دروغ های دولت نتانیاهو در باره ایران موجی از نگرانی در مردم اسرائیل ایجاد کرده است

بولتن نیوز: مقامات اسرائیل با بزرگ کردن پروژه ایران هراسی، طوری موضوع خطر ایران را بزرگ وخطرناک جلوه داده اند تا مردم اسرائیل باور کنند هولوکاست و نسل کشی دیگری در راه است تا از این طریق بتوانند موضوع حمله به ایران را به پیش ببرند و مردم اسرائیل را برای جنگ احتمالی آماده کنند.

در حالی که ایران بارها اعلام کرده که برنامه صلح آمیزهسته ای دارد و به دنبال ساخت سلاح هسته ای و جنگ نیست و در صورت حمله اسرائیل به سایت های هسته ای، از خود دفاع خواهد کرد و همچنان مذاکرات هسته ای را با 5+1 ادامه خواهد داد...، اما دولت اسرائیل با  بزرگ نمایی برنامه ایران هراسی خود و همچنین با این توهم که حمله به ایران مانند حمله به عراق و سوریه پیشگیرانه خواهد بود و اسرائیل را از خطر حفاظت خواهد کرد، به طور مستمر به دنبال ایجاد نگرانی و فضاسازی و تبلیغ در این کشور است تا با نگران کردن مردم، افکار عمومی را برای حمله به ایران و به خیال خود دفاع پیشگیرانه آماده کند.

بسیاری از مردم اسرائیل نه تنها مخالف حمله به ایران هستند بلکه کمپین های مختلفی را در مخالفت با جنگ راه انداخته اند. دولت اسرائیل با پخش ماسک های ضد گاز و اعلام اخبار متعدد در مورد خطرات حمله ایران، فضای این کشور را به سمت نیات پلید خود تغییر می دهد.
برای آگاهی از اقدامات خصمانه و توهم آمیز دولت اسرائیل، نوشته ای از ایندیپندنت را می خوانیم تا به نیات جنگ طلبانه اسرائیل پی ببریم و دریابیم که دولت این کشور حتی به صلاح و سرنوشت مردم این کشور نیز بی توجه است و از هر امکانی برای مطرح کردن خود می پردازد و نگرانی امروز این کشور را نیز وسیله ای برای نیات خود می خواهد....


 نیک مئو خبرنگار ایندیپندنت در مطلبی نوشته است: اسرائیلی ها در حال آماده سازی خود برای عواقب حمله نظامی به ایران، ماسک گاز بین مردم توزیع می کنند و ادعا کرده اند که از هولوکاست دیگری می ترسند. ترس از هولوکاست، آمد و شد و جنب و جوش اسرائیلی ها را زیاد کرده و آنها برای جنگ احتمالی با ایران آماده می شوند.
نیک مئو با مردمی ملاقات کرده که هم از عواقب حمله هوایی اسرائیل به ایران می ترسند و هم از گزینه جایگزین احتمالی، یعنی احتمال دست یابی ایران به سلاح هسته ای وحشت دارند.
وی نوشته است: اگر به جت های اسرائیل فرمان داده شود که تاسیسات هسته ای ایران را بمباران کنند، هزاران موشک برای مقابله با آنها شلیک خواهد شد.
آخرین باری که حزب الله به اسرائیل حمله کرد، موشکی کنار خانۀ آدام بلوم منفجر شد در آن لحظه همسر وی در حمام بود.
او گفت: "او هیستریک بود " پس از آن ساعت ها طول کشید تا همسر و دو دختر جوان و وحشت زدۀ آنها را آرام کنند و از محل انفجار بمب به پناهگاه امنی ببرند.
آقای بلوم، 49 ساله می گوید:" حزب الله در آن زمان حدود 10 هزار راکت داشت ، اما اکنون تخمین زده اند که آنها چیزی حدود 50 هزار راکت یعنی 5برابر قبل، در اختیاردارند ، حال اگر دوباره حمله به ما را آغاز کنند چند راکت به سمت ما شلیک خواهند کرد؟"
خانوادۀ بلوم ، که مزرعۀ اشتراکی آنها حدود 30مایلی جنوب مرز لبنان قرار دارد ، در سال 2006 تصور می کردند که محل زندگی شان خارج از محدودۀ حملات و تیررس موشک هاست. هنگامی که راکت ها به سمت آنها فرود می آمد آنها به همراه 350 هزار اسرائیلی دیگر به سرعت به داخل ماشین ها پریدند و به سمت جنوب حرکت کردند، تا هفته ها در کشور خودشان به عنوان پناهنده زندگی کنند.
این بار تنها شمال این کشور نیست که برای یک جنگ جدید آماده می شود، بلکه اسرائیلی ها می ترسند که این جنگ از هر فاجعه ای که از سال 1973به این طرف تجربه کرده اند بسیار فجیع تر باشد.

جرقۀ این جنگ تهدید دیرینۀ اسرائیل برای حمله به برنامه هسته ای ایران خواهد بود.

سراسر این کشور با اضطراب آگاه است که ایران دارای راکت های غول پیکری است که می تواند در اقدامی تلافی جویانه آنها را به سمت تل آویو و حیفا شلیک کند، و دیگر اینکه ایران متحد خود حزب الله لبنان را با موشک های زمین به زمین پر سرعت و موشک های برد متوسط مشابه  مسلح خواهد کرد، سلاح هائی که حزب الله در سال 2006 در اختیار نداشت.

بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر جنگ طلب اسرائیل که تصویر وینستون چرچیل را در دفتر کار خود به دیوار زده است، هفته گذشته انتخابات ماه ژانویه را اعلام کرده که می تواند تحت الشعاع موضوع ایران قرار گیرد. پیروزی وی در انتخابات، که گویا از آن کاملا مطمئن است، به وی اختیار و قدرت لازم را برای اعزام خلبانان اسرائیل، و رها کردن بمب های مرگبار را می دهد. بسیاری از رای دهندگان اینطور تصور می کنند که گوئی تنها فشار آمریکاست که او را از صدور چنین فرمانی باز می دارد.

مارک رگو، سخنگوی وی به ساندی تلگراف گفته: "نخست وزیر معتقد است که در این برهه از تاریخ یهود، مسئولیت ایمنی و امنیت جان قوم یهود بر روی شانه های اوست."

بحث در داخل اسرائیل در مورد این تصمیم درهم پیچیده و گهگاه به خشونت کشیده است. رهبری غیر نظامی ممکن است این تصور را القا کند که تاب تحمل چنین تحرکاتی را ندارد، اما قوی ترین مخالفت با حمله، ازسوی سازمان امنیت اسرائیل بود.

مِیِر داگان، رئیس سابق موساد، سال گذشته این ایده را یک "چیز احمقانه " نامید، و دیگران تاکید کردند که اسرائیل ممکن است قدرت شلیک لازم برای این که آسیب مهلکی به برنامه هسته ای ایران بزند را نداشته باشد، و این حمله - و شاید شکست آن – تنها می تواند به حمایت داخلی از حکومت تهران و برافروختن خاور میانه ختم شود.
هفته گذشته دولت نتانیاهو ضرب العجل خود برای اقدام نظامی را جلو انداخت و به بهار سال آینده موکول کرد- این "آخرین شانس" از میان فرصت های بسیاری است که به ایران داده شده تا برنامۀ هسته ای اش را متوقف کند.
اما با وجودی که این تهدید، سال هاست که بالای سر اسرائیل چرخ می زند، با تیک و تاک ساعت هسته ای ایران ترس و وحشت، لحظه به لحظه بیشتر می شود و پیشرفت دیپلماتیک ناچیزی برای توقف آن حاصل شده است.
خطر تئوریک جنگ رفته رفته به واقعیت عملی نزدیک می شود. پناهگاه های خانگی، در بلوک های آپارتمانی آماده می شود و ماسک های ضد گاز از طریق ادارات پست- تامین کنندگان دولتی این تجهیزات- توزیع می گردد.
ساکنان تل آویو، بزرگترین شهراسرائیل ، که شاید برای نیمی از جمعیت آن هم پناهگاه بمب ندارد، یا باید از پارکینگ های زیرزمینی استفاده کنند و یا تنها به امید خوش شانسی بنشینند .
مدارس در حال برگزاری دوره های آموزشی کمک های اولیه و مانور رویاروئی با شرایط اضطراری است  پدری می گوید که کودک شش ساله اش از مدرسه به خانه آمده و پرسیده چرا ایرانی ها اسرائیلی ها را دوست ندارند - و یک شخصیت نمایش های عروسکی تلویزیونی به نام موشه اوفنیک مسألۀ امنیت وطن را برای کودکان خردسال توضیح می دهد.

ماتن ویلنائی، وزیر دفاع داخله، در ماه اوت پیش بینی کرد که پس از حملۀ هوایی، طی یک جنگ 30 روزه، با احتساب اصابت روزانه یک هزار راکت به خاک اسرائیل، 500 اسرائیلی کشته می شوند. اما همه می دانند که این آمار تنها یک حدس است و چه بسا تلفات و هزینه های این حمله بسیار بالاتر برود.

آقای بلوم هم مانند بسیاری از هم میهن های خود از شروع مجدد جنگی که وی و خانواده اش را در سال 2006 فراری داد وحشت دارند.
هنگامی که او از وستکلیف در اسکس و طی حملۀ خونین اسرائیل به لبنان دردهۀ 1980 به اسرائیل نقل مکان کرد تنها 14 سال داشت، این حمله برای انهدام سایت های موشکی سازمان آزادیبخش فلسطین برنامه ریزی شده بود.

او از تصور اینکه فرزندانش هم به زودی وقایع مشابه را تجربه می کنند وحشت دارد، تجربه ای که با پیوستن بزرگترین فرزندش، لیلا به ارتش آن هم درست یک سال پس از تولد 18 سالگی اش آغاز شده است. او می گوید: "جنگ وحشتناک است. من این درس را در لبنان آموخته ام. "

دختر دیگر او، دانا، 15 ساله، هم تنها چند سالی فرصت دارد تا به خدمت سربازی اجباری اعزام شود. در حالی که رون، 8 ساله، در سن و سالی است که فکر می کند پناهگاه های شهری و خانگی، زمین های بازی بسیار هیجان انگیزی هستند.

در نزدیکی خانۀ آنها 14 مورد از این پناهگاه ها وجود دارد، زشت و بتنی و چمباتمه زده و خال خال در حاشیۀ چشم انداز محوطۀ چمن زمین تنیس، در کیبوتص آمیاد، جامعه ای کوچک و خوش مشرب از پرورش دهندگان آوکادو.
از سال 2006 به اینطرف، منطقۀ شمال دورۀ صلح و آرامش را می گذراند، آرامشی که از سال 1948 به ندرت دیده می شود. کار گردشگری واقعا رونق گرفته و کسب وکارهائی مانند شراب سازی، در تپه های سرسبز شمال دریای جلیلیه درآمد بسیار خوبی را برای مردم منطقه ایجاد کرده است. همۀ این ها ممکن است در یک انفجار یا یک گلوله باران در چشم به هم زدنی نابود شود.

اما آنچه اسرائیلی ها واقعا از آن وحشت دارند چشم انداز ایرانی با سلاح های هسته ای است. آقای بلوم می گوید: " ما کشور کوچکی هستیم ، چیزی در حد و اندازۀ ولز ( کشوری کوچک در حوزۀ بریتانیا). کافیست آنها چهار یا پنج بمب در اندازۀ بمب هیروشیما را بر سر ما بریزند تا تعداد زیادی از مردم ما نابود شوند."

او می گوید: " فکر نمی کنم مردم ایران از یهودیان نفرت داشته باشند، اما وقتی رئيس جمهورشان احمدی نژاد سخن می گوید نشان می دهد که از ما متنفر است."
بلوم می افزاید: "دانستن اینکه اسرائیل چه باید بکند برای ما بسیار دشوار است . اسرائیل همواره سرگرم جنگ های پیشگیرانه بوده، وقتی با چنین تهدیدهایی مواجهید بناچار به راه حل دیپلماتیک امیدوار می شوید، اما آیا می توان منتظر نتایج دیپلماسی ماند؟
یک فیلم خانگی وحشتناک نشان می داد که اگر ایران به سلاح هسته ای دست یابد چه فجایعی رخ خواهد داد. دیدن این فیلم باعث شد تا اسرائیلی ها از خود بپرسند که آیا درست است که باز هم صبر کنند و منتظر تاثیر دیپلماسی باشند؟
فیلم "آخرین روز اسرائیل" ، که حدود نیم میلیون بار در یوتیوب مشاهده شده، تصویر یک زن و شوهر جوان را نشان می دهد که با حملۀ هوائی ایران و انفجار بمب هسته ای، به طرف خانۀ مادرشان رانندگی می کنند. این فیلم پنج دقیقه ای که بر اساس واقع گرائی محض و با بازیگران آماتور و جلوه های کامپیوتری ساخته شده ابرهای قارچی شکل انفجار هسته ای را به تصویر می کشد که کابوس وحشتناک فیلمساز 33 ساله رونن برانی است.
آقای برانی، پدر دو فرزند، در رومانی متولد شده و بسیاری از بستگانش در بازداشتگاه آشویتس کشته شده اند. او که در خانه ای واقع در خارج بیت المقدس زندگی می کند می گوید: " می خواستم چیزی تکان دهنده بسازم ، که مردم را بیدار کند. درآن زمان شش سال طول کشید تا هیتلر شش میلیون یهودی را بکشد اما برای احمدی نژاد و ایران تنها شش دقیقه وقت لازم است."
او از نمایش چشم انداز جنگی تازه لذت نمی برد و امیدوار است که دیپلماسی به برنامه هسته ای ایران پایان دهد. اما چنانچه دیپلماسی شکست بخورد به عقیدۀ او حملۀ آمریکا بهترین گزینه خواهد بود.

او گفت:" هرچند من به آمریکا هم کاملا اعتماد ندارم - در نهایت اسرائیلی ها نمی توانند به کسی جز خودشان اعتماد کنند."
او مطمئن است که اسرائیلی ها در آینده به ضرورت حملۀ هوایی به ایران خواهند رسید. "تا همین دو سال پیش هیچ کس نمی خواست حتی در این مورد فکر کند. اما امروز مردم نگرانند که ایران بتواند دست به کاری خطرناک بزند. وحشت ما از این است که .... اقدام وحشتناک را انجام دهند. مردم کم کم به این نتیجه می رسند که: " بیایید قبل از اینکه دیر شود کاری انجام دهیم." ما یک هولوکاست را تجربه کرده ایم و هولوکاست دیگری نمی خواهیم."
او گفت که دوستان اسرائیلی او که دارای تابعیت مشترک کشور دیگری هستند دسته دسته می روند تا گذرنامه های خارجی خود را تمدید کنند.
اگر ایران بمب اتمی بسازد، ممکن است که خانواده ها برای برخورداری از ایمنی بیشتر در خارج از کشور، کم کم اسرائیل را ترک کنند ، شاید اقتصاد ما که در سال های اخیر رونق فراوانی به دست آورده فلج شود. تنها به همین دلیل بسیاری از اسرائیلی ها بر این باورند که حتی با وجود یک بمب ایرانی هم ادامۀ حیات اجتماعی و اقتصادی ما غیر ممکن خواهد بود.
مایکل هرزوگ، تیمسار سابق و رئیس بازنشستۀ ستاد ارتش اسرائیل می گوید: " اگر ایران با تحریم ها متوقف نشود و ایالات متحده هم قصد اقدامی دیگر برای توقف برنامۀ هسته ای این کشور نداشته باشد، به احتمال بسیار قوی رهبری فعلی اسرائیل تصمیم به حمله خواهد گرفت و اینکه ظرفیت اسرائیل در انهدام جدی برنامه هسته ای ایران را نباید دست کم گرفت.
وی می گوید: "اسرائیلی ها باید این تهدید را از اروپایی ها و آمریکایی ها جدی تر بگیرند. ما به ایران بسیار نزدیکتریم و با توجه به ماهیت حکومت ایران، چگونه کسی باور می کند که بتوان ایران را مهار کرد؟"
وی می افزاید: وقوع حملات موشکی به اسرائیل به دنبال حمله هوایی به ایران، همراه با حملات تروریستی تحت حمایت ایران در سراسر جهان، همه و همه یک چالش بزرگ هست، اما سناریوی روز قیامت و یا آخرالزمان نیست.
و در نهایت این کار روز به روز سخت تر می شود، سخت ترین تصمیمی که یکی از نخست وزیران اسرائیل از زمان شکل گیری این کشور در سال  1948 تاکنون ممکن است اتخاذ کرده باشد."

دولت بر درس تاریخی سال1981 تاکید می کند، زمانی که جت های اسرائیلی به یک راکتور عراقی در عملیات بابل حمله کردند – کاری که خلاف نظر و مشورت های موساد بود. رونالد ریگان خشمگین بود . اما صدام حسین هرگز به بمبی که می خواست دست پیدا نکرد. برنامه هسته ای سوریه نیز با حمله هوایی اسرائیل در سال 2007 متوقف شد.
همۀ اسرائیلی ها مطلقا از گزینۀ حمله به ایران، حمایت نمی کنند. نتایج یک نظر سنجی مربوط به چند سال گذشته نشان داده که تنها یک اقلیت با این تصمیم موافقند، هرچند با پیشرفت ایران، و نزدیکتر شدن این کشور به ساخت سلاح های هسته ای، حمایت از اقدام نظامی علیه ایران نیز افزایش یافته است.
یک زن و شوهر معلم اسرائیلی، میکال تامیر و رونی اِدری، کارزاری با نام "اسرائیل ایران را دوست دارد" آغاز کرده اند و تلاش می کنند تا به اسرائیلی ها یاد آوری کنند که دشمنان آنها هم انسان هستند، و از سوئی از ایرانیان جلب اطمینان کنند.
آنها هزینۀ نصب پوستری بر روی 70 اتوبوس در آویو را پرداخت کرده اند که این شعار بر روی آن نوشته شده است: "ایرانیان ! ما هرگز کشور شما را بمباران نخواهیم کرد. " و می گویند که نزدیک به 30 هزار ایرانی صفحۀ فیس بوک آنها را "لایک". کرده اند خانم تامیر می گوید: "آنها همگی افراد خانواده داری هستند، آنها هم همانند ما و به اندازۀ ما نگران جان خود و فرزندان شان هستند."

این کمپین ، که در حال حاضر بارزترین کمپین صلح اسرائیل است، از رویکرد " زورمدارانۀ " آقای نتانیاهو به این بحران انتقاد می کند، و مدعی است که دولت اسرائیل وارد بازی خطرناکی شده است
آقای اِدری، جانباز ارتش، هم مانند هر شخص دیگری در این کشور، اذعان می کند که او هم نگران خطرات ناشی از بمب هسته ای ایران است، اما فکر نمی کند که اسرائیل باید به ایران حمله کند!

" شرایط دشواری است. ما در خاورمیانه زندگی می کنیم، نه در سوئیس ! اما برای من اینکار آخرین چاره است، نه چیزی که بخواهم آرزویش را داشته باشم