مروری بر مناسبت‌های امروز ۲۳ شهریور

گروه سیاسی: در این مطلب مروری خواهیم داشت بر وقایع و مناسبت هایی که در بیست و سوم شهریور این وقایع و مناسبت ها عبارت هستند از: درگذشت حسین لرزاده در سال ۱۳۸۳، درگذشت مرتضی راوندی در سال ۱۳۷۸، تصرف مسکو پایتخت روسیه توسط ناپلئون بُناپارت در سال ۱۸۱۲.

درگذشت حسین لرزاده در سال ۱۳۸۳:

استاد حسین لرزاده در سال ۱۲۸۵ در تهران پا به عرصه وجود نهاد، پدر ایشان، استاد محمد لرزاده، از معماران بنام دوره اتابک و همکار حاج حسن صنیع الدیوان بود. استاد حسین لرزاده ابتدا چندی نزد میرزا حسن به مکتب رفت و سپس به مدرسه‌ای فرستاده شد و استعداد‌های وی از همان زمان نمایان شد. او پس از اتمام دوره دبیرستان به مدرسه کمال الملک رفت و مجسمه سازی آموخت و سپس در محضر درس سید محمدتقی نقاش باشی به تحصیل علم پرداخت.

پس از خلع احمد شاه از سلطنت، کارگاه نقاشی سید محمد تقی نقاش باشی واقع درخیابان ناصریه به دلیل طرح اصلاحی خیابان، از میان رفت و استاد لرزاده با کسب اجازه از استاد خود، کارگاه کوچکی جنب مسجد مجدالدوله، بین چهارراه حسن‌آباد و گذر تقی‌خان به نام «نقاشخانه حسین لرزاده» دایر کرد.

استاد لرزاده در سال ۱۳۱۱ برای ساختن آرامگاه فردوسی به توس رفت. پس از اتمام کار آرامگاه فردوسی، استاد به تهران بازگشت و مشغول به کار کاخ مرمر شد. گنبد این کاخ هم از آثار ایشان است. همچنین بنا به درخواست آیت الله بروجردی، مسجد اعظم قم را طرح ریزی و اجرا کرد.

از دیگر یادگار‌های ایشان تعمیر و ساخت قسمت‌هایی از حرم مطهر حضرت سید الشهداء است و بدین مناسبت به سمت معمار افتخاری ابا عبدالله الحسین نایل آمد.

استاد حسین لرزاده بعد از ۹۸ سال زندگی اواخر شهریور ماه ۱۳۸۳ دار فانی را وداع گفت.

استاد لرزاده کار بر روی ۸۴۲ مسجد را در افتخارات خود دارد که از آن جمله است:‌

- مسجد لرزاده، خیابان لرزاده، خیابان خراسان

- مسجد سلمان، خیابان شهباز، خیابان غیاثی

- مسجد سجاد، خیابان جمهوری

- مسجد اعظم قم، خیابان موزه

- مسجد مهدیه، خیابان ری

- مسجد امام حسین، خیابان امام حسین

- مسجد فخریه، خیابان امیریه

- مسجد زعیم، خیابان منیریه

- مسجد فرازنده، خیابان شوش

- مسجد سپهسالار، خیابان بهارستان

- مسجد انبار گندم، خیابان ری

- مسجد سنگی، خیابان ری

- مسجد عمار، خیابان سپاه و چند مسجد دیگر

درگذشت مرتضی راوندی در سال ۱۳۷۸:

استاد مرتضی راوندی در سال ۱۲۹۲ ش در تهران چشم به جهان گشود و پس از پایان تحصیلات، در رشته قضایی دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. وی پس از عهده دار شدن کار‌های گوناگون به دلیل داشتن حسِّ میهن دوستی و دلبستگی به تاریخ این مرز و بوم و مشتاقی‏ اش به سنت ‏ها و آداب زندگی مردمان این دیار، به پژوهش درباره تاریخ ایران و نقش سیاسی و اجتماعی مردم پرداخت. از این رو عمری طولانی بر سر پژوهش و تحقیق نهاد و آثار قلمی فراوانی از خود به یادگار گذاشت که تاریخ اجتماعی ایران در ۱۰ جلد، تفسیر قانون اساسی، اقتصاد بشری و سیر قانون و دادگستری در ایران از آن جمله‏ اند. استاد راوندی اعتقاد راسخ به مذهب و آیین تشیع داشت و با معانی و مفاهیم قرآنی انس و الفت زیادی از خود نشان می‏ داد و در مجلدات مختلف تاریخ اجتماعی ایران، برخی از این مفاهیم را منعکس کرده است. سرانجام این استاد توانا و پژوهشگر معاصر در ۲۳ شهریور ۱۳۷۸ ش در ۸۶ سالگی چشم از جهان فروبست و در قطعه فرهیختگان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

تصرف مسکو پایتخت روسیه توسط ناپلئون بُناپارت در سال ۱۸۱۲:

حمله ناپلئون بُناپارت امپراتور فرانسه به روسیه در ۲۴ ژوئن سال ۱۸۱۲ م، آغازی بر پایان اقتدار ناپلئون به شمار می آید. سرعت پیشروی نیرو‌های فرانسوی در آغاز این حمله، حتی با وسایل و تجهیزات امروزی هم عجیب و باورنکردنی است. او فاصله مرز‌های آن روز روسیه با لهستان را در کمتر از سه ماه پیمود و روز چهاردهم سپتامبر ۱۸۱۲ م وارد مسکو شد. ناپلئون گمان می‏ کرد که با فتح مسکو، تزار روسیه را به زانو در خواهد آورد و سرزمین پهناور روسیه را به قلمرو امپراتوری خود خواهد افزود، ولی فردای ورود سربازان او به مسکو، شهر آتش گرفت و سربازان روسی که ضمن عقب نشینی، شهر را به آتش کشیده بودند، سپاه ناپلئون را در این شهر بدون آذوقه گذاشتند.

شدت آتش سوزی به حدی بود که سه چهارم شهر مسکو به کلی طعمه حریق شد و نابود گشت. با فرا رسیدن زمستان سخت روسیه و کمبود تدارکات و مواد غذایى، ناپلئون تصمیم گرفت از روسیه عقب‏ نشینی کند ولی در بین راه، سرما و گرسنگی از یک طرف و حملات پی ‏در پی نیرو‌های روسیه از طرف دیگر، صد‌ها هزار نفر از سربازان فرانسوی را از پای درآورد، به طوری که از ارتش ۵۳۰ هزار نفری ناپلئون، تنها ۳۰ هزار نفر به مبداء حرکت خود بازگشتند. این شکست پایان اقتدار ناپلئون بُناپارت را رقم زد و از آن پس در برابر اتحاد کشور‌های مخالف خود، ناکام ماند.