واقعیت فوتبال ایران؛ هزینه های نجومی برای هیچ

گروه ورزشی: فصل جدید لیگ برتر فوتبال ایران بعد از تعطیلی چند ماهه مجددا از روز جمعه آغاز شد. این فصل از رقابت های لیگ برتر در دوران پیش فصل و نقل و انتقالات تابستانی بسیار پر سر و صدا بود و مدیران ارقام فراوانی را برای شرکت در رقابت ها و تجهیز تیم هایشان در حوزه کادر فنی خرج کرده اند. علی الخصوص می توان به حضور سه سرمربی مطرح خارجی در رأس کادرفنی تیم های استقلال، تراکتور و سپاهان و حضور دستیاران خارجی در تیم های مانند پرسپولیس و فولاد اشاره کرد.

به گزارش بولتن نیوز، در کنار هزینه قابل توجه برای استخدام مربیان خارجی، باشگاه ها در مورد خرید بازیکنان داخلی و خارجی و بازگرداندن لژیونرهای ایرانی به کشور ارقام بسیار زیادی را هزینه کردند. همین شیوه آماده سازی در کنار اردوهای خارجی و امکانات مناسب موجب شد این توقع وجود داشته باشد که از همان هفته اول شاهد بازی هایی جذاب و بسیار بهتر و با کیفیت تر از فصول پیشین باشیم. متأسفانه و بر خلاف انتظارت، با پایان یافتن هفته اول رقابت های لیگ برتر فوتبال ایران، به جز تیم فوتبال سپاهان که از هدایت ژوزه مورایس پرتغالی بهره می برد، هیچ کدام از تیم های مدعی  مطابق انتظاراتی که از آن ها وجود داشت، ظاهر نشدند.

تماشاگرانی که به لطف بلاتکلیفی فدراسیون فوتبال امکان حضور در استادیوم ها و تشویق تیم های خود را نداشتند، احتمالا بابت این محدودیت خوشحال هستند زیرا صرف هزینه برای تماشای این بازی های بی کیفیت از تیم هایی که ارقام نجومی برای تیم هایشان هزینه کرده اند، برای طرفداری که درگیر مشکلات اقتصادی است، ناخوشایند خواهد بود.

اما تمام مشکلات لیگ برتر ایران و کیفیت پایین مسابقات به باشگاه ها و تفکرات فنی و کیفیت پایین بازیکنان باز نمی گردد. بازی استقلال و سپاهان در چمن بی کیفیت استادیوم آزادی نمونه ای است از اوضاع نابسامان سخت افزار فرسوده فوتبال ایران که تأثیر مستقیمی هم بر کیفیت بازی ها می گذارد. علاوه بر این مشکل باید به معضل مهم دیگری هم اشاره کرد که اتفاقا در نتیجه بازی های همین هفته اول لیگ برتر اثرگذار شد و آن هم فقدان کمک داور ویدیویی یا VAR است. چندین صحنه جنجالی در بازی های همین هفته رخ داد که اگر این سیستم در اختیار داوران کشورمان قرار داشت، امکان تغییر نتیجه بازی ها وجود داشت و تیم ها از اولین روز رقابت های لیگ برتر، بابت ناتوانی فدراسیون فوتبال ایران از تهیه این فناوری اجباری و همه گیر، متضرر نمی شدند.

طرفداران فوتبال می توانند امیدوار باشند که تیم های محبوبشان به سیاق معمول لیگ برتر ایران بعد از چند هفته به شرایط ایده آل دست پیدا کنند. با علم به این اتفاق اما نمی توان منکر این واقعیت شد که ارقام پرداختی در فوتبال ایران مطابق با واقعیت نیستند و فوتبال ما با استاندارهای روز دنیا فاصله ای غیرقابل انکار دارد. در کنار این موضوع بحث امکانات نیز بر این شکاف ایجاد شده بین فوتبال داخلی ایران با فوتبال جهان و حتی منطقه تأثیر مستقیم گذاشته است تا بر خلاف روند معمول که انتظار می رود با حرکت رو به جلوی زمان، شرایط بهبود پیدا بکند، روز به روز اوضاع فوتبال ما بدتر از قبل بشود.