اعتراضات موجود در کویت تنها در سطح نخبگان است/ عربستان از ساختار حکومت کویت می هراسد

بولتن نیوز: بحران به وجود آمده در کویت و انحلال مجلس توسط امیر کویت، فرصتی را برای عربستان سعودی و سایر نظام های دیکتاتور منطقه فراهم آورد تا با مداخله در امور داخلی کویت به تقویت قدرت خود در این کشور نیمه دموکرات بپردازند.

به گزارش صفحه عربی بولتن نیوز، در مطلب زیر حسن هانی زاده(کارشناس مسائل خاورمیانه) به توضیح ساختار سیاسی کویت و علت دخالت های کشورهای منطقه در امور داخلی کویت می پردازد.

بولتن: در ابتدا لطفا در خصوص ساختار سیاسی کویت و میزان آزادی بیان در این کشور توضیحاتی بفرمایید.

کشور کویت در سال 1962 از عراق استقلال یافت و با توجه به آنکه دو قبیله آل صباح و آل سالم به عنوان دو قبیله مطرح در این کشور مطرح بودند انتقال قدرت از همان ابتدا در این کشور با یک روند دموکراتیک همراه بوده است و میزانی از آزادی های فردی و اجتماعی در این کشور لحاظ شده است.

در ادامه همین روند قانون اساسی و مجلسی قدرتمند در این کشور تشکیل گردید که این مسئله موجب آن شد که کویت به نسبت سایر کشورهای عرب منطقه از میزان دموکراسی بیشتری برخوردار شود.

از سوی دیگر از آنجا که روند انتقال قدرت میان دو خاندان ذکر شد کاملا قانونی بوده است شاهد یک دموکراسی کنترل شده در کویت هستیم که مجلس آن علی رغم وجود خط قرمزهایی، متشکل از لیبرال ها و سلفی ها نیز می باشد.

در عین حال این پارلمان دارای خط قرمزهای معینی است که مهم ترین آن عدم انتقاد به شخص امیر کوین و خانواده او می باشد که در صورت عبور از آن، امیر کویت اختیار انحلال آن را دارد کما اینکه طی 50 سال گذشته 6مرتبه مجلس را منحل کرده است.

اما در خصوص مسائل اجتماعی و سیاسی نمایندگان پارلمان کویت حق اظهار نظر دارند که همین میزان در سایر کشورهای منطقه دیده نمی شود.

بولتن: علت تعارض میان حکومت عربستان با حکومت کویت چیست و نقطه تعارض این دو حکومت در کجا قابل مشاهده است؟

در انتخابات سال 2009 تعداد زیادی از لیبرال ها و سلفی ها به مجلس راه یافتند و علیه آل صباح و فساد موجود در آن دست به افشاگری زدند و این مسئله موجب گشت که در انتخابات سال 2012 امیر کویت احساس خطر کند و با وجود آنکه تنها 6ماه از عمر آن می گذشت مجلس را منحل کرده و به دادگاه قانون اساسی کویت دستور تغییر قانون انتخابات را میدهد که این امر نیز عملی می شود.

در اینجا بود که لیبرال ها به رهبری «مسلم البرات»و سلفی های جا مانده از پارلمان دست به اعتراض زدند -که الیته این اعتراضات تنها در سطح نخبگان سیاسی بود و حمایت مردمی در آن وجود نداشت- و هم زمان با آن عربستان، قطر و سایر کشورهای منطقه که نسبت به وجود پارلمانی قدرتمند در کویت احساس نگرانی می کردند، دست به تحریک سلفی ها زدند تا بتوانند از طریق حضور سلفی ها در پارلمان کویت نفوذ قدرت خود را افزایش دهند.

بولتن: حمایت آل سعود از سلفی های کویت صرفا به حمایت سیاسی و رسانه ای ختم شده است یا حمایت مالی هم در دستور کار قرار گرفته است؟

از آنجایی که نمایندگان مجلس کویت عمدتا از طبقات متمکن جامعه خود می باشند نیازی به حمایت مالی ندارند و عربستان و قطر نیز با شبکه های متنوع و گسترده ای که دارند به حمایت از مخالفان می پردازند.

نکته عجیبی که در اینجا وجود دارد ادعای مسلم البرات مبنی بر استفاده کویت از نیروهای امنیتی اردن برای سرکوب مخالفان است.

با طرح این ادعا از سوی مخالفان سلفی و لیبرال، زمینه دخالت کشورهای منطقه به کویت مهیا می گردد چرا که بدین ترتیب مسئله کویت به مشکل منطقه ای بدل می گردد.

بنابر این اختلافات حکومت کویت با دو گروه می باشد که عبارتند از لیبرال ها و سلفی ها در داخل و حامیان سلفی ها در خارج.

اما باید در نظر داشت که لیبرال ها همانطور که به امیر کویت انقاد دارند نسبت به حکومت های دیکتاتور منطقه نیز منتقد هستند.

اما باتوجه به قدرت گسترده امیر کویت و نمونه های تاریخ اختلاف میان امیر کویت و جلس به نظر می آید که هر دو طرف در نقطه ای متوقف می شوند و دامنه اعتراضات گسترش نخواهد یافت.

بولتن: آیا ادعای لیبرال ها در خصوص سرکوب معترضان توسط نیروهای اردنی صرفا بازی در یک سناریوی سعودی است یا مدرکی دال بر صحت آن دارند؟

لیرال ها مدعی هستند که مدارکی مبنی بر سرکوب معترضان توسط نیروهای اردنی در دست دارند و همچنین بر این باورند که نیروهای کویت حاضر به سرکوب شهروندان خود نیستند.

اما حکومت کویت به شدت این ادعا را تکذیب کرده است و معتقد است طرح این ادعا صرفا جهت منطقه ای نمودن بحران در کویت است.

بولتن: هم اکنون رابطه لیبرال ها با حکومت عربستان چگونه ارزیابی می شود؟

رابطه خوبی میان لیبرال های کویت و آل سعود وجود ندارد و لیبرال ها بر این باورند که حکومت های عرب حاشیه خلیج فارش حقوق فردی و اجتماعی شهروندان خود را رعایت نمی کنند و در عین حال نسبت به فساد اداری و اقتصادی مجود در حکومت کویت نیز منتقد می باشند.