چرا غنی برای طالبان محترم است و احمدشاه مسعود، نه؟

گروه بین الملل - حسین دهباشی - تاریخ‌پژوه و مستندساز نوشت:محمدحسین جعفریان در لایو اینستاگرامی خود (بامدادِ ۱۱ شهریور) از عهدشکنی‌های طالبان گفت. آنها علی‌رغم این‌که در مذاکرات قول داده بودند به مواضع هم‌دیگر حمله نکنند، حمله‌های شدیدی به پنجشیر داشته‌اند.

به گزارش بولتن نیوز، همین‌طور او با اشاره به فیلمی که در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود و نیروهای اعزامی به زبان‌های مختلفی صحبت می‌کنند، تذکر می‌دهد که این‌ها افرادِ داعش و دیگر گروه‌های تروریستی هستند و کسانی‌اند که پس‌از این سهم‌خواهی خواهند کرد. این افراد پابه‌پای طالبان در مناطق مختلف جنگیده‌اند و امروز روز پیروزیشان است و سهم‌شان را از این کیک می‌خواهند.

آنها هدفشان این نیست که جای غنی، ملا هبة‌الله را به ارگ بفرستند. آنها اهداف بزرگ‌تری در سر دارند و آن هدف نفوذ به ساحل شمالی آمودریاست. تهران فریب وعده‌های طالبان را می‌خورَد که می‌گویند حکومتِ همه‌شمول خواهند داشت. درحالی‌که طالبان با این وعده‌ها فقط می‌خواهند برای به‌ثبات رسیدن وقت بخرند. طالبانی که حتی به طالبان غیرِپشتون خودش هم رحم نکرد. کرزی و عبدالله هم گروگان طالبان هستند و راهی برای فریب دنیا.

اشتباه اعتماد کامل به غنی درحال تکرار است

او یادآوری کرد بعد از دیدار خودشان با سران طالبان در سال ۱۳۷۳ پیشنهاد مذاکره با آن‌ها را داده بود؛ اما رد کردند و گفتند آن‌ها تروریست هستند و حالا برعکسِ آن ماجرا، آن‌ها تنها به طالبان اعتماد کرده‌اند. جعفریان با تأکید بر اینکه نفس مذاکره با طالبان قابل درک است ادامه داد که نباید به قول طالبان مطمئن بود؛ چون ممکن است عهدشکنی کند. کاری که غنی بعد از جلب اعتماد ایران کرد؛ دشمنی خود را با ایران علنی کرد، در غرب افغانستان سدسازی را گسترش داد و دشمنی‌اش با زبان فارسی را در عمل بروز داد. حالا همین اتفاق در ارتباط با طالبان در حال رخ دادن است. اگر طالبان هم عمل غنی را تکرار کرد، ایران با کدام اهرم فشار می‌تواند آن‌ها را وارد کند تا به تعهدات خود پایبند باشند؟! این همان طالبانی است که حتی ۲۴ ساعت به قرارداد «چاریکار» و تعهد خودش با جبهه‌ پنجشیر پایبند نماند و به آن‌ها حمله کردند. درحالی‌که قرار داشتند در مدت مذاکره به مواضع هم حمله نکنند. بعد هم «امیرخان متقی» می‌گوید مذاکراتِ صلح به نتیجه نرسید و به‌ناچار عملیات زمینی را شروع کردیم. فردا اگر طالبان در قبال ایران هم عهدهایشان را همین‌طور عمل کردند چه می‌کنید؟ افرادِ در دوحه، سخن‌گو و ویترینِ طالبان هستند و بعد طالبان مانند غلتک از روی این‌ها رد می‌شود. برای همه‌ی این موارد است که باید از پنجشیر حمایت کرد تا اهرم فشاری در داخل خود افعانستان داشته باشیم تا منافع ملی تأمین شود.

پای داعش به پنجشیر برسد، جنایت می‌کند

محمدحسین جعفریان با نقل ماجرای دل‌خراشِ آقای مزاری که به طالبان اعتماد کرد و تسلیم طالبان شد و او را به وضع بدی شهید کردند، گفت: طالبان اگر به پنجشیر برود تضمینی نیست بلایی که سر دیپلمات‌های ما و دکتر نجیب‎الله و مزاری آوردند، بر سر احمد مسعود هم نیاورند. همان کاری که عبدالمنان نیازی با دیپلمات‌های ما در مزارشریف کرد و بعد به بی‌بی‌سی دروغ گفت که نیروهای ایرانی در کنسول‎گری نبودند و با نیروهای حزبِ وحدت فرار کردند. درحالی‌که او در کنسول‌گری، پیکر شهدای ما را دیده بود. «نیازی» همان است که به قتل‎عام شیعیان هزاره‌ها و دفن آن‌ها در گورهای دسته‌جمعی معروف است. نیازی بعد از آن، حزب خودش را تشکیل داد و در نواز مرزیِ ایران شروع به ترور کرد و آن‌قدر تبلیغات منفی علیه طالبان کرد که طالبان کمین گذاشتند و فرمانده سابق خودشان را کشتند. چه تضمینی است که در میان طالبان باز تعدادی از این عبدالمنان‌های نیازی نباشد؟

این کارشناس ارشد مسائل افغانستان اضافه کرد: اگر شش ماه دیگر طالبانِ افراطی، طالبان میانه‌رو را از میان برداشتند چه می‌کنید؟ اهداف طالبانِ افراطی، مرزهای ایران است. طالبان هرجا وارد می‌شود عکس احمدشاه مسعود را آتش می‌زند؛ اما زیر عکسِ اشرف غنی عکس می‌اندازد. اشرف غنی برای طالبان محترم است؛ اما احمدشاه مسعود نه! این طالب، مسئله‌دار است. اگر اتفاقی برای دره‌ی پنجشیر بیفتد، مردم افعانستان شما را نخواهند بخشید. مردم ایران هم نخواهند بخشید و خودِ شما هم خودتان را نخواهید بخشید. وقتی همان کاری را با پنجشیر کردند که در اندرآب و بدخشان کردند؛ کودکان را کشتند و دختران را به عقد نکاح بردند. اگر روزی خود طالب‌ها زمینه را فراهم کردند تا داعش بلای جان شما شوند چه ابزاری برای جلوگیری آن دارید؟ آیا پنجشیر، شمشیری نیست بالای سر طالبان؟! این‌طوری هم به پنجشیر آسیب نمی‌زنند، هم پنجشیر خودشان را مدیون شما می‌دانند و هم شما بعد از این اهرمی خواهید داشت که طالب در برابر تعهدات شما نتواند دست از پا خطا کند و همیشه نیازمند شما خواهد ماند. چه گزینه‌ای برای اتحاد در روزهای فعلی بهتر از احمد مسعود و پنجشیر؟ در ایران همه بر روی او اتفاق دارند.

همه طرفدار احمد مسعود هستند، چرا طالب را به او ترجیح می‌دهید؟

این مستندساز و شاعر درباره احمد مسعود، فرمانده جبهه پنجشیر گفت: احمد مسعودی که می‌گوید شهید سلیمانی عموی من است و من پسرعموی شما هستم. در سال ۷۹ و ۸۰، شهید سلیمانی بچه‌های سپاه محمد (ص) را به احمدشاه مسعود سپرد تا تحت‌ِنظر او با طالبان بجنگند. انقدر به او اعتماد داشت. پس حزب‌اللهی‌ها او را قبول دارند. کسانی هم که افغانستانی هستند و تجربه‌ نفاق و تفرقه و کشمکش را در زمان پدرانشان دارند، باور دارند باید وحدت وجود داشته باشد و امروز پرچم مقاومت دستشان است. ایرانیانِ خواهان ملی‌گرایی و با نگاه تمدنی هم احمدشاه مسعود و پسرش را اسطوره‌ای می‌دانند که نگه‌دارنده زبان فارسی و تمدن ایرانی است. برادران اهل سنت هم که زیر پرچم احمد مسعود جمع هستند و او نماینده‌ واقع‌گرایی سنی حنفی است. همه این طرف‌هایی که می‌توانند در خدمت ترقی جامعه‌ ایرانی باشند قادرند زیر بیرق جمع شوند. پس چرا طالب را به او ترجیح می‌دهند؟ به خاطر چند قول؟ طالب‌ها توانایی کنترل خودشان را ندارند و نیروهای میدانی حرف حالی‌شان نمی‌شوند. در رأس طالبان هم، ایران کم دشمن ندارد.