نتیجه گزارش های تحقیق و تفحص و این همه گزارش مبارزه با فساد در صنایع معدنی چه شد؟ چرا به مدیریت صنایع معدنی کشور رسیدگی نمی کنید؟ سازمان های نظارتی چرا هیچ اقدامی نمی کنند؟

گروه اقتصادی: در زنجیره صنایع معدنی کشور ازفولاد، مس و آلومینیوم گرفته تا سرب و روی، طلا و سایر صنایع معدنی، بسیاری از افراد، مدیران شرکت ها، اعضای برخی احزاب و برخی نمایندگان مجلس، در طول سه دهه اخیر اقداماتی انجام داده اند که سرانجام جز کاهش بهره وری، کارایی و اثرگذاری، ضعف مدیریت، ایجاد رانت و فساد، کاهش درآمد و سود آوری و سرمایه گذاری و سایر معضلات مدیریتی، ناتمام ماندن طرح های صنعتی، خام فروشی و عدم اعتقاد به ساخت داخل و تولید با ارزش افزوده بالا، و... نتیجه ای به همراه نداشته است.

به گزارش بولتن نیوز، در زنجیره مس؛ آقای پ از کرمان و خانم پ از آذربایجان و ... آقای ن از مجلس و ... به دنبال رانت و انتصاب افراد مورد علاقه خود بوده اند که نهایتا به این افتضاح ختم می شود و انتقادهای بسیاری به مدیریت صنایع مس وارد است.

در زنجیره آلومینیوم ؛ آقای ز که به حزب ک متصل است سالهاست که در جهت از بین بردن سرمایه گذاری ها و منابع حرکت کرده و دنبال رانت بوده است و درنتیجه چشم انداز صنعت آلومینیوم را نابود می کند  و کار به آبرو ریزی ملی می رسد ...

در زنجیره سرب و روی ؛ آقای ج که فسادش شهره ی عام و خاص است دخالت هایی داشته است و همه این موارد نشان میدهد که صنایع کشور به خاطر مداخله و رانت خواری و منافع عده ای خاص که به صدها میلیارد و هزاران میلیارد دل بسته هستند، با مشکلات بسیاری مواجه شده اند و برخی وضعیت بحرانی دارند.

چرا سازمان های نظارتی و مجلس و رسانه ها، تکلیف این عده را مشخص نمی کنند و چرا اجازه می دهند که عده ای خاص برای صنایع کشور تصمیم گیری کنند مدیر تعیین نمایند و رانت داشته باشند و نتیجه آن سوء مدیریت و نابودی صنایع باشد.

در زنجیره ی طلا ؛ ان جی او ی آلوده ای که پشت  انتقال سنگهای جواهری از معدن به لوازم ورزشی هم هست و مسئولین ظاهر الصلاح ما گوش به فرمان او هستند موجب ناکارآمدی های بسیاری شده است...

همچنین در زنجیره ی سنگهای ساختمانی ؛ که اینقدر با فساد همراه است کسی حاضر نمی شود که  سکان هدایت مدیریتی سنگ های ساختمانی را قبول کند و در یک تحریم انتخاباتی افرادی که کارنامه معلومی دارند می آیند تا آنجا را هم نابود کنند .

و البته این شرایط در تمام بخش معدن حاکم است .

در بخش دولتی نیز هرگاه که دولت ها با یک حزب سیاسی همسو بوده  رسما مهره های رانت خوار بزرگ چند صد میلیاردی  را بر کرسی مدیریت پروژه های ملی نشانده اند و هر گاه هم دولت دیگری آمده که همسو با آن حزب نبوده است، از پشت پرده مهره های نفوذی خود را فعال می کنند و با انتصاب افراد منفعل، اهداف خود را راهبری می کنند. در نتیجه این حزب همیشه در صنایع کشور به خصوص در صنایع معدنی حضور فعالی داشته و دارد و منشا ایجاد بسیاری از رانت هاست و عده ای از مدیران دائما از این شرکت به آن شرکت منتقل می شوند و همیشه سکان بزرگترین هلدینگ های صنایع معدنی و شرکت ها و سازمان های صنعتی و معدنی را در دست داشته اند.

در صمت و نظام استانها هم  مافیای صمتی با سواری گرفتن از نظامات منفعل و سیستم های ناکارآمد اداری و نظارتی،  در حال آزار بخش خصوصی و مردم بیچاره هستند و نظام نظارت به نظام دلالی معادن کوچک و گاها خفتگیری مردم بیچاره تبدیل شده است . این جریان فساد استانی در بسیاری استانها با جریان حزب ک در هم آمیخته و همچون دیوار بتنی نظام حکمرانی فساد را اداره می کند که در استان کرمان و اصفهان و ... به اوج خود رسیده و در این استان ها نفوذ عده ای صاحب قدرت و مدیران رانت خوار در دو دهه اخیر کاملا مشهود بوده است.

و البته موارد دیگر بسیاری وجود دارد که از حوصله ی این مقال خارج است . اما همه این موارد نشان میدهد که صنایع معدنی و معادن کشور، هلدینگ های بزرگ در مناطق مختلف ایران، از طریق عده ای مدیر خاص که با برخی نمایندگان مجلس و مدیران ارشد در ارتباط هستند و سابقه ارتباط گسترده با یک حزب سیاسی در گذشته داشته اند، همچنان در میدان عملکرد صنایع معدنی کشور حضور فعال داشته، و مدیران را عزل و نصب می کنند، سیاست گذاری و تصمیم گیری می کنند، به دنبال رانت و منافع مختلف هستند، هر کس در مقابل آنها انتقاد کند، از کار برکنار شده و خاتمه کار او را اعلام می کنند. این مدیران سال هاست که به صورت اتوبوسی و گردشی از این شرکت به آن شرکت، از این سازمان به آن سازمان، و حتی از این صنعت به آن صنعت و از این رشته معدنی به آن رشته معدنی در حال انتقال هستند  و همواره بر خان نعمت نشسته و از پست های نان و آب دار ارتزاق می کنند و رانت را بین خود و دوستانشان تقسیم می کنند و ثمره کار آنها جز کاهش بهره وری و کارایی و اثرگذاری و کاهش سود و انتقاد سهامداران و اعتراض کارگران چیزی نبوده است و هنوز از ظرفیت ها و توانایی های معدنی کشور در حد مورد انتظار استفاده نشده است و بسیاری از طرح های ناتمام با تاخیر بیش از ده سال و صرف منابع بسیار و هدر رفتن بودجه و... روی دست سرمایه گذاران و دولت باقی مانده است و هنوز تا ظرفیت های تولید مورد نظر فاصله بسیاری داریم و هنوزخام فروشی و تولید کالا با ارزش افزوده اندک ادامه دارد.

از سازمان بازرسی می پرسم؟

چرا از سال ۱۴۰۰ به ماجرای وام ۶۶ میلیاردی فلان شرکت دولتی به عضو هیات مدیره خود ورود نکردید؟

از س ا س می پرسم ؟

چرا بار سوم( پس از دو بار استعلام منفی)  استعلام فردی معلوم الحال که روی کرسی مدیریت یکی از بزرگترین شرکتهای دولتی معدنی نشسته را مثبت اعلام کردید ؟ و امروز شاهد این افتضاح مالی و اخلاقی در این شرکت هستیم ؟

از و ا ط می پرسم از سال ۱۳۹۸ کدام گزارش فساد ما را ترتیب اثر داده اید ؟ که قطعا مدیر بخش معدن شما شدیدا زیر سوال است !

از نهاد فرا قوه ای می پرسم؟

چرا پرونده ۱۰ همتی حقوق دولتی معدن ق از سال ۹۷ در کشو میز مسئول مربوطه خاک می خورد ؟

و چرا متخصصان معتمد شما در یک ان جی او خصوصی با تعارضات منافع جدی با بخش معدن رفت و آمد و بده بستان دارند ؟

از مجلس می پرسم ؟ که طرح های تحقیق و تفحص چه سرانجامی داشت و به چه نتایجی رسید و چرا از نتایج آن برای اصلاح مدیریت صنایع معدنی استفاده نمی شود.

طرح تحقیق و تفحص از سازمان ایمیدرو چه شد ؟ طرح تحقیق و تفحص از ملی مس چه شد ؟ طرح تحقیق و تفحص از فولاد مبارکه چه شد ؟

و البته از حضرت اقای رئیسی می پرسم بت شکنی اقتصادی شما چه شد ؟ و شما چرا با جدیت برخورد نمی کنید و با ملاحظه عمل می کنید؟

و ....

حالا نهادهای نظارتی عزیز ! بروید به اضافه کار و حکم کارگزینی و  پرسنل بدبخت گیر بدید که البته معرف توان و ظرفیت مدیریتی و سازمانی شماست!