مشارکت در انتخابات معیاری برای سنجه اقتدار و قدرت ملی است

گروه سیاسی- مصطفی مطهری: در راستای اهمیت و جایگاه انتخابات از منظر علم سیاست باید گفت که ارکان چهارگانه حاکمیت در نظام های سیاسی مبتنی بر جمهوری و دموکراسی (۱- قانون اساسي، ۲- نظام پارلماني (مجلس)، ۳- احزاب سياسي و ۴- مطبوعات آزاد) از طریق انتخابات فعلیت پیدا می کنند. انتخابات ارکان جمهوریت نظام سیاسی و مظهر و ابزار مشارکت سیاسی مردم در حاکمیت است؛ بطوریکه از طریق انتخابات جایگاه حکمیت مردم در فرایند سیاسي مشخص می گردد. از این رو تحلیل رفتارهای انتخاباتی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. عمده گزاره ها و شاخص تحلیلی در شناخت و ارزیابی رفتارهای انتخاباتی به تأثیر گذاری جریان های سیاسی بر روند شکل گیری افکار عمومی می پردازند چون این افکار عمومی به نام مردم است که در نهایت دست به انتخاب می زنند یا تصمیم می گیرند که مشارکت داشته باشند یا نداشته باشند.

به گزارش بولتن نیوز، شایان به ذکر است که پیوند فضای فیزیکی و فضای مجازی، منجر به شکل گیری «جهان دو فضایی» در ساحت سیاسی – اجتماعی ما شده است که به مانند شمشیر دولبه همه جنبه سلبی دارد هم ایجابی و این بدان معنا است که می تواند هم انتخاب ما و هم انگیزه های ما را برای انتخاب و مشارکت در انتخاب به شکل مثبت و منفی یا فعال و انفعالی تحت تأثیر قرار دهد.

اما در ارتباط با موضوع مشارکت در انتخابات،  بررسی و ارزیابی شرایط مشارکت باید این نکته را یاد آور شد که انتخابات پیش رو در عرصه ریاست جمهوری، از حیث شکلی و محتوایی دارای ابعاد پررنگ سیاسی – اقتصادی است؛ امروز اگرچه انتخابات موضوع محوری کشور در رسانه ای است اما مسئله مهم برای مردم مسئله معیشت و اقتصاد نابسامان کشور است. هر چند در ابتدای امر، گونه یا سنخی از تعارض و تضاد میان این دو مشاهده می شود اما با این حال باید گفت که نه تنها در این باره تضادی وجود ندارد بلکه یک رابطه علت – معلولی میان انتخابات و شرایط امروز ما وجود دارد. چرا که شرایط امروز ما نتیجه انتخاب های پیشین ماست. به علاوه اینکه میزان و ماهیت مشارکت ما در انتخابات علاوه بر افزایش وجوه نرم افزاری قدرت در قالب اقتدار موجب افزایش اعتبار ملی و قدرت کشور در عرصه خارجی در قالب سخت افزار خواهد شد و مبادی و مبانی امنیت ملی را افزایش خواهد داد.

قابل به ذکر است که امروز دیگر سناریوهای کلاسیک انتخاب بین بد و بدتر نه تنها موضوعیتی ندارد بلکه معنای خود را از دست داده است، امروز زمان انتخاب برای تعیین سرنوشت کشور به واسطه مخاطراتی است که وجود دارند. پس انتخابات و مشارکت در آن باید هم در شکل و محتوا و هم در وادی عمل باید برای مهم باشد، چون آینده کشور به انتخاب ما بستگی دارد؛ به همین رو متر و معیار کنش ما در این باره باید حضور و مشارکت حداکثری بر مبنای منافع و امنیت ملی باشد نه تبلیغات سیاسی از مبادی رسانه ای معاندان ایران اسلامی.

قرینه مشارکت در انتخابات، عدم مشارکت است؛ در واقع عدم مشارکت در انتخابات در گام اول، بیشترین ضربه را به خود ما وارد خواهد کرد. بطوریکه اگر باور به بارور سازی منابع ملی و افزایش قدرت مانور و چانه زنی کشور در عرصه معادلات منطقه ای و بین المللی داشته باشیم آنگاه مشارکت در انتخابات به اولویت اولیه و حیاتی ما تبدیل خواهد شد. به عبارت بهتر مبنا و نظام منطقی و استدلالی ما در عرصه مشارکت سیاسی و حضور پررنگ در انتخابات تحمیل شرایط ما به دشمنان خواهد بود که از طریق انتخاب ما در انتخابات صورت می گیرد. از سوی دیگر نیز باید توجه داشت که در عرصه داخلی عدم مشارکت ما و یا بی اعتبارسازی انتخابات می تواند به تکثیر و تداوم شرایط موجود در عرصه داخلی به واسطه مشکلات موجود در عرصه اقتصادی – معیشتی بیانجامد.

در پایان باید تأکید کرد که امروز برای حل معضل معیشت و اقتصاد و افزایش قدرت کشور در عرصه سیاست خارجی نیاز به دولتی قوی به پهنای ایران عزیز داریم که نه تنها برای امروز بلکه فردای کشور نیز برنامه داشته باشد و بحران ها را مدیریت کند؛ حصول به این مهم با حضور و مشارکت ما در انتخابات محقق می گردد.