مادر بزرگ دیجیتالی!

گروه فرهنکی- مریم سلیمی، پژوهشگر ارتباطی: مادر بزرگ ۹۳ ساله است و سوادهای خبری، دیجیتال و رسانه ای بالایی دارد. دائم در حال رصد و ارزیابی رسانه های مختلف به ویژه آنلاین است. در حوزه های مورد علاقه اش با فرزندان و نوه هایش بحث می کند و حاصل این تعاملات، دستاوردهای دوسویه و ارتقادهنده ای است که خود بر ضرورت تعاملات بین نسلی در حوزه های مختلف به خصوص در حوزه سوادها تاکید دارد. شاید او را استثنا بدانیم در حالی که ممکن است بسیار باشند مادربزرگ‌ها و پدربزرگهایی که دوران کرونا آنها را بیش از گذشته با رسانه های نوین پیوند داده و ما همچنان با قضاوتهای همیشگی و بازدارنده مان با آنها مواجه می شویم….

به گزارش بولتن نیوز، زنی ۹۳ ساله است. در حد متوسط زبان انگلیسی می داند و انگلیسی را با لهجه اصفهانی تلفظ می کند. چراکه اصفهانی بوده و چندی است میهمان تهران است. سواد خبری و رسانه ای بالایی دارد، با این حال نه خود، نه فرزندانش علاقه ای به رسانه ای شدن مادرشان ندارند. مسلط به جغرافیای یمن و تحولات مارب است. نقشه ای در خانه دار که با رصد اخبار بخشهایی از آن را علامت گذاری کرده و پونز می زند.

اخبار کلیه خبرگزاری های داخلی و خارجی مرتبط با یمن را بررسی کرده و همگی را از این زاویه طبقه بندی می کند. می داند کدام رسانه با چه سرعت و کیفیتی اخبار یمن را پوشش می دهند و کدام موفقتر عمل می کند. در راستی آزمایی اخبار، خبرهای منابع داخلی و خارجی را کنار یکدیگر گذاشته و به تطبیق شان برمی آید و پس از مقایسه و… نتیجه گیری می کند.

به دلیل تسلط بر موضوع بحث، توان شناسایی اخبار جعلی از واقعی دارد و لذا هیچ خبر جعلی را نمی پذیرد. گاه جذابیت حیطه بحث برایش به قدری بالاست که ساعتها با فرزندانش در این خصوص به گفت وگو و تعامل می پردازد و این بحثهای خبری و تحلیلی شاید به طولی از شب نیز کشیده شود.

از او بسیار می توان نکاتی مرتبط با سوادهای خبری و رسانه ای آموخت، او که در حیطه مورد پژوهش و علاقه اش کلیه رسانه های داخلی و خارجی را می کاود، می سنجد، ارزیابی و رتبه بندی می کند. مخاطبی است منتقد، پرسشگر و دارای شناخت از رسانه ها.
پیش بینی های جالبی دارد، عاری از اینکه پیش بینی هایش به واقعیت بپیوندد یا خیر، مهم ذهن هوشیار و تحلیلی این زن ۹۳ ساله است.

هر روز متناسب با رصد تحولات به ارائه تحلیل و پیش بینی اقدام می کند، نظرات و تحلیلهایی که از چارچوب اتاق و خانه شان فراتر نمی رود و هرگز رسانه ای نمی شود.

شاید در اطرافمان باشند پدر بزرگها و مادربزرگهایی که با ما نسل مان و استانداردهای آموزشی مان تفاوت‌های بسیار دارند ولی با همه این تفاوت‌ها درسها و آموزه های بسیاری برایمان داشته باشند.

رسانه ها را بشناسند و بدانند چطور می توان به طور حرفه ای روزنامه خواند یا یک مخاطب آگاه تلویزیونی بود. برخی از آنها شاید میانه چندانی با تکنولوژی و سواد دیجیتال نداشته باشند ولی در سوادهای مختلف خود را ارتقا داده باشند و برخی نیز همگام زمانه حرکت کرده باشند.

هرچه باشد مهم این است که از این گنجینه ها یاری گرفت و سوادهای خود را ارتقا داد. ولو با همه تفاوت‌های احتمالی در نوع رسانه و قرائت از آن. یک تعامل سازنده بین نسل حاضر و گذشته، دستاوردهای ارزشمند بسیاری را در این حوزه می تواند به دنبال داشته باشد.
مهم گشوده بودن به دنیای یکدیگر است و ورود به یک تعامل سازنده.

شاید دوران کرونا فرصت خوبی برای این تعامل ولو در قاب‌های مانیتورهای گوشی و فضای مجازی با نسل گذشتمان باشد (با آنها که اکنون در تلاش برای همگامی بیشتر با تکنولوژی برای حفط ارتباطاتشانند) ، تا با پیوند آموزه هایی از حال و گذشته، هوشیارتر و آگاهانه تر قدم در مواجهه با رسانه هایی گذاشت که هر روز پیچیده تر و هوشمندتر می شوند.