گروه بین الملل - مصطفی مطهری:اخبار مربوط به انجام و ادامه مذاکرات میان ایران و 1+4 و آمریکا بطور غیر مستقیم، دارای ابعاد مختلفی در عرصه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برای ایران می باشد. در واقع این مذاکرات و حصول به توافق در آن حاوی پیامدهای مختلفی برای تهران در ابعاد ذکر شده می باشد.
به گزارش بولتن نیوز، عمده تحلیل ها پیرامون موضوع مذکور، دستیبابی به توافق در جهت رفع تحریم ها و کم کردن بار و فشار اقتصادی از روی دوش مردم و کشور می باشد. در واقع هدف گذاری متأثرسازی عرصه اجتماعی و همراه کردن بدنه های مختلف اجتماعی با اهداف سیاسی از طریق به کارگیری ابزارهای اقتصادی موضوعی است که در این باره در شرف انجام و اجراست. بدان معنا که روند برقراری نسبت های سیاسی و اجتماعی از انجام توافق با استفاده از متغیر اقتصادی، به ابزاری در خدمت اهداف سیاسی تبدیل شده است. بطوریکه از این طریق زمینه های فشار داخلی و تلاش برای اثرگذاری بر روند توافقات و مطالباتی که در پی آن هستیم تحت تأثیر تقاضاهای عمومی مدیریت شده قرار خواهد گرفت.
واقعیت امر این است که میان یک توافق خوب با یک توافق بد و حتی توافق متوسط باید تفاوت زیادی قائل شد. توافق خوب برای هر طرف حصول حداکثری به اهداف و دادن امتیاز حداقلی است؛ در توافق بد، خلاف توافق خوب اتفاق می افتد. توافق متوسط و یا میانه نیز دسترسی طرفین به اندکی از مطالباتشان می باشد. آنچه مسلم می باشد این است که دستیابی به توافق خوب را در یک مذاکره مدنظر همگان می باشد اما اینکه چقدر می تواند در این راستا موفق باشند و به آنچه می خواهند دست یابند به عوامل مختلف و متعددی بستگی دارد. یکی از این عوامل پشتوانه اجتماعی و عمومی است. در واقع داشتن حمایت و اقتدار عمومی می تواند مذاکره کنندگان را در مسیر آنچه به دنبال آن هستند کمک کند.
در حقیقت یک توافق خوب برای ایران زمانی اتفاق خواهد افتاد که ایران بتواند از منافعش دفاع کند. این مسئله براحتی میسر نخواهد شد و تحت الشعاع اقدامات خاصی قرار خواهد گرفت که باید در راستای دفع آنها تلاش های همه جانبه ای را انجام داد. بطوریکه نسبت به خبر لغو برخی از تحریم های هسته ای ایران از سوی آمریکا با هدف تسهیل روند گفتگوها نباید شتابزده و عجولانه عمل کرد. در واقع یک بعد این ماجرا همانطور که گفته شد می تواند ابزاری برای افزایش فشار افکار عمومی در ایران جهت انجام هرنوع توافقی از سوی تیم مذاکره کننده ایران باشد که باید به شدت مراقب آن بود و با بالا بردن توقع افکار عمومی در داخل نسبت به اقدامات طرف مقابل، این قضیه را خنثی کرد.
کوتاه سخن اینکه، اگرچه نتیجه و زمان مهم است دستیابی به یک توافق خوب که در ذیل نتیجه قابل توجه است از زمان مهم تر است. به عبارت بهتر برای خودداری از فریسایشی شدن مذاکرات نباید نتیجه را فدای زمان کرد بلکه حصول به اهداف حداکثری در مذاکرات در یک توافق خوب نهفته است. مضافاً اینکه نباید تحت تأثیر اقدامات و امتیازهای محدود طرف مقابل قرار گرفت و شتابزده عمل کرد. چونکه آنچه بدیهی و مسلم می باشد این است که عدم حصول به توافق برای هیچ کدام از طرف ها جذابیت و معنایی ندارد. بنابراین مدیریت افکار عمومی، مدیریت زمان، مدیریت شرایط توافق و مدیریت منافع و اهداف مورد نظر باید در کنار توجه به شرایط داخلی کشور مبنای مذاکرات برای حصول به یک توافق خوب باشد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com