وقاحت اروپایی

به گزارش بولتن نیوز،هادی محمدی – ایران در سکوت خبری پرونده مذاکرات وین به سر می برد و به اروپایی ها هم گفته است ادامه کار را بعد از تحلیف رئیسی پیش خواهد برد با این حال رسانه های طرف مقابل با گمانه زنی ها و انتشار اخبار از منابع آگاه و مطلع اما بی نام و نشان سعی در فضا سازی این روزها تا زمان روی کار آمدن دولت جدید در تهران دارند .

در تازه ترین گمانه زنی روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال از طرح اروپایی‌ها برای افزایش زمان به اصطلاح "گریز هسته ای " ایران خبرداد. به گزارش خراسان ،به نوشته وال استریت ژورنال، مقامات آمریکایی و اروپایی اکنون برآورد می کنند که زمان گریز هسته ای ایران برای ساخت سلاح کاهش یافته و این کشور می تواند ظرف دو تا سه ماه به مواد شکافت‌پذیر لازم برای ساخت بمب اتم دست یابد. وال استریت ژورنال نوشت: ارزیابی ها درخصوص بازه زمانی گریز هسته ای ایران متفاوت است اما برخی مقام‌های اروپایی که در گفت‌وگوهای وین شرکت دارند، معتقدند که در صورت احیای سریع برجام، زمان گریز هسته‌ای ایران ممکن است کمتر از یک سال باشد. چیزی که در زمان اجرای توافق هسته ای، یعنی سال ٢٠١٦ بود.به ادعای این روزنامه آمریکایی، نگرانی اصلی مقام‌های غربی این است که ایران به فناوری لازم برای استفاده بهتر از سانتریفیوژهای پیشرفته برای غنی‌سازی اورانیوم دست یافته است. ایران به ویژه در استفاده از سانتریفیوژهای نسل دوم، موسوم به IR-۲M بسیار کارآمدتر شده است. ایران بیش از دو هزار سانتریفیوژ IR-۲M در اختیار دارد اما با اجرای برجام در سال ٢٠١٦ اجازه استفاده از آن ها را نداشت. دیپلمات های غربی آن زمان بر این باور بودند که دانش ایران برای به‌کارگیری موثر آن ها برای تولید بمب بسیار اولیه بوده اما اکنون چند دیپلمات ارشد اروپایی می گویند که این شرایط اکنون تغییر کرده است.بنابر این گزارش، مقامات غربی همچنین نگرانند که ایران در روند پیشبرد برنامه هسته‌ای خود ممکن است به دانشی فنی دست‌ یابد که حتی اگر تهران سطح غنی‌سازی و تعداد سانتریفیوژهای خود را کاهش دهد، این دانش را نتوان از بین برد.وال استریت ژورنال در ادامه گزارش خود به نقل از منابع آگاه نوشت که مقامات اروپایی با توجه به پیشرفت‌های هسته‌ای ایران یک طرح سه مرحله ای را برای طولانی کردن زمان گریز هسته ای این کشور ارائه داده اند که طبق آن، از ایران خواسته می‌شود که سانتریفیوژهای پیشرفته خود را انبار و آن ها را مهر و موم کند و همچنین زیرساخت‌های الکترونیکی مورد استفاده برای این دستگاه ها از میان برداشته شوند. وال‌استریت‌ژورنال مشخص نکرده آیا پیشنهاد اروپایی ها در قالب مذاکرات وین بر سر برجام به طرف‌های ایرانی پیشنهاد شده یا خیر، اما به نقل از چندین منبع مطلع در این گفت‌وگوها نوشته است: «ایران اصرار کرده اجازه تخریب هیچ‌ یک از سانتریفیوژ‌های پیشرفته خود را نخواهد داد.»همزمان،نشریه پولیتیکو نوشت: دولت بایدن می خواهد ابتدا به برجام بازگردد، سپس درباره طیف وسیعی از موضوعات فراتر از برنامه هسته ای با ایران وارد گفت وگو شود. گفتنی است طبق ماده 29 پیوست یک برجام ، ایران در سالن غنی سازی نطنز تنها موظف به جمع آوری لوله های انتقال گاز به سانتریفیوژها بود و در برجام در نطنز اجباری برای جمع آوری اتصالات و پست های برقی و الکترونیکی وجود ندارد همچنین یک منبع آگاه قبلا به خراسان گفته بود که ایران با هرگونه انهدام و تخریب زیرساخت های غنی سازی از جمله ماشین های جدید کشورمان مخالف بوده و تنها به انبار کردن آن ها در صورت رسیدن به توافق رضایت می دهد که این موضوع به رغم مقاومت اولیه مورد تایید طرف مقابل هم قرار گرفت. حالا به نظر می رسد با برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا و پیروزی جو بایدن، تروئیکای اروپا ملاحظات خود را- که به واسطه خروج غیرقانونی ترامپ از برنامه جامع اقدام مشترک ایجاد شده بود- کنار گذاشته و مجدد به مسیر تقابل و خصومت‌ورزی با برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران روی آورده است.این در حالی است که پیشتر،وزیر امور خارجه کشورمان در پیامی در توئیتر به ادعای کشورهای اروپایی در این باره که به تعهدات‌شان تحت برجام پایبند بودند واکنش نشان داده بود. وی در این پیام توئیتری با زبانی تند نوشته بود: «۳ کشور اروپایی (فرانسه، انگلیس و آلمان) ادعا کرده‌اند به تعهدات‌شان تحت برنامه جامع اقدام مشترک پایبند بودند. [اما] بررسی واقعیت: * واردات صفر نفت ایران * تحریم بانک‌های ایرانی و عدم اتصال به سوئیفت * عدم اجرای وضعیت مسدود‌سازی (حمایت از شرکت‌های اروپایی در قبال تحریم‌های آمریکا علیه ایران) * خروج شرکت‌های اروپایی از ایران * شکست حتی در فروش کالاهای معاف شده از تحریم‌ها نظیر غذا و دارو». ظریف در ادامه پیام توئیتری خود نوشته بود: «این چیزی است که ۳ کشور اروپایی پس از خروج آمریکا از برجام به آن مشغول بوده‌اند. بررسی واقعیت ۲: * صدور بیانیه‌های پوچ * نقض قوانین خود با سر فرود آوردن در برابر تحریم‌های فراسرزمینی آمریکا * نادیده گرفتن ۳ بار اعلام ایران برای فعال‌سازی مکانیزم حل اختلاف * ایجاد سازوکار اینستکس بدون حتی یک تراکنش مالی. دیگر بس است».