فاطمه؛ زنی که شرافتش تاریخ را به لرزه درآورد

گروه فرهنگی: در دل تاریخ اسلام، نام فاطمه زهرا (س) نه تنها با شرافت و فضیلت، بلکه با مقاومت، فداکاری و انسان‌سازی گره خورده است. شرافت او از جایگاه خونی‌اش به عنوان دختر پیامبر اسلام فراتر می‌رود و در عمق انتخاب‌ها، رفتارها و ایستادگی‌هایش تعریف می‌شود؛ شرافتی که روز زن و روز مادر را در فرهنگ ما مقدس می‌کند.

به گزارش بولتن نیوز،فاطمه، زنی بود که در روزهای تلخ کودکی، شاهد بود چگونه مردم مکه پیامبر را با سنگ و خاکروبه مورد توهین قرار می‌دادند. اما همان‌گونه رفتار کرد که زمانی که پدرش به حاکمیت بر حجاز و فراتر از آن رسید؛ فروتن، نجیب و بی‌ادعا. او هیچ‌گاه در برابر قدرت، خود را فراموش نکرد و ساده‌زیستی‌اش درس زندگی برای هر عصری شد.

اما شاید نقطه اوج زندگی او، پس از وفات پیامبر باشد؛ آن زمان که جاهلیت عرب دوباره زنده شد و حق همسرش، علی (ع)، را نادیده گرفت. شب‌هایی که قرار بود مردان مدینه قیام کنند و عهدشان را به علی ادا نمایند، تنها تعداد انگشت‌شماری از آنان پا به میدان گذاشتند. در این فضای تاریک و ناامیدی، فاطمه بود که با شجاعت بی‌نظیر خود، صدای مظلومیت علی و خاندان پیامبر را به گوش همگان رساند. او مدینه را به آتش کشید؛ اما نه با شعله‌های ظاهری، بلکه با شعله‌های حق‌خواهی و ایستادگی در برابر ظلم.

شرافت او تنها در این نبردهای اجتماعی و سیاسی خلاصه نمی‌شود. او مادر حسینی است که نه تنها برای عدالت قیام کرد، بلکه خود به نماد آن تبدیل شد. این حسین، نه تنها زاده فاطمه است، بلکه ساخته روح و تربیت اوست. شاید اگر فاطمه چنین مادری نبود، عاشورا نیز معنایی دیگر می‌داشت.

فاطمه زهرا (س)، زنی است که شرافتش نه در جایگاهش که در انتخاب‌هایش معنا می‌یابد. او زنی است که تاریخ، خود را مدیونش می‌داند و هر نسلی که به او می‌نگرد، الگویی برای شجاعت، عدالت و انسانیت می‌یابد. شرافت او شرافت زن بودن است، شرافت مادر بودن و شرافت انسان بودن.