ترفند قدیمی افزایش قیمت خودرو و عرضه در بورس به بهانه تولید بیشتر و کاهش قیمت

گروه اقتصادی: ترفندهایی مثل افزایش قیمت کارخانه خودرو به بهانه افزایش تولید و کاهش قیمت در بازار یا کشف قیمت خودرو وارداتی در بورس برای دولا پهنا حساب کردن با مشتری دیگر قدیمی شده، طرحی نو درانداز!

به گزارش بولتن نیوز، پیمان جنوبی در رابطه با طرح های رنگارنگ این روزها برای بالا و بالاتر بردن قیمت ها در بازار خودرو نوشت: سالهاست مونتاژکاران خودرو در ایران با ترفندهایی مثل حمایت از تولید داخل و حمایت از مصرف کننده، تنظیم بازار خودرو ایران را در دست گرفته اند و هر طور می خواهند قیمت ها را بالا و پایین می کنند.

امیدهایی بود که با اجازه واردات خودرو بتوان جلو کارتل های داخلی خودرو را گرفت اما خوشبختانه با دخالت مجلس و دولت این خیال باطل مردم راه بجایی نبرد و مونتاژکاران داخلی در نهایت توانستند با اقتدار انحصار واردات را هم در دست بگیرند و بازار نیم بند انحصاری صنعت خودرو در کشور را به انحصار کامل تبدیل کنند.

جالب تر اینکه آقایان فکر می کنند با مردمی طرف هستند که توانایی تحلیل و درک درست از اتفاقات اقتصادی محیط پیرامون خود ندارند و این گروه معلوم نیست بر اساس کدام نظریه و فرمول اقتصادی به این نتیجه رسیده اند که اگر اجازه داده شود مثلا 30 درصد به قیمت تولیدات مونتاژکاران داخلی خودرو افزوده شود این عمل منجر به کاهش قیمت در بازار آزاد می شود!

در این رابطه آقای رئیس انجمن صنایع همگن قطعه سازی گفته است: تعدیل قیمت کارخانه ای خودروها سبب رشد تولید و کاهش 20 تا 30 درصدی قیمت ها در بازار خواهد شد.

برداشت ساده از صحبت وی این است که اگر قیمت کارخانه خودرویی که الان توسط کارخانه 500 میلیون تومان به بازار عرضه می شود 30 درصد گران شود، این امر منجر به کاهش 20 تا 30 درصدی قیمت خودرو مورد نظر در بازار آزاد خواهد شد. چرا؟ چون با افزایش قیمت کارخانه، خودروسازان داخلی ترغیب می شوند تولیدات خود را افزایش دهند و در نتیجه بازار تعدیل می شود!

اما برای ما مردم یک سوال مهم تاریخی در اینجا بی پاسخ می ماند:

اگر قرار بود که افزایش قیمت کارخانه منجر به افزایش تولید و کاهش قیمت بازار آزاد شود، چرا در حالی که قیمت کارخانه بسیاری از خودروهای مونتاژ داخل در طی چند سال گذشته از 7 تا 14 میلیون تومان به 20 تا 30 برابر افزایش پیدا کرده، اما نه تنها تولید افزایش نداشته بلکه قیمتها در بازار آزاد هم سر به فلک کشیده و داری رشد تصاعدی است و بدهی های انباشته صنعت خودروسازی نیز از 10 به 20 و از 30 به 50 و 100 هزار میلیارد تومان الی ماشالله در حال اوج گرفتن است.

البته طرفندهای کاسبان بازار انحصاری خودرو در ایران به همین افزایش های مداوم قیمت کارخانه به بهانه حمایت از تولیدکننده و مصرف کننده و کاهش فاصله قیمت تولیدکننده با بازار آزاد ختم نمی شود.

بحث شیرین بعدی مربوط است به ترفند انحصارگران تولید و مونتاژ و واردات خودرو برای کشف قیمت خودروهای مونتاژ داخل و وارداتی در بورس!

روش صحیح در اینجا این بود که دولت به واردکننده تکلیف می کرد مثلا اگر خودرویی را به قیمت 7000 دلار از خارج وارد می کند، بعد از پرداخت عوارض گمرکی و شماره گذاری و مالیات، با سود متعارف مثلا 10 درصدی به متقاضیان در بازار داخلی عرضه نماید. اما آقایان این را هم با طرح موضوع کشف قیمت در بورس، پیچاندند. چطور؟

خوب خودرو 7000 دلاری که به فرض با 30 درصد عوارض گمرکی و مالیات و شمارگذاری و سود بازرگرانی قرار بود 9100 دلار به دست مصرف کننده برسد، در صورت عرضه در بورس می تواند تا  20 یا 30 هزار دلار هم کشف قیمت شود و همه چیز بستگی به این دارد که دلالان بازار و انحصارگران صنعت خودرو چه خوابی برای ان دیده باشند.

خلاصه اینکه خودرویی که قرار بود بعد از اضافه کردن عوارض و مالیات و شماره گذاری به قیمت 9100 دلار ( با دلار 28500 تومانی 260 میلیون تومان و با دلار 55000 تومانی 500 میلیون تومان) به دست مصرف کننده داخلی برسد، بعد از کشف قیمت در بورس می تواند تا یک میلیارد و 100 میلیون تومان یا بیشتردر بازار آزاد عرضه شود.

این ترفندها و پیچاندن قانون در حالی است که اصل و مبنای اجازه واردات خودرو توسط دولت و مجلس این بوده که بتوان خودروهای اقتصادی وارد کرد تا قشر متوسط و ضعیف بتوانند خودروهایی ایمن و با مصرف سوخت پایین و البته با قیمت ارزانتر تهیه کنند و صنعت خودروسازی کشور هم با قرار گرفتن در بازار رقابتی از خواب زمستانی بیدار شود انشاالله تعالی!

به هر حال، سوال مهم در اینجا این است که طراحان چنین فرمول های عجیب و غریب در دولت چه کسانی هستند و خداوکیلی چرا فکر می کنند ما مردم تازه از پشت کوه آمدیم و هر چیز می خواهند بارمان می کنند!