به گزارش
بولتن نیوز به نقل از کردپرس، اقلیم کردستان عراق از دهه 2000 میلادی سیاست مستقل نفتی خود را با دعوت از شرکت های نفتی خارجی و استخراج
نفت از چند میدان نفتی بزرگ این منطقه آغاز کرد و تا مارس 2023 اقدام به صدور مستقل نفت می کرد. با این حال، دو اتفاق بزرگ برنده شدن بغداد در پرونده شکایت از
ترکیه به خاطر صدور نفت
اقلیم کردستان و دور زدن بغداد در این روند، در کنار ملغی شدن قوانین نفتی اقلیم کردستان عراق توسط دادگاه فدرال عراق، موجب توقف کامل صدور نفت اقلیم کردستان به بازارهای جهانی شد.
کردپری برای پرداخت به این موضوع و چند مسئله دیگر در ارتباط با کردهای عراق، با جوئل وینگ، کارشناس آمریکایی مسائل عراق و اقلیم کردستان عراق گفتگو کرده است.
جوئل وینگ در ارتباط با این موضوع که چگونه موضع دولت عراق در قبال صادرات نفت از منطقه کردستان، رابطه میان بغداد و دولت منطقهای کردستان را تحت تاثیر قرار داده به کردپرس گفت: دولت منطقهای کردستان سیاست نفتی مستقلی را دنبال کرد و باور داشت که این سیاست منجر به کسب خودمختاری بیشتر برای منطقه و شاید استقلال خواهد شد، چیزی که بغداد همیشه با آن مخالف بود و آن را غیرقانونی میدانست. با این حال،سیاست اقلیم کردستان کاملاً شکست خورد. این منطقه بدهیهای بزرگی به تجار نفت، شرکتهای نفتی و دیگران پیدا کرد. کردستان عراق زمانی که ترکیه خط لوله خود را بست، دوباره ضربه خورد. دولت مرکزی در نهایت در این منازعه پیروز شد و امروز اقلیم کردستان عراق تقریباً به طور کامل به پرداختهای ماهانه بودجه از بغداد برای پوشش حقوقهای عظیم دولتی خود وابسته است.
او درباره تاثیر سیاست دولت فدرال در قبال درآمدهای نفتی منطقه کردستان و تاثیر آن بر شکلگیری استراتژیهای سیاسی رهبران کرد عراق به کردپرس گفت: باز هم، استراتژی اقلیم کردستان این بود که تولید مستقل نفت خود را به پیش ببرد و قراردادها و صادرات نفت را به گونهای سازماندهی کند که منطقه به خودکفایی برسد و شاید مستقل شود. این سیاست بلافاصله پس از حمله ۲۰۰۳ شروع شد و ابتدا موفق به نظر میرسید، به ویژه چون کردستان شرایط بهتری به شرکتهای نفتی نسبت به دولت مرکزی پیشنهاد میداد. این سیاست همیشه با بغداد مورد مناقشه قرار گرفت و غیرقانونی خوانده می شد. دعاوی حقوقی در نهایت منجر به پیروزی دولت مرکزی در این بحث شد. سیاست اقلیم کردستان شکست خورد و منطقه را وارد بحران مالی بزرگی کرد.
این کارشناس آمریکایی درباره پیامدهای احتمالی بلندمدت، در صورت عدم حل منازعات بودجه و نفت بین بغداد و اقلیم کردستان گفت: اقلیم کردستان متضرر خواهد شد زیرا به پرداختهای ماهانه بودجه از بغداد برای پوشش بیشتر حقوقهای دولتی خود وابسته است. حتی اگر دولت مرکزی تمام بدهی های خود به اقلیم کردستان را به طور منظم ارسال کند، باز هم منطقه اقلیم کردستان قادر به پوشش تمام هزینههای خود نخواهد بود. اقلیم کردستان در این منازعه هیچ گونه قدرت چانهزنی ندارد، به ویژه پس از آنکه ترکیه خط لوله خود به منطقه را بسته و دریافت منابع مستقل درآمدی را از آن محروم کرد.
وینگ درباره نقش اقلیم کردستان در روابط میان گروههای کرد سوریه ، به ویژه پس از دیدار مسعود بارزانی و مظلوم عبدی در اربیل افزود: حزب دموکرات کردستان عراق سعی داشت در جنگ کردهای سوریه دخالت کند و گروههایی را در این درگیریها تأمین مالی و تسلیح کند. این تلاشها عمدتاً شکست خورد چرا که حزب کارگران کردستان یا پ.ک.ک تسلط بیشتری بر نبردها پیدا کرد. دو طرف، علیرغم گفتگوها و دیدارهای اخیر هنوز اختلافات زیادی دارند.
او درباره موقعیت اقلیم کردستان عراق بویژه، پس از انتخابات پارلمانی اقلیم کردستان و سرشماری عمومی عراق باور دارد که «احزاب کردی به طور کلی همان موقعیتی را در پارلمان امروز دارند که در گذشته داشتند. آنها منتظر میمانند تا احزاب شیعه به اجماع برسند که چه کسی نخستوزیر بعدی خواهد بود و سپس درخواست امتیازات برای حمایت از آن نامزد را مطرح میکنند. این روند به طور عمده برای طرحهایی که ارائه میشود نیز صادق است.»