معامله در بازار پایه فرابورس ریسک بالایی دارد

به گزارش بولتن نیوز، کوروش آسایش کارشناس بازار سرمایه در گفت و گوی در رابطه با انواع بازار موجود در بازار سرمایه اظهار کرد: به طور کلی در بازار سرمایه دو شرکت بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران وجود دارند. در بازار فرابورس ایران دو بازار، بازار اصلی و بازار پایه وجود دارند که معمولا در بازار پایه، شرکت‌هایی که از بازار اصلی بورس و یا فرابورس به دلایل مختلف اخراج شدند یا نماد این شرکت‌ها در بازار بورس و فرابورس ثبت شده، ولی پذیرش نشده، وجود دارند.

کارشناس بازار سرمایه در خصوص بازار پایه گفت: بازار پایه، بازاری با ریسک بالا است زیرا، شرکت‌هایی که از نظر افشای اطلاعات و سودآوری مشکل داشتند، یا ساختار پذیرش بازار‌های بورس و فرابورس را نتوانستند تأمین کنند، در این بازار وجود دارند. بنابراین، شفافیت در بازار پایه کمتر است.

او بیان کرد: بازار پایه به سه دسته، بازار پایه زرد، بازار پایه نارنجی و بازار پایه قرمز تقسیم می‌شوند؛ که درصد نوسان این بازار‌ها به ترتیب در بازار زرد ۳ درصد، در بازار نارنجی ۲ درصد و در بازار قرمز یک درصد است؛ که هر چه بازار پایه از زرد و به سمت بازار قرمز می‌آید، ریسک آن افزایش می‌یابد.

آسایش در رابطه با شرکت‌های زیر مجموعه بازار پایه اظهار کرد: شرکت‌هایی که در بازار زرد هستند وضعیتشان از نظر ساختار مالی و افشای اطلاعاتی در سطح بالاتری نسبت به شرکت‌هایی موجود در بازار نارنجی و قرمز قرار دارند.

او بیان کرد: یکی از دلایلی که بازار‌های پایه نوسانات زیادی دارند، بحث ریسک است. بازار‌های پایه معمولاً شرکت‌های کوچکی هستند و این شرکت‌های کوچک با سفته بازی و ایجاد صف‌های خرید و یا حرکاتی که بازیگران انجام می‌دهند، یک سهم را بالا و یا پایین می‌کشند.

کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این پرسش که، علت سرمایه گذاری افراد در بازار پایه چیست؟، گفت: در سال ۹۹ همه به سمت بازار سرمایه هجوم آوردند و شاخص بازار سرمایه تا سال‌های گذشته زیر یک میلیون قرار داشت و در طول چند ماه با تبلیغات و کار‌هایی که دولت انجام داد، چند میلیون نفر به سمت بازار سرمایه آمدند و البته بازار پایه هم جزئی از این بازار‌ها بود؛ بنابراین پول به سمت این بازار نیز آمد و بسیاری از افراد بدون مطالعه، توافقنامه بازار پایه را امضا کردند با اینکه با ساز و کار و ساختار این بازار اصلا آشنا نبودند.

او بیان کرد: به هر حال در سال گذشته بسیاری از افراد به سمت بازار پایه آمدند و تقاضا در این بازار افزایش یافت، ولی در نهایت بعد از اینکه پول از بازار سرمایه خارج شد و تقاضا کم و عرضه زیاد شد، چون شرکت‌های موجود در بازار پایه، شرکت‌های کوچک و سفته بازی هستند، افراد در صف‌های فروش طولانی مدت قرار گرفتند و بسیاری از سهام ریزش سنگینی را تجربه کردند.

او افزود: یکی از راهکار‌های اساسی که در زمان دریافت کد بورسی به سهامداران اعلام می‌شود این است که توافقنامه بازار پایه را دقیق بخوانند و سپس به سمت این بازار برای سرمایه گذرای بیایند.

آسایش در خصوص مصوبات توافقنامه اظهار کرد: در توافقنامه بازار پایه که اکثر افراد بدون مطالعه امضا می‌کنند، در رابطه با ساختار پذیرش بازار پایه، نوسانات این بازار، نحوه پذیرش و ساختار معاملاتی این بازار‌ها صحبت می‌شود؛ ولی اگر این توافقنامه به صورت دقیق خوانده شود شاید بسیاری از افرادی که ریسک گریز و مبتدی هستند، کمتر به سمت این بازار‌ بروند.

کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این پرسش که، بازار پایه چه مزایایی دارد؟، گفت: از مزایای معدودی که می‌توان برای بازار پایه اشاره کرد این است که، معمولا شرکت‌هایی که کوچک هستند و یا ساختار‌های مالی آن‌ها به بازار بالاتر نمی‌خورد، می‌توانند در بازار پایه نقدشوندگی سهام خود را در مقایسه با خرید و فروش سهام در خارج از بورس، بیشتر کنند.

او بیان کرد: یکی دیگر از مزایای بازار پایه این است که، درصد نوسان سهام این بازار کمتر است و به دلیل اینکه، ریسک بالایی دارند، نظارت بیشتری هم بر روی سهام این شرکت‌ها وجود دارد.

آسایش در رابطه با معایب بازار پایه اظهار کرد: از معایب اصلی این بازار این است که چون نماد‌های موجود در بازار پایه معمولا نماد‌های کوچکی هستند و افشای اطلاعات مناسبی هم ندارند، بازیگران و سفته بازان بیشتر به سمت این نماد‌ها می‌روند و به راحتی می‌توانند سهام موجود در بازار پایه را تا روز‌های متوالی در صف‌های خرید و فروش قفل کنند.

او در پایان بیان کرد: از معایب دیگر این بازار این است که، هر زمان امکان دارد، شرکت اعلام ورشکستگی کند و از بازار خارج شود و ممکن است سهامداران برای نقد شدن سهام شان با مشکل مواجه شوند.