احساس تکلیف نکنید حضرات، ریاست جمهوری خاله‌بازی نیست

گروه سیاسی _ سید محسن عبدالهی: امان از رایحه خوش قدرت که برای عده‌ای بسیار دلفریب است و هوش‌ربا. این رایحه چنان جاذبه‌ای دارد که هر کسی برای رسیدن به جایگاه رفیع ریاست جمهوری اعلام حضور و احساس تکلیف می‌کند. تصور کنید تا ۱۰ روز پیش ۹۰ درصد این افراد تصوری نداشتند که در انتخابات سال آینده ریاست جمهوری حضور پیدا کنند، اما ناگهان و از بد روزگار در این فاصله کوتاه و بدون برنامه مشخص، بسیاری حس ابرقهرمان و منجی پیدا کرده‌اند. گویی کشور در شرایطی است که اگر ایشان برای نجات آن اقدام نکنند، سقوط حتمی است و ادامه حیات ملت به انتخاب این افراد بستگی دارد.

به گزارش بولتن‌نیوز، کافی است به اسامی کسانی که احساس تکلیف کرده‌اند نگاهی کوتاه بکنیم تا متوجه شویم اوضاع چقدر خراب است. مدیرانی که از پس اداره یک دانشگاه، سازمان، وزارتخانه یا شهر برنیامده‌اند، امروز مدعی اداره یک کشور با شرایط ویژه ایران هستند. حقیقتا آدمی در شگفت می‌ماند از این حجم اعتماد به نفسی که برخی دارند. جالب است که ناگهان مدعی می‌شوند به علت حجم بالای دعوت مردمی و نخبگان، لاجرم به این عرصه وارد شده‌اند و درخواست مردمی وجود دارد که ایشان به داد مردم و کشور برسند.

اما در این دعوت‌ها یک مشکل وجود دارد و آن هم هویت مجهول دعوت‌کنندگان است. بالاخره سؤال پیش می‌آید که کدام جمعی مثلا رییس دو ساله یک سازمان را برای برعهده گرفتن جایگاه ریاست جمهوری مناسب دانسته و از او دعوت به عمل آورده‌اند. از هر کسی هم که سؤال می‌شود آیا قصد ورود دارید یا خیر، می‌گوید که در حال بررسی شرایط هستم و نهایتا دو سه نفر پاسخ داده‌اند که ما ثبت‌نام نخواهیم کرد. بالاخره هر کسی از توانایی‌های خود آگاه است و می‌داند چند مرده حلاج است، کما اینکه بسیاری از تکلیف‌گرایان گرامی خودشان هم می‌دانند ناتوان از اداره اتاق‌شان هستند.

این ورود‌های نابخردانه بیش از داغ کردن تنور انتخابات، موجب تنزل سطح آن خواهد شد. انتخاب رییس جمهوری کشور بازی کودکانه نیست که هر کسی بتواند درباره آن خیال‌پردازی کند. احساس تکلیف زمانی مورد قبول است که یک فرد توانایی انجام آن کار را داشته باشد و پای به این عرصه بگذارد. اینکه افرادی تنها برای شنیده شدن نامشان و یا سهم‌خواهی در آینده، وقت و هزینه دستگاه‌های نظارتی را هدر بدهند، خود بزرگ‌ترین دلیل برای بی‌صلاحیت بودن آن‌هاست و اتفاقا نهاد‌های نظارتی باید در پی جبران این وقت و هزینه توسط چنین کسانی باشند تا دیگر هوای تکلیف بیخود به سر فرد دیگری نزند.