نسخه های متفاوت از تجویز دموکراسی برای ایران و چین

گروه بین الملل - مصطفی مطهری: دموکراسی و موضوعات پیرامون آن از آزادی بیان گرفته تا مفاهیم پر طمطراق دیگری که در این باه پر مصطلح شده و همه از آن در این روزها استفاده می کنند تنها ابزاری در خدمت منافع عده ای خاص یا رویکردی جهت چالش زایی و حذف صداهای مخالف در عرصه اعتراض به نظم جهانی می باشد.

به گزارش بولتن نیوز، اینکه پیچیدگی و شبکه ای شدن تمام ابعاد حیات انسان ها در عصر ارتباطات به عنوان یک پیشرفت در عرصه تکنولوژی در اختیار همه قرار داد و از سوی دیگر نیز به مسئله ای جهت محدویت آفرینی تبدیل شده است دو شاخصی است که باید مورد توجه و تحلیل قرار گیرد. در حقیقت آنچه امروز به نام تکنولوژی در اختیار بشر قرار دارد به عاملی جهت کنترل افکار و اذهان عمومی از یکسو و به ابزاری در خدمت منافع امپریالیسم جهانی از سوی دیگرتبدیل شده است.

در ارتباط با این موضوع می تواند یک نمونه و مصداق داغ خبری را مثال زد. آنچه که اپل در راستای محدود سازی ابزار به اشتراک گذاری فایل که بین معترضان چینی استفاده می‌شد نمونه ای واقعی از گزاره تبیینی در سطور بالاست؛ براساس گزارش مذکور در ارتباط با سیاست محدویت زای اپل برای کاربران چینی، AirDrop که توسط چینی ها در عرصه اعترضات به حکومت به عنوان ابزاری برای انتقال فایل به صورت ناشناس از آیفون به آیفون دیگران استفاده می‌شد توسط اپل با محدویت روبرو شده است. بطوریکه با انتشار اپل iOS 16.1.1 برای آیفون‌های فروخته شده در چین، اپل محدودیت ۱۰ دقیقه‌ای برای ارسال فایل اعمال کرده است. این در حالی ست که اپل در سال‌های گذشته نیز به دلیل اعمال تغییرات در آیفون به میل حکومت چین تا پنهان‌کردن ایموجی پرچم تایوان در ۲۰۱۹ گرفته و حذف تمام VPNها از اپ استور مخصوص چین و دسترس خارج کردن بسیاری از سرویس‌های نرم‌افزاری خود اپل هم در چین به شدت زیر فشار انتقاد  بوده است.

در این باره اگرچه شرکت اپل ادعاهایی مبنی بر جلوگیری از دریافت فایل‌های ناخواسته از افراد ناشناس مطرح کرده است اما واقعیت امر این است که همسویی منافع دولت ها در کنار منفعت مالی حاصل از بازار فروش عامل اصلی در اتخاذ سیاست مذکور می باشد.

حال در یک نگاه مقایسه ای، به تطبیق شرایط توصیفی در چین با ایران بپردازیم. نتیجه گیری ساده و سهل الوصول است؛ آنچه در چین روی داده مورد اعتراض کسی نیست و کسی با ادعای دفاع از حقوق شهروندان و به نام دموکراسی سینه چاک نکرده و یقه پاره نمی کند ولی وقتی به ایران می رسد همه مدعی دموکراسی و حقوق شهروندی می شوند و از آزادی ها با لعاب سیاسی دم می زنند و چوب دمکراسی و آزادی را بر سر ایران می زنند. خلاصه کلام اینکه سیاست یک بام و دوهوای مدعیان دموکراسی بر پاشنه در منافع و انتفاع از شرایط می چرخد؛ هرجا که لازم باشد و منفعتی برایشان داشته باشد دموکراسی و ملزومات مفهومی آن را نادیده می گیرند و هر جا که لازم باشد آن را در بوق و کرنای کر کننده تبلیغی جار می زنند. بنابراین نباید دل خوش به دلسوزی کاسبان دموکراسی بود و آنها را عامل نجات و راهنمای خوشبختی تلقی کرد چونکه تنها چیزی که برای آنها اهمت ندارد مفاهیم دهن پرکن آزادی، دموکراسی و ... است که کاربرد انتفاع سیاستی دارند.