مروری بر مناسبت های امروز ۲۶ اردیبهشت

گروه سیاسی: در نگاهی به تقویم مشخص می‌شود که امروز، بیست و ششم اردیبهشت، مصادف است با درگذشت میرزا محمد غروی تبریزی. با هم مروری خواهیم داشت بر زندگی ایشان.

درگذشت میرزا محمد غروی تبریزی نویسنده و استاد حوزه علمیه تبریز در سال ۱۳۵۷:

به گزارش بولتن نیوز، حضرت «آیت اللّه حاج میرزا محمد غروی تبریزی»، مشهور به «توتونچی» در سال ۱۳۲۴ ه. ق برابر با ۱۲۸۴ ه. ش در خانواده علم و تقوا و فقاهت، در نجف اشرف پا به عرصه وجود نهاد. پدرش «آیت اللّه شیخ حسین توتونچی» فقیهی فرزانه و عالمی تقوا پیشه بود و مادرش دختر دانشمند متقی، «شیخ حیدر ایروانی» از اهالی ایروان بود.

علوم مقدماتی، فقه، اصول، رسائل و مکاسب را از پدر آموخت و در ربیع الثانی ۱۳۴۷ ه. ق با سفارش پدر بزرگوارش به شهر مقدس قم، مهاجرت نمود و در ردیف شاگردان «آیت اللّه حاج شیخ ابوالقاسم قمی» و «آیت اللّه حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی» درآمد. وی پس از شش سال تحصیل با کوله باری از علم و تقوا و معنویّت، در سال ۱۳۵۳ ه. ق به تبریز آمد و در نزد پدر ارجمندش زانوی تلمّذ زد و به فراگیری سطوح عالی فقه و اصول پرداخت.

وی از ابتدای ورود به تبریز به تدریس علوم حوزوی پرداخت و در مدّت اندکی حوزه درسی اش مرکز تجمع دانش پژوهان اسلامی شد. او با بهره گیری از علوم و فنون مختلف به تدریس کتاب‌های شرح لمعه، رسائل، مکاسب و کفایه پرداخت و در ده سال آخر زندگی اش به تدریس خارج فقه و کلام روی آورد.

یکی از ویژگی‌های شاخص «آیت اللّه توتونچی» تبلیغ و ارشاد مردم و توانمندی معظم له در این خصوص بود. وی بیانی گیرا و گفتاری فصیح داشت. سخنان دلچسبش در روح و جان شنونده نفوذ می‌کرد و مستمعان را دگوگون می‌نمود. قداست روح، پاکی نفس، اخلاق نیکو، رفتار پسندیده و گفتار حکیمانه ایشان موجب شد جلسات مختلف علمی، مذهبی و فرهنگی در سطح شهر تشکیل گردد که نتیجه آن، آشنایی هزاران تن از جوانان و مردم متدین تبریز با احکام اسلامی و معارف فرهنگ دینی بود.

معظم له در کنار خدمات علمی، فرهنگی و تبلیغی به خلق آثار سودمندی در زمینه‌های مختلف اسلامی دست یازید و تألیفاتی جاویدان از خود به یادگار گذاشت. آنچه از تألیفات ایشان به زیور چاپ آراسته شده، چنین است:۱. تفسیر سوره والعصر؛ ۲. تفسیر سوره ماعون؛ ۳. اسلام و الخلافة؛ ۴. اشارات غرویّه، (چهل اشاره در علوم قرآنی)؛ ۵. شرح زیارت جامعه کبیره؛ ۶. تحفة غدیریة؛ ۷. مقامات مهدویّه؛ ۸. مقالات حسینیّه؛ ۹. شرح زیارت عاشورا؛ ۱۰. تفسیر آیة الکرسی؛ ۱۱. تفسیر سوره فاتحة الکتاب؛ ۱۲. سؤال و جواب دینی؛ ۱۳. گفتگو در باب و بهاء؛ ۱۴. نمونه‌ای از اسلام.

ایشان با رژیم منحط پهلوی، پدر و پسر بد بود و در مناسبت‌های مختلف در منابر و جلسات تفسیری و سخنرانی‌ها با صراحت یا با کنابه سیاست‌های آن‌ها را مورد انتقاد قرار می‌داد و معتقد بود که این پدر و پسر ضربات مهلکی به عالم دیانت و اخلاق امّت اسلامی وارد آورده، هویّت اسلامی را از بین برده اند.

وی با اینکه یکی از اساتید مسلم و از مجتهدان بنام حوزه علمیه تبریز بود و صاحب اجازات اجتهادی از «آیت اللّه میرزا عبدالکریم حائری یزدی» و «حاج میرزا ابوالقاسم قمی» بود، تا هنگام مرگ کسی از این اجازات با خبر نبود که مبادا حمل بر خودستایی شود.

سرانجام این عالم فرزانه در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۵۷ ه. ش مطابق با ۸ جمادی الثانی ۱۳۹۸ ه. ق جان به جان آفرین تسلیم نمود. پیکر مطهرش پس از تشییع با شکوه مردم و علمای شهر در قبرستان عمومی امامیّه تبریز به خاک سپرده شد.