دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران یا سالن آموزش میکاپ؟!

گروه اجتماعی: شب گذشته میکائیل دیانی، یکی از فعالان حوزه رسانه در صفحه ایستاگرام خود پستی منتشر کرد که مشاهده آن موجب حیرت هر بیننده ای است. طبق آن چه دیانی انتشار داده، در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران همایشی تحت عنوان «همایش تخصصی رنگ، کراتین، کوتاهی و میکاپ» برای آموزش به مراکز زیبایی برگزار شده است. برگزاری چنین همایشی در محیطی دانشگاهی به اندازه کافی مایه تعجب است؛ چه برسد به اینکه بدانیم چنین رویدادی در دانشکده علوم اجتماعی و زیر چشم اساتید این رشته در حال رخ دادن است.

به گزارش بولتن نیوز، قاعدتا تصور همگان چنین است که در محیطی علمی باید همایش هایی متناسب با ماهیت آن مکان و کارکردی که دارد برگزار شود. این تصور هنگامی که با نام دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران هم رو به رو شویم، قطعا تقویت خواهد شد. حال با این فضای ذهنی اگر با همایش «میکاپ» در چنین مکانی مواجه شویم، تمام آن چه که پیرامون چنین فضایی در ذهنمان وجود داشت، از هم خواهد پاشید.

تبدیل محیطی علمی و نخبگانی به مکانی برای کارهای اقتصادی و تبلیغ میکاپ و کمک به ترویج هنجاری غلط در جامعه، اساسا نه تنها با رویکرد کلی دانشگاه تضاد دارد، بلکه وقوع این رویداد در دانشکده علوم اجتماعی که باید نسلی را پرورش دهد و تربیت کند که در مقابل هنجارهای غلط قرار بگیرند و در واقع نقش هدایت گران جامعه را بر عهده داشته باشند، به نوعی زوال معنای آن دانشکده و اهدافش خواهد بود. مکانی که قرار بوده نخبگانی در آن رشد و نمو کنند تا کژی های جامعه را رفع و رجوع نمایند، به محیطی تبدیل گشته است که در آن میکاپ آموزش می دهند.

در این میان برای ما نیز همچون دیانی سوال پیش آمده که واکنش اساتید دانشکده علوم اجتماعی و اعضای هیات علمی آن در قبال این همایش چه بوده است؟! با توجه به اینکه هیچ سر و صدای خاصی هم بابت این قضیه بلند نشده، کمی عجیب است که چرا این اساتید به نام، به راحتی چشم بر این حرکت ریاست دانشکده و دانشگاه بسته اند و اجازه داده اند تا فضای دانشگاه به برگزاری همایشی این چنینی اختصاص پیدا کند. مجموع موارد این گزاره را تقویت می کند که نه تنها مدیریت دانشگاه تهران هیچ اهمیتی به ذات آن محیط نمی دهد، بلکه متاسفانه اساتیدی که باید در بحث علوم اجتماعی و مقابله با ناهنجاری ها الگوی دانشجویان خود باشند نیز دچار رخوت شده اند و ترجیح می دهند در سکوت از کنار ماجرا عبور کنند.