تأمین هزینه ریخت و پاش تیم های لیگ برتری از جیب مردم!
گروه ورزشی - سید محسن عبدالهی: بازار نقل و انتقالات بازیکنان در پنجره تابستانی لیگ برتر فوتبال ایران آغاز شده است و باشگاه های مختلف مشغول تقویت فهرست تیم خود برای حضوری پرقدرت در مسابقات فصل آینده رقابت ها هستند. اما در این فصل بیش از آن که اسامی بازیکنان و کیفیت آن ها نظرات را به خود جلب کند، اعداد و ارقامی که در رسانه ها درباره قیمت ایشان منتشر می شود، نگاه ها را به خود معطوف کرده است. قیمت هایی که این روزها در حال رد و بدل شدن میان باشگاه ها با بازیکنان و مربیان است، چندان تناسبی با اقتصاد مریض ورزش کشور ما ندارند.
به گزارش بولتن نیوز، همین یکی دو هفته گذشته بود که رضا درویش، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس اعلام کرد رقم دریافتی باشگاه پرسپولیس از اسپانسر با آن چه که در قرار داد ثبت شده است، فاصله ای قابل ملاحظه دارد. این خبر در کنار اظهارت محمد محمدی معاون ورزشی سرخپوشان تهرانی مبنی بر اینکه برخی بازیکنان با پیشنهاداتی 15 تا 20 میلیاردی برای یک فصل از سوی باشگاه های صنعتی مواجه می شوند و پرسپولیس نصف آن مبالغ را به بازیکنان پیشنهاد می دهد و همچنین اعتراف درویش مبنی بر قرارداد 40 میلیاردی یحیی گل محمدی برای 3 فصل خبر از اتفاقات ناخوشایندی در فوتبال ما می دهند.
این دو نکته نشان می دهد که در کنار هزینه بالای خرید بازیکن، قرارداد با مربیان، هزینه های تمرین و تجهیزات، مسافرت، تدارکات و موارد فراوان دیگر، باشگاه ها منبع درآمدی درستی مانند حق پخش و تبلیغات محیطی واقعی و اسپانسرینگ پیراهن حرفه ای ندارند. در نتیجه دخل و خرج باشگاه ها همچون فوتبال حرفه ای در سطح جهان نیست و به جای آن که تیم ها از طریق فعالیت های ورزشی و تبلیغاتی به درآمد برسند، از طرق دیگری پول به باشگاه هایشان تزریق می شود.
این مسأله البته تنها منحصر به فوتبال ما نیست. اگر پیگیر اخبار فوتبال اروپا باشید، احتمالا مطلع هستید که لالیگای اسپانیا شکایتی را علیه دو باشگاه منچسترسیتی انگلیس و پاری سن ژرمن فرانسه در اتحادیه فوتبال اروپا ثبت کرده است. موضوع این شکایت هم در این مورد است که دو باشگاه مورد اشاره فرپلی مالی را رعایت نمی کنند و از منابع دیگری خارج از اقتصاد فوتبال، به باشگاه هایشان پول تزریق می کنند. منابعی که مشخصا به علت مالکین اماراتی و قطری آن ها، از طریق فروش نفت به دست آمده اند و همین امر موجب شده است تا سیستم نقل و انتقالاتی در فوتبال اروپا نیز نیز دستخوش تغییرات شود.
چنین چرخه غلطی موجب می شود اقتصاد ورزش ما دچار امراض لاعلاجی شود که در یک نمونه اش از یک طرف در تیم ملی وزنه برداری حداقل امکانات فراهم نیست تا عنوان داران جهان و المپیک بتوانند در شرایطی حرفه ای به تمرینات خود بپردازند و از سوی دیگر یک بازیکن معمولی و در سطح لیگ ایران، دریافتی یک فصلش به اندازه بودجه همان فدراسیون است. آن هم درآمدی که مشخص نیست باشگاه طرف قرارداد با این بازیکن از چه طریقی آن مبلغ را تهیه و به او پرداخت کرده است.
در کنار این مشکلات باید یک نکته را هم در نظر گرفت که ما تنها با استقلال و پرسپولیس به عنوان دو باشگاه دولتی طرف نیستیم و باشگلاه های صنعتی نیز دست در جیب مردم و بیت المال دارند و همین اوضاع را بدتر می کند. این سوال در ذهن مردم وجود دارد که چرا از جیب ایشان که این روزها با حجم زیادی از مشکلات اقتصادی رودررو هستند، باید بازیکنی که یک بار پایش به اردوهای تیم ملی ایران باز نشده است، ارقام نجومی دریافت کند.
وضعیت خرج کردن باشگاه های لیگ برتر ایران در شرایط اقتصادی فعلی چندان عاقلانه به نظر نمی رسد و نهادهای نظارتی باید ورودی جدی به این مسأله داشته باشند. بالاخره این چرخه معیوب جایی باید متوقف شود و دست باشگاه ها از جیب مردم دربیاید. در غیر این صورت انتهای این مسیر چیزی جز ورشکستگی اقتصادی فوتبال ایران را در پی نخواهد داشت.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
