ولایت‌مداری؛ آمیخته با روح و جان سردار دلها

گروه سیاسی - سید محسن عبدالهی: در گرد و غبار فتنه‌ها، آن چیزی که قلوب بسیاری از مومنین را آزار می‌دهد، نسبت خواص با ولی جامعه است. میزان ولایت‌پذیری کسانی که می‌بایست در این موضوع پیش‌قدم باشند اما در بزنگاه‌ها به گونه‌ای رفتار می‌کنند که گویی اساسا نه ولی را می‌شناسند و نه مسیر حق را، دقیقا در چنین آزمایشاتی مشخص می‌شود. سکوت‌های بی‌موقع یا اظهارنظرهای برخلاف مصلحت و یا حتی ژست اپوزوسیون گرفتن، از همان دست کنش‌هایی است که عیار آدم‌ها و ادعاهایشان را مشخص می‌کند.

به گزارش بولتن نیوز، در این مواقع نیاز است تا عمارهایی که ولی‌شناسند، همچون چراغ، مسیر حق و حقیقت را روشن کنند و جامعه را به سمت روشنایی هدایت کنند. یکی از عمارهای درخشان انقلاب اسلامی که همواره گوش به فرمان ولی فقیه بود و در مسیر حقیقت، گمراه نشد، سردار عزیز ملت ایران، حاج قاسم سلیمانی است. فرمانده‌ای دلاور که نه فقط در لفظ و برای نمایش، بلکه با بندبند وجود خویش به ولی امرش اعتقاد و اعتماد داشت و در گردنه‌ها همواره پشتیبان وی و مسیر حق بود.

جدای از تبعیت عملی شهید سلیمانی از رهبری معظم انقلاب که بارها در عرصه نبرد و انجام مأموریت‌های دشوار محول شده از سوی ایشان به اثبات رسیده است، این فرمانده دلاور قلبا نیز بر آن‌چه که انجام می‌داد، معتقد بود. برای درک بهتر این مسأله، بد نیست به سخنان و بخش‌هایی از وصیت‌نامه حاج قاسم عزیز توجه کنیم. سردار دلها در بخشی از وصیت‌نامه خود عنوان می‌کند: «اصول یعنی ولیّ فقیه، خصوصاً این حکیم، مظلوم، وارسته در دین، فقه، عرفان، معرفت؛ خامنه‌ای عزیز را عزیزِ جان خود بدانید. حرمت او را حرمتِ مقدسات بدانید.»

در فرازی دیگر از همین وصیت‌نامه سیاسی-عبادی ذکر می‌شود که: «خداوندا ! تو را شکرگزارم که پس از عبد صالحت خمینی عزیز، مرا در مسیر عبد صالح دیگری که مظلومیتش اعظم است بر صالحیتش، مردی که حکیم امروز اسلام و تشیّع و ایران و جهان سیاسی اسلام است، خامنه ای عزیز ــ که جانم فدایِ جان او باد ــ قرار دادی.»

ایشان همچنین در میان مدافعین حرم نیز با ذکر قسم به کلامی دیگر همین امر را مود تأکید قرار داده‌اند: «والله والله والله از مهمترین شئون عاقبت بخیری رابطه قلبی و دلی و حقیقی ما با این حکیمی {رهبر معظم انقلاب} است که امروز سکّان انقلاب را به دست دارد. در قیامت خواهیم دید مهمترین محور محاسبه این است.»

حال سوال این است که آیا درر همین حوادث اخیر کشور، چند نفر از مسئولان و بزرگان انقلاب صریحا موضع گرفتند و در مقابل توهین‌ها به رهبری معظم انقلاب، روزه سکوت نگرفتند؟ چند نفر حاضر شدند پیش از اظهارنظر ایشان، خود را سپر بلای این حکیم وارسته کنند؟ این‌ جاست که تفاوت فردی چون قاسم سلیمانی با مدعیانی که هنگام فتنه‌ها، پای اعتقاد و عملشان لنگ می‌زند، مشخص می‌شود.