حالا که نتوانستیم شکل حکومت را عوض کنیم باید محتوای آن را تغییر دهیم‌!

به گزارش بولتن نیوز، گفتنی است اصلاح‌طلبان بارها در لفافه و یا صریحا اعلام کرده‌اند که باید ما در قدرت باشیم در غیر این‌صورت نظام به سمت فروپاشی خواهد رفت. جالب اینجاست که این جماعت با چنین دیدگاهی، طرف مقابل را به دیکتاتوری و تمامیت خواهی نیز متهم می‌کند.یکی از مصادیق دوگانه «یا اصلاحات-یا فروپاشی» انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ است. جریان اصلاح‌طلب در آن سال، شکست در انتخابات را نپذیرفت و دروغ بزرگ تقلب را مطرح کرد. همان دروغی که ابطحی بعدها اعتراف کرد که «تقلب،اسم رمز آشوب بود.»

برخی از فعالین اصلاح‌طلب پیش از این اذعان کرده بودند که یکی از نقاط ضعف جریان اصلاحات این است که با جریان برانداز خارج از کشور مرزبندی نکرده است. جالب اینجاست که طیفی که استعداد جوانان ایرانی را در حد «آبگوشت بزباش و قرمه سبزی» می‌بیند، از لزوم انقلاب محتوایی سخن می‌گوید.

روزنامه آرمان در مطلبی نوشت:«هنوز توافقی با آمریکا صورت نگرفته و گفت‌وگوها در مراحل اولیه است که تندروها دارند علیه آن صف‌آرایی می‌کنند. درست مثل برجام قبلی، آن‌قدر تیغ و تیشه بر سر راه آن ریختند که هنوز ترامپ نیامده، شرکت‌های غربی که به‌امید تغییر فضای بعد از برجام به ایران آمده بودند، چمدان‌هایشان را بستند و بازگشتند. بعد هم تندرو دیگری به‌نام ترامپ تیر خلاص را به پیکر بی‌جان آن شلیک نمود و البته تندروها هم طبق معمول یقه میانه‌روها را گرفتند که «دیدید به آمریکایی‌ها نمی‌شود اعتماد کرد؛ ما از اول هم گفته بودیم و....» به‌روی خودشان نیاوردند که از ترس اینکه مبادا برجام منجر به تنش‌زدایی با آمریکا شود، چه بلاهایی که از همان ابتدا بر سر آن نیاوردند».

مدعیان اصلاحات و رسانه‌های زنجیره‌ای اصرار دارند تا همچنان با گره زدن معیشت مردم به نشست و برخاست با مقامات غربی، اقتصاد را در تعلیق نگه داشته و سفره مردم را کوچک‌تر کنند.

اکنون قریب به 6 سال از امضای برجام سپری شده است. در این مدت 3 دولت در آمریکا بر سر کار آمده است. نقطه اشتراک این دولت‌ها، نقض فاحش برجام و بی‌عملی در اجرای تعهدات خود بوده است.

با این‌حال مدعیان اصلاحات همچنان توپخانه خود را به سمت منتقدان نشانه رفته و بر قصور و تقصیر دولت و بی‌عملی و عهدشکنی طرف آمریکایی و اروپایی سرپوش می‌گذارند.

کارشناسان تاکید دارند که ریشه حل مشکلات اقتصادی، توجه به توان عظیم داخلی و اعتماد به نخبگان و متخصصان و اهتمام جدی در اجرای اقتصاد مقاومتی و تلاش برای رونق تولید است.

محمد سالاری، عضو شورای شهر تهران دیروز در روزنامه ایران مدعی شد: «تصور اینکه پس از سیاست فشار حداکثری کاخ سفید در دوران ترامپ و صدمات سهمگینی که اقتصاد و جامعه ایرانی متحمل شد، شروع مذاکرات مجدد تنها با خواست دولت آقای روحانی شکل گرفته باشد، بدون تردید فکر خامی است که هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد. این بدان معناست که مجموعه نظام برخلاف نظر جریانات تندرو، علاوه‌بر اینکه برجام را یک سند معتبر و قابل اعتماد می‌داند، یکی از مهم‌ترین تدابیر برای رهایی از بحران کنونی را بدرستی گفت‌و‌گو و تعامل با جامعه جهانی تشخیص داده و تلاش می‌کند سیاست نگاه به درون و تکیه بر ظرفیت‌های داخلی را به موازات کاهش تنش در عرصه بین‌المللی و تقویت ارتباطات جهانی و منطقه‌ای دنبال کند و این دقیقا نکته‌ای است که در تمام هشت سال گذشته دولت و جریان اصلاحات بر آن تاکید داشتند و جناح مخالف با تمام ظرفیت خود به مقابله با آن برخاسته بود.»

در بخش دیگری از این مطلب ادعا شده است: «جریان مخالف دولت و اصلاحات در تمام هشت سال گذشته برای عدم موفقیت حامیان توافق هسته‌ای، علاوه‌بر قلب واقعیت و تلاش برای سیاه‌نمایی در مورد برجام، منافع جناحی خود را بر منافع مردم و کشور ارجح دانسته و با وجود شعارهای عوامگرایانه در حمایت از آحاد ملت، خود از مسببان اصلی ایجاد مشکلات داخلی و مانع بزرگ در مسیر حل مشکلات بوده است. این منفعت‌طلبی روی ویرانه‌های زندگی و معیشت مردم در حالی صورت گرفته و می‌گیرد که این جریان همیشه طیف مقابل را مسبب قفل شدن اقتصاد کشور معرفی کرده است... هرگونه سنگ‌اندازی در مسیر احیای عزتمندانه برجام و رفع تحریم‌ها و مانع تراشی در مقابل حل مشکلات معیشتی مردم، می‌تواند به تداوم وضعیت کنونی بینجامد.»

مدعیان دروغین اصلاحات - اعتدال با تغییر لفظی عناوین خیانت‌های خود به مفاهیم موجه و معقول، منتقدان را به نقیض آن متهم می‌کنند تا پاسخگوی حیله‌گری‌ها و فریبکاری‌های خود نباشند. در واقع آنها برای فرار از مسئولیت فجایع تحمیل کرده به مردم، اتفاقات را وارونه نمایش می‌دهند. افراطیون مدعی اصلاحات و سرمایه‌های اسرائیل که عاملان و مجریان بزک سیمای زشت آمریکا، اعتماد و اتکاء به دشمن، به تعلیق و انتظار بردن اقتصاد و فرصت سوزی پای وعده‌های پوچ غرب، توجیه خباثت‌ها و عهدشکنی‌های حریف، گستاخ‌کردن دشمن برای نقض عهد و اعمال تحریم و... هستند، نام این خیانت‌ها را تقویت ارتباطات جهانی و منطقه‌ای می‌گذارند! که طی 8 سال اخیر به دنبالش بوده‌ اما منتقدان مخالفت می‌کرده‌اند! جالب‌تر اینجاست که در راستای همین حقه‌بازی‌، تقلا دارند نظام را همراه با خیانت‌های خود جا بزنند! طیف مذکور با وجود کلاه گشادی که غرب بر سرش گذاشت، به 7 سال قبل بازگشته، به اولین و اصلی‌ترین ناقضان برجام امیدوار شده است و در اقدامی ضد منافع ملی در تدارک توافق روی توافق و رفع نمایشی تحریم‌ها با اغراض انتخاباتی است و آدرس سراب می‌دهد! و همزمان منتقدان و جریان انقلابی را مقصر جا می‌زند! این وضعیت کارچاق‌کن‌های ورشکسته آمریکا و سرمایه‌های مفلوک اسرائیل در ایران است.

روزنامه ابتکار در مطلبی نوشت: بزرگ‌ترین تبعات منفی دولت آنجایی که است که اعتماد و امیدی که در یک برهه طلایی منجر به حضور حداکثری مردم در پای صندوق‌های رای و البته رای 24 میلیونی به حسن روحانی شد به شدت کاهش پیدا کرد و امروز کمتر از دو ماه مانده به انتخابات شوری در مردم دیده نمی‌شود. با این همه اما‌ای کاش در این روزهای آخر نمک بر زخم مردم پاشیده نمی‌شد آنجا که وزیر بهداشت به وزیر بهداشت هند نامه می‌نویسد تا از تجربیات گران بهایمان در اختیارشان بگذارد. یا آنجا که معاون اول آقای جهانگیری می‌گوید فاسد شدن میوه‌ها مربوط به ستاد تنظیم بازار نیست و پرتقال‌های بخش خصوصی است که به طمع گران شدن در حال فاسد شدن است گو اینکه دولت در قبال سیاست‌های خود و وضعیتی که به وجود آورده تا میوه‌هایی به هر دلیلی فاسد شود، مسئولیتی ندارد. یا از آن سو رئیس‌جمهوری نمی‌داند که چه بلایی با سیاست‌های خود و تیم اقتصادی شان بر سر سرمایه‌های مردم در بورس آورده‌اند که همچنان سخنانی مبنی بر حمایت دولت از بازار بورس می‌کند و البته سهام گران فروخته شده دولت چنان روی دست مردم باد کرده است که معلوم نیست تا کی باید برای بازگشت به اصل سرمایه خود صبر کنند.

در ادامه این مطلب آمده است: آنچه مسلم است اعتمادسوزی دولت دوازدهم به واسطه عملکرد ضعیفش چنان به عمیق شدن بی‌اعتمادی دامن زده است که فقط یک اتفاق و تغییر رویکرد از سوی تصمیم سازان می‌تواند تا حدودی مردم را امیدوار به آینده کند

ابتکار نوشت:‌ای کاش وزرای دولت و نمایندگان مجلس از هر طیف سهم تقصیر خود را از وضع موجود پذیرفته و برای رهایی از این شرایط با همه اختلاف نظرها سعی در برطرف کردن آن با استفاده از نظرات کارشناسی داشته باشند.

استفاده از سلاح مصداق آزادی­‌های فردی!

روزنامه شرق در سرمقاله دیروز خود نوشت: «با تعبیری ساده از اصل عدم قطعیت‌هایزنبرگ، نمی‌توان همزمان هم سرعت و هم دقت انجام کاری (مانند سنجش سرعت و تکانه الکترون) را حداکثر کرد؛ افزایش سرعت، کاهش دقت را به همراه دارد و برعکس.» این سرمقاله در ادامه آورده است: «این قاعده در بسیاری از امور طبیعی و زندگی روزمره قابل مشاهده و مواجهه است. در گستره‌ای وسیع‌تر، همین سیاق با «سه‌گانه آزادی، پویایی و پایایی» در نظام‌های حکمرانی قابل مشاهده است. کشورها در عمل، در آنِ واحد به دو مؤلفه از این سه مؤلفه توجه و تمرکز می‌کنند. هرچه سیستمی آزادتر و پویاتر باشد، ناپایداری بیشتری را تجربه می‌کند؛ اقتصاد جهانی، متأثر از روندهای تکنولوژیک، آزاد و پویا است اما همزمان بحران‌ها و نوسانات جدی مانند بحران اقتصادی ۱۱-۲۰۰۸ را تجربه می‌کند. از این منظر کشور آمریکا سطح بالایی از آزادی و پویایی را تجربه می‌کند، اما همزمان بحران استفاده از اسلحه در آن جدی است. کشور چین مصداق یک سیستم پویا و پایدار است که سطح آزادی فردی در آن پایین است.»

چنانکه خواندید طیف اصلاح‌طلب معیارهایش به شدت تحت تاثیر مطالب تولید شده در غرب است. چنانکه در نوشتار فوق خواندید «استفاده از سلاح» مصداق آزادی‌های فردی عنوان شده است.