آینده ای سخت در انتظار پنجشیر

گروه بین الملل- مصطفی مطهری: نبرد طالبان با جبهه پنجشیر وارد مرحله تازه ای شده است. این مرحله تازه شکل گرفته که حاصل رویارویی طرفین با یکدیگر می باشد، طالبان را به صرافت استفاده از نبرد مکملی روانی – رسانه ای واقف کرده است. بطوریکه علاوه بر اخبار منتشر شده ضد و نقیض از سوی طرفین در ارتباط با چگونگی نبرد در پنجشیر و استفاده از ابزار رسانه ای جهت تحمیل شکست به دیگری، نکته مهم چرخش مدیریت درگیری از میدان نبرد فیزیکی به میدان نرم رسانه ای می باشد.

به گزارش بولتن نیوز، بطوریکه امروز «قاری یوسف احمدی»، سخنگوی طالبان با تشریح شرایط نبرد در پنجشیر و ضمن اشاره به دلیل مخالفت «احمد مسعود» با پیشنهاد طالبان مبنی بر اینکه وی موقعیت ویژه ای دریافت نکرده است، زیرا طالبان آنچه را که به مقامات بقیه ایالت‌ها می‌دهد به او پیشنهاد کرده است، شرط طالبان برای پایان نبرد در پنجشیر را رسانه ای کرد. شرط اعلامی طالبان برای پنجشیر و مخالفان در این استان، این است که در صورتیکه آن‌ها(مبارزان جبهه ملی مقاومت) از جنگ دست بکشند طالبان با این منطقه و مبارزان مانند دیگر مردم سراسر افغانستان رفتار خواهد کرد.

از سوی دیگر نیز با توجه به اهمیت رسانه ای موضوع «احمد مسعود» نیز پیش تر گفته بود که طالبان پیشنهاد اختصاص دو کرسی به جبهه ملی مقاومت در دولت را داده که ما حتی در مورد این پیشنهاد فکر نکردیم. این بدان معناست که هیچ کدام از طرفین نه تنها به هم اعتماد ندارند بلکه حاضر به قبول شرایط یکدیگر نیستند؛ و این عدم اعتماد به معنای ادامه نبرد و درگیری تا حذف دیگری است.

اما گذاردن شرط رفتار همسان با ساکنان و مبارزان پنجشیر به مانند دیگر مردم سراسر افغانستان از سوی طالبان می تواند حاوی چند نکته مهم باشد که اشاره به آنها می تواند به باز شدن موضوع از یکسو و به درک شرایط اصلی از دلیل پیشنهاد مذکور از سوی دیگر منجر شود. اول اینکه، طرح این شرط به معنای آن است که طالبان خطر را از جانب پنجشیر و تسری آن به دیگر بخش ها را احساس کرده است. از این رو تلاش دارد با اعلام شکل تازه ای از عفو عمومی به مخالفان در پنجشیر، آینده ای را برای آنها از دو حیث ترسیم کند. اول اینکه در صورت ادامه نبرد، آینده ای اسفناک در انتظار آنهاست. دوم اینکه، با کنار گذاردن مخالفت و بر زمین نهادن اسلحه مشمول شرط برخورد مساوی به مانند سایر مردم می شوند.

ثانیاً اتخاذ این سیاست به معنای هشداری به بخش های دیگر است که بطور بالقوه قابلیت مخالفت دارند. ثالثاً این شرط گذاری از سوی طالبان به معنای اتمام حجت می باشد. در واقع بازخورد روانی این شرط از اصل شرط برای طالبان مهم تر است. بطوریکه بعد از اعلام این شرط طالبان خود را مجاز به استفاده از روش و ابزاری برای سرکوب مخالفان در پنجشیر و در مناطق دیگر در آینده می داند.

خلاصه کلام اینکه، کارکرد و کاربرد شرط مذکور از سوی طالبان دارای دو وجه میدانی – روانی است. بطوریکه از این طریق هم افکار عمومی را تحت تأثیر قرار خواهد داد و هم روحیه نیروهای خودی را تقویت کند و همچنین تلاش دارد با این روش و سیاست انشقاق در صفوف مخالفان طالبان در پنجشیر را فراهم کند. بطوریکه بر حسب گزارشات میدانی در پنجشیر و بر اساس منابع میدانی و اخبار منتشر شده دو طرف وضعیت نبرد را به سود خود اعلام می کنند که مشتمل بر اخبار ضد و نقیضی از پیشروی، تصرف و تسلط بر مناطقی از پنجشیر از جانب طالبان از یکسو و متحمل کردن شکست و به تبع آن وارد کردن تلفات و به اسارت گرفتن تعداد زیادی از طالب های مهاجم به پنجشیر توسط جبهه مقاومت پنجشیر از سوی دیگر می باشد. در مجموع تاکتیک شرط گذاری از سوی طالبان براساس واقعیات میدانی در پنجشیر سامان گرفته است که اخبار دقیقی از آن در دست نمی باشد.