عنوان یک روزنامه نگار، جای چون و چرا دارد. یک کتاب نوشت به نام "از
سید ضیاء تا بختیار" درباره نخست وزیرهای ایران که هر کسی مقاله ای در
باره اش نوشت، پنجاه تا غلط از بهنود گرفت. همچنان در حال نوشتن است.
احساساتی می نویسد. نثر زیبایی … داشت، حالا دیگر ندارد. بهنود عادت کرده
بود و همچنان این عادت را دارد که بی مسئولیت و ول بنویسد. به این که فکر
کند روزنامه یک روز می ماند و اگر چیزی هم غلط بود اشکالی ندارد."
هر کس که نظری مخالف ما اعلام کرد نباید انگ خیانتکار بخورد.
خیانتکار کسی است که خیانت وی به کشور در دادگاه صالحه اثبات شده باشد.