عکاسان نابینا

به گزارش بولتن نیوز به نقل از یک پزشک، سه سال پیش، یک عکاس حرفه‌ای به نام الکس دژونگ Alex Dejong به خاطر ابتلا به تومور مغزی، نابینا شد، اما او تسلیم نشد و عکاسی را رها نکرد، او سعی کرد با استفاده از یک سری از ابزارهای الکترونیک به کار خود ادامه دهد.

او از نوکیا N82 استفاده می‌کند و آن را همواره با خود دارد، این گوشی یک نرم‌افزار دستیار دارد که می‌تواند به کاربر خود اطلاعات صوتی در مورد شاخص‌های دیداری محیط اطراف بدهد، به این ترتیب آقای دژونگ می‌تواند یک تصویر ذهنی از محیط اطراف خود، ایجاد کند و سپس با دوربین دیجینتال کانون یا Leica عکس بگیرد.

نابینایی آقای دژونگ در حدی است که فقط می‌تواند نور و تاریکی را از هم تمیز دهد، پس در یک بازه زمانی مجبور شد که یک دستیار برای ویرایش عکس‌ها استخدام کند. او تصور می‌کرد هیچگاه بدون کمک دیگران نخواهد توانست از عهده ویرایش عکس‌ها برآید. اما با به بازار آمدن گوشی جدید شرکت اپل، یعنی آی‌فون 3GS در اواخر ماه ژوئن، او دوباره توانایی ویرایش عکس‌ها را پیدا کرده است.

آی‌فون جدید یک ویژگی تازه به نام VoiceOver دارد: کافی است که دارنده گوشی انگشت خود را روی صفحه گوشی بگذارد تا نرم‌افزار اطلاعات صوتی در مورد برنامه‌ای که در زیر انگشت قرار دارد، به دارنده گوشی بدهد. مثلا نرم‌افزار می‌تواند اعلام کند که صفحه ایمیل باز است یا یک صفحه وب، یا اینکه کاربر قسمت تنظیمات گوشی را باز کرده است. علاوه بر این، اپلیکیشن‌های ویرایش عکس این گوشی مثل CameraBag و Tilt-Shift، می‌توانند عملیات ویرایش خودکار هم انجام بدهند و به این ترتیب به نابیناها کمک کنند.

آقای دژونگ از 3 هفته قبل آی‌فون 3GS را تهیه کرده است و این گوشی را به منزله هدیه‌ای می‌داند که بار دیگر، او را وارد دنیای عکاسی کرده است، او به کمک آی‌فون می‌تواند کار ویرایش هر عکس را در 5 دقیقه به اتمام برساند.

سالهاست که شرکت‌های فناوری و توسعه دهندگان کوچک نرم‌افزار، در حال ساختن نرم‌افزارهایی هستند که به نابیناها کمک می‌کنند. ویندوز شرکت مایکروسافت، لینوکس و سیستم عامل مک، هر کدام ابزارهایی برای خوانش صفحات و بزرگ‌نمایی صفحه دارند. در دنیای سخت‌افزار هم گوشی‌هایی مثل نوکیا N82 برای کمک به نابیناها، ویژگی پیدا کرده‌اند.  این گوشی هوشمند، اپلیکیشنی به نام vOICe app دارد که می‌تواند نور وارد شده به دوربین را پردازش کند و بر اساس شدت نور، اصوات متفاوتی را به گوش صاحب خود برساند. به این ترتیب دارنده نابینای این گوشی می‌تواند با تکیه به این صداها، عکس‌هایی بگیرد.

دژونگ هنوز از نوکیا N82 برای دیدن میحط اطراف استفاده می‌کند و با اینکه تأیید می‌کند که دوربین آی‌فون در مقایسه با دوربین‌های حرفه‌ای DSLR، بیشتر از یک اسباب‌بازی نیست اما به خاطر اینکه این گوشی نخستین گوشی‌ای محسوب می‌شود که هه قسمت‌هایش کاملا برای نابیناها، قابل دسترسی است، برای آی‌فون ارزش زیادی قائل است.

دوژنگ عضوی از اعضای یک جامعه عکاسان نابینا است. در سایت اینترنتی این گروه، عکس‌های عکاسانی که مشکل بینایی دارند، به نمایش درمی‌آید. به خاطر اینکه شدت اختلال بینایی اعضای این گروه با هم متفاوت است، هر عضو این گروه از ترفندها و وسایل متفاوتی برای غلبه بر ناتوانی خود استفاده می‌کند.

برای مثل تیم اوبرایان Tim O’Brien، دچار یک بیماری چشمی به نام دژنراسیون ماکولای چشم است، که باعث می‌شود وضوح بینایی شخص پایین بیاید، مثل اینکه شما تلویزیون امروزی با وضوح بالای خود را بردارید و یک تلویزیون قدیمی را جانشین آن کنید. ماهیت بیماری طوری است که اوبرایان، دید بهتری در قسمت‌های محیطی میدان بینایی، نسبت به قسمت‌های مرکزی دارد. به همین خاطر او مجبور است با تکیه بر بینایی قسمت‌های محیطی میدان بینایی، یک نقشه ذهنی از سوژه عکاسی بسازد و بعد عکس بگیرد.

او بعد از آماده شدن، با دوربین نیکون D40X DSLR عکس برمی‌دارد و با «ادوب فتوشاپ لایت‌روم»، عکس را ویرایش می‌کند. بنابراین روند عکاسی او چندان تفاوتی با یک عکاس بینا، ندارد، فقط به خاطر ناتوانی دیداری، مدت زمان لازم برای گرفتن هر عکس، در مورد او طولانی‌تر است.

در زمانی که اوبرایان عکس می‌گیرد، نمی‌تواند بگوید که عکس کاملا فوکوس است یا نه، جزئیات عکسی را هم که برداشته، نمی‌تواند تشخیص بدهد. او تنها زمانی متوجه این جزئیات می‌شود که عکس‌ها را برای ویرایش به خانه می‌برد. از این جهت عکاسی اوبرایان، شباهت زیادی به عکسانی دارد که از فیلم، برای عکاسی استفاده می‌کردند و وقتی عکس می‌گرفتند، تا لحظه‌ای که عکس را ظاهر می‌کردند، نمی‌توانستند به دقت در مورد جزئیات عکس برداشته‌شده اظهار نظر کنند. 

عکاس دیگری که با وجود مشکل بینایی، به کار خود، آن هم به طریقه سنتی و با استفاده از فیلم ادامه می‌دهد، جیسون دیکامیلیس Jason DeCamillis نام دارد. عکس‌های او را می‌توانید در اینجا ببینید. او دچار بیماری‌ای به نام رتینیت پیگمنتوزا است. دید مرکزی او در هنگام روز خوب است، ولی دید میحطی او مختل است و هنگام شب دیدش کاملا دچار مشکل می‌شود. مثل آقای اوبرایان هم بیشتر زمان عکاسی او صرف ایجاد یک تصویر ذهنی از سوژه عکاسی می‌شود. دوربین مورد علاقه او Holga 120WPC است، دوربین Diana 151 هم گوشی بعدی مورد علاقه او است. هر دوی این دوربین‌ها، غیردیجیتال هستند.