خیانت؛ رذیله مهلک

وطن امروز:
یکی از جلوه ‏ها و بروزات هوای نفس خیانت است. خیانت را به عدم رعایت امانت، پیمان‏ شکنی و نقض ‏عهد معنی کرده ‏اند اما حقیقت معنای آن مخالفت نهانى با حقى از حقايق و شكستن پيمان آن است. [تفسیر‌المیزان 9/68] خیانت از رذايل مهلک اخلاقی است که مراتب و درجات مختلفی هم دارد و نقیض آن امانت است. با این تعریف روشن می‏شود که خیانت معنای وسیعی دارد و هر‌کسی می‏تواند در زندگی روزمره خود به این رذیله مبتلا شود. به این دلیل است که در قرآن کریم آیات متعددی خیانت را محکوم کرده است: «وَ لا تُجادِلْ عَنِ الذينَ يَخْتانُونَ أَنْفُسَهُمْ إِنَّ اللهَ لا يُحِبُّ مَنْ كانَ خَوَّاناً أَثيماً» [نساء: 107] «و از كسانی كه به خويشتن خيانت می‏كنند، دفاع مكن كه خداوند هيچ خيانتگر و گناهکاری را دوست ندارد». خیانت همواره به دیگران روا می‏شود اما تعبیر «خیانت به خود» است، زیرا مومنان و جامعه ایمانی به منزله یک نفس هستند که خیانت به دیگران، در حقیقت خیانت به خود است. به هر حال خیانتکار، گناهکاری است که خداوند او را دوست ندارد و هیچگاه او را به جوار قرب خود راه نمی‏دهد. «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَخُونُوا اللهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَماناتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ» [انفال: 27] «ای كسانی كه ايمان آورده‏ايد، به خدا و پيامبر او خيانت مكنيد و در امانت‏های خود خيانت نورزيد و خود می‏دانيد [كه نبايد خيانت كرد.]» به این دلیل است که خداوند خیانتکاران را دوست ندارد: «إِنَّ اللهَ لا يُحِبُّ الْخائِنينَ» [انفال: 58] «خدا خائنان را دوست نمی‏دارد.» «إِنَّ اللهَ لا يُحِبُّ كُلَّ خَوّانٍ كَفُور» [حج: 38] «خدا هيچ خيانتكار ناسپاسی را دوست ندارد.» خیانت مصادیق متعددی دارد که در آیه 3 نمونه آن بیان شد: اول خیانت به مقدسات، یعنی خیانت به خدا و رسول خدا و ائمه‌‌اطهار علیهم‌السلام که بدترین خیانت است که به معنای مخالفت با حق‌الله و حق آن بزرگواران است. به تعبیر دیگر عدم ‌رعایت دستورات الهی و احکام شرع و حتی عدم‌ رعایت حقوق مومنان و توجه ‏نکردن به حل مشکلات مومنان‌ـ در صورتی که در توان آدمی است‌- از مصادیق بارز این نوع خیانت است. [وسايل الشيعه 16/ 388] دوم خیانت اجتماعی‌ـ سیاسی یعنی خیانت به مردم و جامعه اسلامی و نظام اسلامی است. «طلبُ التَّعاوُنِ عَلَی نُصْرهًْ الْباطِلِ جِنايَهًٌْ وَخِيانَهًٌْ» «همکاری برای ياری باطل هم جنايت است و هم خيانت.» [غررالحكم/ ص460] زیرا بزرگ‏ترین امانات ما نظام و جامعه اسلامی است. خیانت مالی، یعنی پایمال‏کردن حقوق مالی دیگران؛ خیانت در ناموس که انواع چشم‏چرانی‏ها و بی‏عفتی‏ها را شامل می‏شود ‏و خیانت در آبرو که فاش‏کردن اسرار مردم است، از مصادیق خیانت اجتماعی است.

لینک کپی شد

گزارش خطا