خستگی و بی برنامگی؛ تمام داشته تیم ملی کشتی فرنگی

گروه وررشی: بحث داغ این روز‌های ورزش ایران، نتایج نه چندان قابل قبول تیم ملی کشتی فرنگی ایران در رقابت‌های جهانی بلگراد است. تیمی که بنا بر ادعای کادرفنی، در فقدان تنها رقیب جدی آن یعنی روسیه، قرار بود قهرمان بلامنازع رقابت‌های امسال باشد و حتی بتواند عملکرد فوق العاده سال گذشته را تکرار کند یا حتی ارتقا بخشد. اما متاسفانه چنین اتفاقی رخ نداد و نتیجه به دست آمده، ناکامی مطلق بود. اوضاع چنان بد پیش رفت که این تیم از به دست آوردن سکوی تیمی محروم شد و رتبه چهارم تیمی را کسب کرد. اما چه عواملی این نتایج را رقم زدند؟!

به گزارش بولتن نیوز، بار‌ها در مصاحبه‌های مختلف از زبان کادرفنی تیم ملی کشتی فرنگی و سایر کارشناسان این موضوع را شنیدیم که تا به امروز هرگز چنین شرایطی در فدراسیون کشتی وجود نداشته و علیرضا دبیر و حمید سوریان توانسته اند بهترین امکانات و شرایط را برای کشتی گیران فراهم نمایند و تمام خواسته‌های کادرفنی دو تیم آزاد و فرنگی را برآورده کرده اند. این وضعیت به طور قطع مانع از آن می‌شود که همچون گذشته عدم کسب نتیجه را به کمبود امکانات و رسیدگی نامناسب فدراسیون و وعده غذایی بد ربط بدهیم.

تمام کشتی گیران ۱۰ وزن تیم ملی کشتی فرنگی ایران در مسابقات خود متحمل شکست شدند. این شکست‌ها ناشی از چند مساله جدی هستند. در وهله اول باید اذعان کرد که فرنگی کاران ما همچون مسابقات المپیک توکیو از بدن‌های ناآماده‌ای برخوردار بودند و غالبا در سه دقیقه دوم در مقابل رقبای خود به لحاظ جسمانی کم می‌آوردند. به طور ویژه محمدرضا گرایی قهرمان طلایی المپیک و جهان در سال گذشته، تا پیش از دیدار پایانی همه رقبای خود را در سه دقیه اول شکست داد تا این ضعف بدنی به چشم نیاید، اما وقتی در رقابت فینال، کشتی به تایم دوم کشیده شد، ناگهان با یک بدن فرسوده و ناتوان مواجه شدیم که حتی یارای ایستادن در مقابل ماته نمس صرب را هم نداشت.

این اتفاق اولین بار نیست که برای فرنگی کاران ما رخ می‌دهد و پیش از این هم سابقه داشته است. روش‌های تمرینی غلط و متکی نبودن بر بدنسازی جدید، چنین نتیجه‌ای را رقم می‌زند. مضاف بر اینکه کاملا مشخص است فرنگی کاران ما کیلو‌های زیادی از دست داده اند و به همین دیل ضعف جسمانی شدیدی در مقابل رقبا داشتند. بررسی وضعیت بدنی آزادکاران نشان می‌دهد که طی یک برنامه ریزی درست، هیچ آزادکاری بیش از حداکثر دو کیلوگرم در فاصله دو روز تا آغاز مسابقات اضافه وزن ندارد. دو کیلویی که بسیار عادی است و کاهش آن به کشتی گیران ضربه‌ای نمی‌زند. نکته‌ای که به نظر می‌رسد در مورد فرنگی کاران صادق نیست و اوضاعشان کاملا متفاوت بوده است.

اما مساله بعدی که باز هم در مسابقات المپیک و حتی جهانی سال گذشته بسیار به چشم آمد، فقدان برنامه تاکتیکی درست و آنالیز دقیق از رقبای کشتی گیران ایرانی بود. به نظر می‌رسید که کشتی گیران ما بدون برنامه‌ای مشخص وارد تشک کشتی می‌شوند و برای هر مبارزه تاکتیک جداگانه‌ای برای آن‌ها در نظر گرفته نشده بود. همین امر موجب تکراری شدن شکل کشتی آن‌ها و آنالیز توسط رقبا شده بود. باز هم می‌توان در این زمینه به کشتی پایانی محمدرضا گرایی یا رقابت محسن نژاد با کشتی گیر ترکیه‌ای اشاره کرد.

یک مشکل دیگر تیم ملی کشتی فرنگی، رفع نشدن ضعف‌های تکنیکی کشتی گیران ما در طی سال‌های گذشته است. نگاهی به روند نتایج نفراتی که امسال به مسابقات جهانی اعزام شدند، نشان می‌دهد که هیچ پیشرفتی را در عملکرد آن‌ها شاهد نبوده ایم و این ورزشکاران اگر ضعفی در حوزه جسمانی یا فنی و تکنیکی داشته اند، تلاشی برای رفع آن‌ها نشده است. در این زمینه می‌توان به دیدار میرزازاده با کایالپ ترک اشاره کرد که هم کادر فنی و هم خود میرزازاده با از دست دادن فرصت خاک دومی که داوران به او داده بودند، به راحتی تصمیم گرفتند در فاصله یک دقیقه تا پایان کشتی، مبارزه را در حالت سرپا ادامه دهند که نتیجه آن چیزی نبود جز شکست کشتی گیر ما در مقابل رضا کایالپ ترکیه ای.

این مسئلی که عنوان شد، شاخص‌ترین اشکالاتی هستند که در کشتی فرنگی کاران ایرانی چه امسال و چه در سال‌های گذشته دیده شده است و می‌توان به این لیست، فقدان چرخه انتخابی و بی انگیزگی فرنگی کاران دیگر را نیز اضافه کرد که نتیجه این کار را امسال به طور عینی در صربستان دیدیم. شکست و حذف نفر منتخب و مورد اعتماد محمد بنا در وزن ۷۲ کیلوگم و قهرمانی کشتی گیر کنارگذشته شده توسط او، علی ارسلان در ترکیب تیم صربستان.

همواره همه این انتقادات پشت درخشش دو سه ستاره خاص خاموش شده اند و کسی به آن‌ها توجهی نکرده است. این مطلب هم الزامی برای علیرضا دبیر و دراسیون کشتی ایجاد نمی‌کند که حتما باید محمد بنا کنار گذاشته شود. اما واقعیت‌هایی که چندین سال به واسطه افتخارات چند ستاره ندیده گرفته شده اند، باید دیده شوند و فکری به حال اشکالاتی که امسال به صورت واضحی نمود عینی پیدا کردند، بشود.