سپهر سهيلي
طرح آمريكا در پيشگويي اصلاح‌طلبان!
وطن امروز:
کسانی که سعید حجاریان را می‌شناسند و با ادبیات او آشنایی دارند می‌دانند او برنامه‌های جریان متبوع خود را در قالب جملاتی مانند «برخی معتقدند»، «شنیده می‌شود» ، «تحلیلگران معتقدند» یا «برنامه‌هایی وجود دارد» به مخاطبان خود عرضه می‌کند. بر همین اساس وی اخیرا مطالبی را بیان داشته که بسيار قابل تامل به نظر می‌رسد. او گفته است: آمریکا 3 پروژه تحریم، جنگ داخلی و حمله مستقیم را در مواجهه با ایران در دستور کار قرار داده است. وی حمله مستقیم را پس از عملیاتی شدن مرحله اول و دوم دانسته و گفته حتی اگر تحقق این دو مرحله مقدماتی 10 سال هم طول بکشد، غرب مجبور است صبر کند.
چنانکه می‌دانیم پروژه تحریم مدت مدیدی است آغاز شده و چنانکه حجاریان می‌گوید پروژه حمله مستقیم هم در برنامه کوتاه‌مدت و میان‌مدت آمریکا قرار ندارد. علاوه بر آن تهدید به حمله نظامی همواره پس از انقلاب وجود داشته و پروژه جدیدی محسوب نمی‌شود. آنچه مهم است و باید جدی گرفته شود پروژه جنگ داخلی است. این جریان پیش از انتخابات سال 88 نیز مدعی بود اگر تقلب، بشود در کشور «قیامت» خواهد شد و چنانکه دیدیم پس از انتخابات دهم ریاست‌جمهوری با ادعای تقلب، شورشی آفریدند که آثار منفی آن همچنان ادامه دارد. لذا این اخبار از آینده یادآور لطیفه‌ای است که شخصی ادعای پیامبری می‌کرد و معجزه خود را خواندن ذهن مردم می‌دانست به این صورت که آنها در ذهن خود چنین فکر می‌کنند که اين شخص يك مدعی کذاب است.
لذا این تهدید را باید جدی تلقی کرد. بویژه پس از آنکه نظام سلطه با بهره‌گیری از روش تروریسم نیابتی در سوریه تلاش کرد نظام سیاسی این کشور را به شکست بکشاند. مدل سوریه مدلی است که اگر به موفقیت برسد قابلیت اجرا در کشورهای دیگر مخالف نظام سلطه را خواهد داشت. حجاریان در ادامه سخنانش به مدل سوریه هم اشاره کرده است.
انتخابات یازدهم ریاست‌جمهوری در پیش است و فصل انتخابات در ایران فصل هیجانات سیاسی است که زمینه را برای مخالفان داخلی و خارجی مساعد می‌کند و همین موضوع می‌تواند ما را به یاد این پیشگویی حجاریان بیندازد. دیگران هم درباره انتخابات 92 و اینکه فتنه بزرگ‌تری در راه است هشدار‌‌هایی داده‌اند اما با انگیزه‌های متفاوت. دوست دیرینه و همکار حجاریان معتقد است باید در انتخابات به‌طور قطعی شرکت کرد تا دست‌کم ستاد و شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان شکل بگیرد. اکنون باید پرسید، هدف از تشکیل این ستاد و شورای هماهنگی اگر با امید پیروزی در انتخابات نیست، پس چیست؟ آیا با آنچه حجاریان پیشگویی می‌کند در ارتباط است؟
در این نوشتار به جای آنکه بیش از این به واکاوی این پیشگویی بپردازیم، ترجیح می‌دهیم به این پرسش بپردازیم که چه باید کرد؟ و از میان گزینه‌های متفاوت نیز تنها به یک مورد اشاره می‌کنیم که مهم به نظر می‌رسد.
در چند ماه گذشته برخی جریان‌های اصولگرا با پیگیری مطالبات «جنبش سوم تیر» در‌صدد ایجاد تفکیک میان این جنبش و شخص رئیس‌جمهور برآمده‌اند. گذشته از آنکه این جداسازی چه اندازه می‌تواند واقعی باشد، پرسش مهم در شرایط حاضر این نیست که این رویکرد چه اندازه می‌تواند به موفقیت جنبش سوم تیر یاری رساند. آیا جدا شدن‌ها و گروه‌بندی‌های حاضر می‌تواند کمکی به موفقیت این جنبش در انتخابات پیش‌رو بکند؟ گروهی که در پی این جداسازی رفته با توجه به حوادث آغاز سال 90 معتقد است این جداسازی نه‌تنها ضروری است بلکه مصلحت و موفقیت نیز در آن نهفته است! اما به نظر نمی‌رسد پاسخ به این سادگی‌ها باشد. به هر حال وحدت همواره شرط موفقیت بوده و هرچه از این اصل دورتر شویم میزان موفقیت نیز کمتر خواهد شد. در چنین شرایطی بزرگان قوم تا آنجا که می‌توانند باید روی مشترکات پافشاری و از مسائل اختلاف‌انگیز دوری کنند.
در انتخابات پیش رو اگر جنبش سوم تیر با همان وحدتی که در سال 84 آن آزمون را پشت سر نهاد به مسیر خود ادامه دهد، گذر از این گردنه هم با سهولت بیشتری امکانپذیر خواهد شد اما اگر غیرواقع‌بینانه گمان کنیم هر کدام از ما در وزن‌کشی انتخابات می‌توانیم آرای اکثریت را به خود اختصاص دهیم، با شکسته شدن آرا زمینه را برای گروه‌های رقیب و حتی افرادی که سودای جنگ داخلی را در سر می‌پرورانند فراهم خواهیم کرد. جنبش سوم تیر تنها با وحدت همه گروه‌های سابق است که می‌تواند موفق باشد و در این زمینه نمادهای این جنبش از اهمیت بالایی برخوردارند. جذب نمادهای جبهه، امید را به جامعه و طرفداران بازمی‌گرداند و انشقاق در آنها ناامیدی را دامن می‌زند. باید به هوش بود که ایجاد وحدت، پیش از انتخابات بسیار ساده‌تر از ایجاد آن در حین انتخابات یا فردای آن است. تاریخ پس از انقلاب نشان داده است شکاف‌هایی که در هر انتخابات میان گروه‌های سیاسی شکل می‌گیرد، همواره بازتولید می‌شود و حتی شدت می‌یابد. لذا هر انشقاق دیگری زمینه را برای پیشگویی‌‌های امثال حجاریان آماده می‌کند. سخن ساده و پایانی اینکه موفقیت در انتخابات 92 تنها در گرو وحدت است. هر جریانی که از بیشترین وحدت برخوردار باشد پیروز انتخابات آتی خواهد بود.
کسانی که سعید حجاریان را می‌شناسند و با ادبیات او آشنایی دارند می‌دانند او برنامه‌های جریان متبوع خود را در قالب جملاتی مانند «برخی معتقدند»، «شنیده می‌شود» ، «تحلیلگران معتقدند» یا «برنامه‌هایی وجود دارد» به مخاطبان خود عرضه می‌کند. بر همین اساس وی اخیرا مطالبی را بیان داشته که بسيار قابل تامل به نظر می‌رسد. او گفته است: آمریکا 3 پروژه تحریم، جنگ داخلی و حمله مستقیم را در مواجهه با ایران در دستور کار قرار داده است. وی حمله مستقیم را پس از عملیاتی شدن مرحله اول و دوم دانسته و گفته حتی اگر تحقق این دو مرحله مقدماتی 10 سال هم طول بکشد، غرب مجبور است صبر کند.
چنانکه می‌دانیم پروژه تحریم مدت مدیدی است آغاز شده و چنانکه حجاریان می‌گوید پروژه حمله مستقیم هم در برنامه کوتاه‌مدت و میان‌مدت آمریکا قرار ندارد. علاوه بر آن تهدید به حمله نظامی همواره پس از انقلاب وجود داشته و پروژه جدیدی محسوب نمی‌شود. آنچه مهم است و باید جدی گرفته شود پروژه جنگ داخلی است. این جریان پیش از انتخابات سال 88 نیز مدعی بود اگر تقلب، بشود در کشور «قیامت» خواهد شد و چنانکه دیدیم پس از انتخابات دهم ریاست‌جمهوری با ادعای تقلب، شورشی آفریدند که آثار منفی آن همچنان ادامه دارد. لذا این اخبار از آینده یادآور لطیفه‌ای است که شخصی ادعای پیامبری می‌کرد و معجزه خود را خواندن ذهن مردم می‌دانست به این صورت که آنها در ذهن خود چنین فکر می‌کنند که اين شخص يك مدعی کذاب است.
لذا این تهدید را باید جدی تلقی کرد. بویژه پس از آنکه نظام سلطه با بهره‌گیری از روش تروریسم نیابتی در سوریه تلاش کرد نظام سیاسی این کشور را به شکست بکشاند. مدل سوریه مدلی است که اگر به موفقیت برسد قابلیت اجرا در کشورهای دیگر مخالف نظام سلطه را خواهد داشت. حجاریان در ادامه سخنانش به مدل سوریه هم اشاره کرده است.
انتخابات یازدهم ریاست‌جمهوری در پیش است و فصل انتخابات در ایران فصل هیجانات سیاسی است که زمینه را برای مخالفان داخلی و خارجی مساعد می‌کند و همین موضوع می‌تواند ما را به یاد این پیشگویی حجاریان بیندازد. دیگران هم درباره انتخابات 92 و اینکه فتنه بزرگ‌تری در راه است هشدار‌‌هایی داده‌اند اما با انگیزه‌های متفاوت. دوست دیرینه و همکار حجاریان معتقد است باید در انتخابات به‌طور قطعی شرکت کرد تا دست‌کم ستاد و شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان شکل بگیرد. اکنون باید پرسید، هدف از تشکیل این ستاد و شورای هماهنگی اگر با امید پیروزی در انتخابات نیست، پس چیست؟ آیا با آنچه حجاریان پیشگویی می‌کند در ارتباط است؟
در این نوشتار به جای آنکه بیش از این به واکاوی این پیشگویی بپردازیم، ترجیح می‌دهیم به این پرسش بپردازیم که چه باید کرد؟ و از میان گزینه‌های متفاوت نیز تنها به یک مورد اشاره می‌کنیم که مهم به نظر می‌رسد.
در چند ماه گذشته برخی جریان‌های اصولگرا با پیگیری مطالبات «جنبش سوم تیر» در‌صدد ایجاد تفکیک میان این جنبش و شخص رئیس‌جمهور برآمده‌اند. گذشته از آنکه این جداسازی چه اندازه می‌تواند واقعی باشد، پرسش مهم در شرایط حاضر این نیست که این رویکرد چه اندازه می‌تواند به موفقیت جنبش سوم تیر یاری رساند. آیا جدا شدن‌ها و گروه‌بندی‌های حاضر می‌تواند کمکی به موفقیت این جنبش در انتخابات پیش‌رو بکند؟ گروهی که در پی این جداسازی رفته با توجه به حوادث آغاز سال 90 معتقد است این جداسازی نه‌تنها ضروری است بلکه مصلحت و موفقیت نیز در آن نهفته است! اما به نظر نمی‌رسد پاسخ به این سادگی‌ها باشد. به هر حال وحدت همواره شرط موفقیت بوده و هرچه از این اصل دورتر شویم میزان موفقیت نیز کمتر خواهد شد. در چنین شرایطی بزرگان قوم تا آنجا که می‌توانند باید روی مشترکات پافشاری و از مسائل اختلاف‌انگیز دوری کنند.
در انتخابات پیش رو اگر جنبش سوم تیر با همان وحدتی که در سال 84 آن آزمون را پشت سر نهاد به مسیر خود ادامه دهد، گذر از این گردنه هم با سهولت بیشتری امکانپذیر خواهد شد اما اگر غیرواقع‌بینانه گمان کنیم هر کدام از ما در وزن‌کشی انتخابات می‌توانیم آرای اکثریت را به خود اختصاص دهیم، با شکسته شدن آرا زمینه را برای گروه‌های رقیب و حتی افرادی که سودای جنگ داخلی را در سر می‌پرورانند فراهم خواهیم کرد. جنبش سوم تیر تنها با وحدت همه گروه‌های سابق است که می‌تواند موفق باشد و در این زمینه نمادهای این جنبش از اهمیت بالایی برخوردارند. جذب نمادهای جبهه، امید را به جامعه و طرفداران بازمی‌گرداند و انشقاق در آنها ناامیدی را دامن می‌زند. باید به هوش بود که ایجاد وحدت، پیش از انتخابات بسیار ساده‌تر از ایجاد آن در حین انتخابات یا فردای آن است. تاریخ پس از انقلاب نشان داده است شکاف‌هایی که در هر انتخابات میان گروه‌های سیاسی شکل می‌گیرد، همواره بازتولید می‌شود و حتی شدت می‌یابد. لذا هر انشقاق دیگری زمینه را برای پیشگویی‌‌های امثال حجاریان آماده می‌کند. سخن ساده و پایانی اینکه موفقیت در انتخابات 92 تنها در گرو وحدت است. هر جریانی که از بیشترین وحدت برخوردار باشد پیروز انتخابات آتی خواهد بود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
