پاسخ به دانشجویان، بهانه‌ای برای عقده‌گشایی علیه زاکانی

گروه اجتماعی- سید محسن عبدالهی: یکی از جنجالی‌ترین برنامه‌های برگزارشده در ایام روز دانشجو، حضور علیرضا زاکانی در دانشگاه شریف بود. مراسمی که بسیار پر سر و صدا شد و نقد و تحسین‌هایی را حواله زاکانی یا دانشجویان کرد. اما آن‌چه که طی روزهای گذشته بیشتر مورد توجه واقع شده، شیوه مباحثه شهردار تهران با دانشجویان معترض و منتقد بود که بسیاری را به انتقاد از وی واداشت. انتقاداتی که اغلب از حالت منصفانه خارج می‌شدند و راه عقده‌گشایی در پیش می‌گرفتند. بیشتر منتقدان زاکانی نیز استدلالی که داشتند و دارند، بر پایه همان «جای دانشجو زندان نیست» بوده است.

به گزارش بولتن نیوز،منتقدان گرامی زاکانی که یک جانبه به قضاوت نشسته‌اند، بد نیست به این سوال پاسخ بدهند که بر فرض برخی از پاسخ‌های نماینده سابق مجلس تند و تیز بوده است، اما آیا سوالات دانشجویان معقول و منطقی بوده و ایشان توهینی به صدر تا ذیل نظام نکرده‌اند؟! آیا دانشجو به علت دانشجو بودن حق دارد که هر چه دلش خواست بگوید اما طرف مقابل حتی حق پاسخی محکم را ندارد؟! بگذریم از اینکه زاکانی توهینی همانند دانشجویان به آن‌ها نکرد و تنها با ادبیاتی که از او سراغ داریم، پاسخ اهانت‌های آنان را داد.

باید جانب عدالت را رعایت کرد و منصفانه سخن گفت. با انتشار گزینشی از برنامه‌ای چند ساعته عادلانه نیست چنین حملاتی روانه یک فرد شود. زاکانی پیش از این هم نشان داده است که در فنون مناظره و ارائه پاسخ‌های مستدل و صریح توانایی بسیار زیادی دارد. همین صراحت و آمادگی او در پاسخ دادن نیز موجب ناراحتی و عصبانیت بخش گسترده‌ای از منتقدان زاکانی شده است. در واقع باید به صراحت گفت که حجم وسیعی از انتقادات به زاکانی در ماجرای دانشگاه شریف، مربوط می‌شود به عصبانیت طیفی از منتقدان از توانایی وی در پاسخ دادن به توهین‌های برخی از دانشجویان. 

از نظر این جماعت اگر دانشجو آزادانه توهین کند، حق اوست و هیچ مشکلی ندارد اما طرف مقابل اجازه ندارد پاسخی درخور به به این افراد بدهد و اگر چنین کند، اشتباهی نابخشودنی کرده است. اتفاقا اگر درست به آن جلسه و پاسخ‌های زاکانی بنگریم، در بیشتر مواقع وی نکته‌سنجانه و به جا و دقیق به انتقادات پاسخ می‌دهد و در اکثر مواقعی هم که جوابی محکم به دانشجویان داده است، این پاسخ‌ها در مقابل سخنان سخیف و توهین‌آمیز دانشجویان بوده است. قطعا به بخش‌هایی از صحبت‌های زاکانی می‌توان نقد داشت اما انصاف حکم می‌کند که واقعیت‌ها را روایت کنیم و این حقیقت را بازگو نماییم که زاکانی اگر امروز مورد هجمه قرار گرفته، علتش عصبانیت مخالفان او از جواب دادن وی به اهانت‌های تعدادی مثلا دانشجو بوده است.