نگاهی به چند آمار در روابط میان امارات و چین

گروه بین الملل- علیرضا مجیدی: معمولا در فضای فکری و رسانه‌ای ایران چنین بازنمایی می‌شود که امارات یک کشور تا مغز استخوان وابسته به آمریکاست. اما واقعیت این است که ابوظبی - بر پایه رهیافت‌های امثال «جمال سند السویدی» - سال‌هاست به این سمت رفته که نوعی موازنه مثبت راهبردی یا شراکت راهبردی همزمان با قدرت‌های درجه اول و درجه دوم برقرار کند و در این راستا نیز به طور مشخص به موازنه میان پکن و واشنگتن اهتمام ویژه‌ای دارد.

به گزارش بولتن نیوز،امروز، ذیل بحثی در توییتر، چند آمار را در این زمینه ارائه دادم:

اولین‌ها:

1- اولین بانک خاورمیانه‌ای در پایتخت چین: بانک الامارات دبی الوطنی (Emirates NBD)؛ سال 2012

2- اولین بانک خاورمیانه که مجوز فعالیت با واحد پول ملی چین (یوان) را دارد: بانک الامارات دبی الوطنی (Emirates NBD)

3- افتتاح اولین مرکز آموزش زبان چینی در حوزه خلیج فارس: انستیتو «کونفوشیوس»؛ سال 2011

4- امارات؛ اولین کشور خاورمیانه‌ای که شهروندانش از دریافت ویزای چین معاف شدند. سال 2018

بزرگ‌ترین‌ها:

5- بزرگ‌ترین بازار اختصاصی چین در خارج از کشور: بازار «التنین» (دراگون مارت 1 و2) در دبی

6- بزرگ‌ترین نیروگاه خورشیدی جهان: پروژه چینی در ابوظبی

7- بزرگ‌ترین شهرک اختصاصی چینی‌ها در خاورمیانه: پروژه در حال ساخت در خور دبی 

8- امارات؛ بالاترین مقصد توریستی چینی‌ها در خاورمیانه

بسیار مهم:

این‌ها فقط بخش کوچکی از کار است.

در معادلات راهبردی منطقه، بندر «جبل علی» قرار است بارانداز لجستیک صادراتی چین به آفریقا و غرب باشد.

در همین راستا، دبی در اهداف راهبردی خود می‌خواهد تا 80 درصد صادرات چین را بارگذاری کند! هدفی بسیار بزرگ و - علی الظاهر - دور از دسترس؛ اما نفس همین هدفگذاری در کنار سطح تعامل میان امارات و چین نشان می‌دهد نمی‌توان آن را غیرممکن خواند.

پی‌نوشت:

ماجرا از این‌جا آغاز شد که ظاهرا یکی از تریبون‌داران پیشنهاد داده بود «ایران باید "پاسبان چین" شود.»

به همین مناسبت، طی چند روز اخیر بحث نوع رابطه ایران با شرق و غرب داغ شده است. بحث فوق نیز از توییت‌های ذیل آغاز گردید:

دکتر حسین درودیان:

صرف‌نظر از نتیجه مذاکره با غرب، نیازمند یک معامله مستقل با چینی‌ها هستیم. البته نه از جنس سند همکاری 25ساله با عبارات کلی و بعضاً نشدنی؛ بلکه دریافت تسهیل‌هایی برای تأمین یا تسویه مالی کالای اساسی، در ازای امتیازهایی در حوزۀ انرژی و بازی‌کردن در زمین BRI

دکتر صادق الحسینی:

درسته! حتی فراتر: هموار شدن مسیر تعامل و گرفتن امتیاز از آمریکا از ارتباط بهتر با شرق می‌گذرد. به شرط آنکه پاسبان منافع کسی نباشید جز منافع ملی ایران!

دریوزگی و پاسبانی هیچکس به لحاظ ژئوپلیتیک برای ایران نه کارساز است و نه حتی ممکن!