مروری بر مناسبت‌های امروز ۱۱ اردیبهشت

گروه سیاسی: در یازدهم اردیبهشت مروری خواهیم داشت بر رویداد‌ها و اتفاقاتی که در این تاریخ رقم خورده اند. مناسبت‌های این روز عبارتند از: روز جهانی کار و کارگز، درگذشت کیومرث صابری فومنی (گل آقا) سال ۱۳۸۳، کشته شدن ناصرالدین شاه توسط میرزا رضا کرمانی سال ۱۲۷۵.

روز جهانی کار و کارگر:

به گزارش بولتن نیوز، در روز یکم ماه می‌سال ۱۸۸۶ در آمریکا، کارگران به دنبال عملی نشدن بهبود شرایط کار و عدم کاهش ساعت کاری به ۸ ساعت در روز، در خیابان‌ها تجمع کردند. به دنبال این تظاهرات، کارگران در یک هزار و دویست کارخانه و کارگاه نیز اعتصاب کردند. پس از گذشت چهار روز از اعتصاب کارگران در روز چهارم می‌در شهر شیکاگو انفجاری ناگهانی در بین جمعیت معترضان صورت گرفت و یک مأمور پلیس کشته و چند کارگر و پلیس نیز مجروح شدند. این حادثه باعث شد که پلیس به طرف جمعیت تیر اندازی کند و تعداد زیادی کشته شوند. به دنبال آن نیز تعدادی از کارگران دستگیر و اعدام شدند. پس از این حادثه مردم بسیاری از کشور‌ها هر سال در این روز مراسم یادبودی برای کارگران کشته شده برگزار کردند و به تدریج اول ماه می‌روز جهانی کار و کارگر نام گرفت و این رویداد به نماد بین‌المللی مبارزه برای حقوق کارگران تبدیل شد.

هدف از گرامیداشت روز کارگر در سراسر جهان حمایت از حقوق قشر کارگر و ترویج حق آنها، تجلیل از زحمات و تلاش‌های کارگران، تاکید بر اهمیت نقش مؤثر کارگران در توسعه و پیشرفت هر جامعه و بزرگداشت جنبش کارگری است.

روز جهانی کار و کارگر در ایران نیز همانند دیگر کشور‌ها در روز اول ماه می‌میلادی برگزار می‌شود که این روز در تقویم هجری شمسی معمولاً با روز‌های یازدهم یا دوازدهم اردیبهشت ماه هر سال مصادف می‌شود. در ایران این روز برای کارگران تعطیل رسمی به حساب می‌آید. کارگران می‌توانند با دریافت حقوق از تعطیلات این روز استفاده کنند یا با حضور در محل کار حقوق اضافه کار این روز را دریافت کنند. البته حضور یا عدم حضور کارگر در محل کار در این روز باید با توافق کارگر باشد.

درگذشت کیومرث صابری فومنی (گل آقا) سال ۱۳۸۳:

کیومرث صابری (گل‌آقا) در ۷ شهریور ۱۳۲۰ در صومعه‌سرا به دنیا آمد. صابری اولین شعرش را در چهارده سالگی سرود و در همان زمان یکی از شعرهایش در مجله امید ایران چاپ شد. در زمان تحصیل در دانشکده (۱۳۴۰) در تظاهرات دانشجویی شرکت کرد و از سوی نیرو‌های امنیتی از ناحیه گردن مضروب شد. او این ماجرا را به طنز سرود و با نام گردن شکسته فومنی برای مجله طنز توفیق فرستاد. پس از چاپ این شعر در چند شماره بعد توفیق، رسماً به طنزنویسی پرداخت و تا سال ۱۳۴۵ گهگاه اشعاری به طنز برای توفیق می‌فرستاد. در این سال گزارش طنزآمیزی درباره عروسی نخست‌وزیر وقت نوشت که در دو صفحه توفیق چاپ شد و برایش موفقیت بسیار زیادی به همراه آورد. حسین توفیق، سردبیر نشریه که به استعداد این طنزنویس جوان پی برده بود تلاش کرد تا او به تهران منتقل و همکار ثابت مجله توفیق شود. به این ترتیب صابری به تهران آمد و ضمن تدریس در یکی از دبیرستان‌های تهران، عصر‌ها همکار ثابت توفیق شد و پس از مدت کوتاهی به معاونت سردبیری رسید.

وی در سال ۱۳۵۰ در هنرستان کارآموز تهران با محمدعلی رجایی آشنا شد که به دوستی صمیمانه این دو انجامید و پس از انقلاب در زمان نخست‌وزیری شهید رجایی به مقام مشاورت فرهنگی و مطبوعاتی وی و در زمان ریاست‌جمهوری‌اش به مقام مشاورت فرهنگی او رسید. در زمان ریاست‌جمهوری آیت‌الله خامنه‌ای نیز در این سمت باقی ماند تا اینکه در آذر ۱۳۶۲ رسماً از مشاغل سیاسی کناره گرفت.

صابری پس از انقلاب، مدت‌ها طرح ایجاد یک ستون طنز سیاسی را در خاطر داشت. او مدتی روی طرح ستون طنز خود کار کرد و عنوان «دو کلمه حرف حساب» را برگزید و با توجه به یکی از اسامی مستعار خود در توفیق (میرزا گل)، اسم مستعار «گل آقا» را برای خود انتخاب کرد. اولین دو کلمه حرف حساب گل آقا، بیست و سوم دی ماه ۱۳۶۳ در روزنامه اطلاعات به چاپ رسید. پس از گذشت نزدیک به شش سال از انتشار اولین «دو کلمه حرف حساب»، صابری تقاضای امتیاز یک هفته نامه طنز با نام «گل آقا» را کرد و توانست در آبان ماه ۱۳۶۹ اولین شماره هفته نامه گل آقا را منتشر کند.

او بعد از انتشار هفته‌نامه فعالیت‌های خود را گسترش داد و در مرداد ۱۳۷۰ ماهنامه گل‌آقا، در اسفند همان سال سالنامه گل‌آقا و در فروردین ۱۳۷۸ مجله بچه‌ها… گل‌آقا را منتشر کرد. همچنین مؤسسه گل‌آقا را به عنوان «خانه طنز ایران» معرفی کرد و در این راستا به برگزاری مسابقات داخلی و خارجی طنز و کاریکاتور، تربیت طنزپردازان جوان و چاپ کتاب‌های طنز و کاریکاتور پرداخت.

کیومرث صابری فومنی پس از دوره‌ای بیماری در صبح ۱۱ اردیبهشت سال ۱۳۸۳ در تهران درگذشت. برخی منابع اعلام کردند وی به سرطان خون مبتلا بود و به اصرار خودش به این دلیل که «دلی آزرده نشود و خاطری اندوهگین نگردد» جز سه چهار نفر، کسی از بیماری‌اش خبر نداشت.

کشته شدن ناصرالدین شاه توسط میرزا رضا کرمانی سال ۱۲۷۵:

اما ماجرای قتل ناصرالدین شاه از آنجا شروع شد که میرزا رضا کرمانی که برای شکایت از حاکم کرمان به تهران آمده بود، در جریان این کار مورد آزار نایب‌السلطنه وقت یعنی کامران میرزا قرار گرفت و مدتی در زندان محبوس شد. وی پس از آزادی جزو مریدان سید جمال‌الدین اسدآبادی شد و به‌شدت تحت تأثیر تعلیمات وی قرار گرفت. میرزا رضا که به‌قصد کشتن کامران میرزا یک پنج‌لول روسی خریده بود، مدتی بعد قصدش را تغییر داد و تصمیم گرفت کسی را که فکر می‌کرد ریشه تمام ستم‌هاست از میان بردارد.

ناصرالدین شاه که خود را برای برگزاری جشن آغاز پنجاهمین سال پادشاهی آماده می‌‏کرد و قرار بود این جشن‏ را در طول یک هفته برگزار کند، بامداد روز یازدهم اردیبهشت ۱۲۷۵ شمسی و در شرایطی که یک روز به شروع این جشن باقی مانده بود، زمانی که برای زیارت حضرت عبدالعظیم (ع) به حرم آن حضرت می‌رفت، توسط میرزا رضا کرمانی از یاران سید جمال‌الدین اسدآبادی، کشته شد.