علی اکبر علیه السلام الگوساز جوان امروز

گروه دین و اندیشه - حجه الاسلام والمسلمين عليرضا توحيدلو در یادداشتی نوشت:‌به پاسداشت قشر عظیم از جامعه که جوانان آن را تشکیل می دهند، ١١ شعبان روز ولادت حضرت علی اکبر علیه السلام روز جوان نامگذاری شده است. بخشی از جامعه که با توجه به مشکلات فراوان قلب تپنده کشور را تشکیل می‌دهند.

به گزارش بولتن نیوز، جوانی، آغاز شکفتن است. جوانی، میلاد دوباره انسان است. انسان در جوانی، بار تکلیف الهی را به تازگی بر دوش گرفته است. خداوند، بسیاری از نعمت هایش را در جوانی به انسان ارزانی می‌دارد.جوانی، موهبتی از جانب خداوند است. جوانی، ثروتی است که انسان باید آن را جز دربهای بهشت، خرج نکند. پس خوشا به حال آنان که جوانی را قدر می‌دانند و این گوهر گرانبها را در راه سعادت خویش، به کار می‌گیرند.

در حدیثی از رسول اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) آمده که فرموده‌اند:
فضیلت جوان عابد که از آغاز جوانی عبادت کند بر پیری که وقت کهولت به عبادت بپردازد، همانند فضیلت پیغمبران بر دیگر مردمان است.

همچنین پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) می‌فرمایند: خداوند جوانی را که جوانیش را در بندگی خدا بگذراند دوست می دارد.

روز جهانی جوانان

در ۱۷ دسامبر ۱۹۹۹، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ۱۲ آگوست را به عنوان روز جهانی جوانان اعلام کرد.
روز جهانی جوانان با اندیشه‌ی «ساختن یک دنیای بهتر؛ به همراه جوانان» ایجاد گردید. به این بهانه، سازمان ملل از تمام کشورهای دنیا می‌خواهد تا عملاً در راستای توسعه امکانات و منابع به کمک جوانان و برای جوانان تلاش نمایند.
ولی مبنای نام گذاری روز جوان در کشور عزیزمان متفاوت است. روز ١١ ماه شعبان مصادف با میلاد حضرت علی اکبر علیه‌السلام فرزند امام سوم شیعیان به عنوان روز جوان در ایران انتخاب شده است. جوان برومند حضرت امام حسین علیه‌السلام که با فداکاری‌هایش در روز عاشورا جاودانه شد و درس‌های بسیاری را به جوانان داد.
در واقع روز جوان یک روز نیست بلکه تمام روزها جوان هستند. این نامگذاری سمبلی است برای یادآوری دورانی شکوهمند در زندگی. دورانی که مثل آن دیگر یافت نخواهد شد.

الگوی شجاعت و ادب، علی اکبر
دردانه فاطمی نسب، علی اکبر
فرزند یقین ز نسل ایمان بود
پرورده دامن کریمان بود
آن یوسف حُسن، ماه کنعانی
در خلق و خصال، احمد ثانی
آن شاهد بزم، سرو قامت بود
دریا دل و کوه استقامت بود

أشبه الناس خَلقاً، خُلقاً و منطقاً برسول اللّه

حضرت علی اکبر فرزند بزرگ ابا عبدالله الحسین علیه السلام شبیه ترین مردم به پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) در خلقت و اخلاق و گفتار بود. شجاعت، دلاوری، بصیرت دینی و سیاسی او، در سفر کربلا به ویژه در روز عاشورا تجلی کرد. در کربلا حدود ٢۵ سال داشت. اولین شهید عاشورا از بنی هاشم بود. پایین پدر بزرگوارش به خاک سپرده شد و به این خاطر ضریح امام علیه‌السلام شش گوشه است.

شناخت حضرت علی اکبر علیه السلام

حضرت علی بن الحسین (علی اکبر علیه‌السلام) فرزند بزرگ امام حسین در ١١ شعبان سال ٣٣ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. مادر بزرگوار وی لیلا دختر ابی مره است. لیلا برای امام حسین پسری آورد، رشید، دلیر، زیبا، شبیه ترین کس به رسول خدا(ص)، رویش روی رسول، گفتگویش گفتگوی رسول خدا، هر کسی که آرزوی دیدار رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) را داشت بر چهره پسر لیلا می نگریست، تا آنجا که پدر بزرگوارش می فرماید:
هرگاه مشتاق دیدار پیامبر می شدیم به چهره او می نگریستیم؛ به همین جهت روز عاشورا وقتی اذن میدان طلبید و عازم جبهه پیکار شد، امام حسین چهره به آسمان گرفت و گفت:
«اَللّهُمَّ اشْهَدْ عَلي هؤُلاءِ الْقَوْمِ فَقَدْ بَرَزَ اِلَيْهِمْ غُلامٌ اَشْبَهُ النّاسِ خَلْقاً وَ خُلْقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِكَ كُنّا اِذَا اشْتَقْنا اِلي نَبِيِّكَ نَظَرْنا اِلي وَجْهِهِ اَللّهُمَّ امْنَعْهُمْ بَرَكاتِ الْأَرْضِ وَ ...

سن حضرت علی اکبر

حضرت علی اکبر علیه‌السلام در کربلا حدود ٢۵ سال داشت. برخی راویان سن وی را ١٨ سال و ٢٠ سال هم گفته اند.
حضرت علی اکبر اولین شهید عاشورا از بنی هاشم بود.

حضرت علی اکبر الگوی جوانان

يكى از بارزترين نمونه‌هاى كمال و اسوه‌هاى پاكى و مردانگى، حضرت «على اكبر (عليه السلام)» شهيد بزرگ حماسه عاشورا و فرزند بافضيلت سيدالشهدا (عليه السلام) است. سزاوار است كه از رهگذر آشنايى با شخصيت و ويژگى‌هاى اين جوان برومند و رشيد و با صلابت، از او درس جوانمردى ودمقاومت و ايمان و ادب بياموزيم و نسلى را تربيت كنيم كه پوياى راه نورانى آن شهيد باشد.
تربيت شايسته امام حسين (عليه السلام) سبب شد تا على اكبر به بهترين صفات كمال آراسته شود. عواملى همچون؛
١- اصالت خانوادگى،
٢- تربيت و
٣- وراثت، كسب علم و فضايل كه از عناصر تشكيل دهنده شخصيت هر كس است، در وجود و زندگى او فراهم بود. خلق و خوى او و رفتار و حركات و ادب و متانتش در حد اعلاى برجستگى و درخشندگى بود؛ آن‌گونه كه گفته و نوشته‌اند، رفتارش حركات و رفتار پيامبر خداصلى الله عليه وآله وسلم را در ذهن‌ها زنده مى‌كرد.
حضرت على اكبر شاخه‌اى از آن شجره طيبه و ريشه پاك بود و وارث همه خوبى‌هاى خاندان عصمت و طهارت به شمار مى‌رفت.

خواب امام حسین و رفتار حضرت علی اکبر

در سرزمین ثعلبه هنگام ظهر امام حسین علیه السلام اندکی خوابید و وقتی بیدار شد فرمود: در خواب هاتفی را دیدم که می‏گفت: شما به شتاب می‏روید و مرگ شما را با شتاب به بهشت می‏برد. حضرت علی اکبر علیه السلام که چنین سخنی را از پدر بزرگوارشان شنید گفت: پدر جان مگر ما بر حق نیستیم؟ امام حسین علیه السلام فرمود: آری به خدا قسم ما بر حق هستیم.
علی اکبر عرضه داشت در این صورت ما از مرگ باکی نداریم و امام حسین علیه السلام که از استقبال فرزندش شاد شده بود بیان داشت:
فرزندم خدا به تو جزای خیر دهد.

اولین شهید عاشورا از بنی هاشم

حضرت علی اکبر اولین شهید عاشورا از بنی هاشم بود. شجاعت و دلاوری حضرت علی اکبر و رزم آوری و بصیرت دینی و سیاسی او، در سفر کربلا به ویژه در روز عاشورا تجلی کرد. سخنان و فداکاریهای وی نیز به خوبی مؤید این مطلب است.

شهادت حضرت علی اکبر علیه السلام

روز عاشورا پس از شهادت یاران امام، اولین کسی که اجازه میدان طلبید تا جان را فدای دین کند، او بود. اگر چه به میدان رفتن او بر اهل بیت و بر امام بسیار سخت بود، ولی از ایثار و روحیه جانبازی او جز این انتظار نبود. وقتی به میدان می ‏رفت، امام حسین علیه السلام در سخنانی سوزناک به آستان الهی، آن قوم ناجوانمرد را که دعوت کردند ولی تیغ به رویشان کشیدند، نفرین کرد.
حضرت علی اکبر علیه السلام چندین بار به میدان رفت و رزمهای شجاعانه ‏ای با انبوه سپاه دشمن داشت. پس از شهادت، امام حسین علیه السلام صورت بر چهره خونین حضرت علی اکبر علیه السلام نهاد و دشمن را باز هم نفرین کرد.

مرقد مطهر حضرت علی اکبر علیه السلام

حضرت علی اکبر، نزدیکترین شهیدی است که با امام حسین دفن شده است. مدفن او پایین پای اباعبد الله الحسین علیه السلام قرار دارد و به ای تارن خاطر ضریح امام شش گوشه است.

ای سرو بوستان ایستادگی! ای زیباترین گل باغ حسین! ای جوان رعنا و رشید حسین! ای علی را یادگار!
ای علی اکبر! ســـلام و درود بی پایان بر صورت و سیرت پیامبر گونه ات.

نسل جوان را به جهان رهبری،
جلوه ی توحید، علی اکبری،
هر که هوای رخ احمد کند،
در تو تماشای پیمبر کند.

اهمیت جوانان

امام صادق علیه‌السلام درباره اهمیت دادن به جوان فرمود: «عَلَیکَ بِالأَحداثِ فَإِنَّهُم أسرَعُ إلى کُلِّ خَیرٍ»؛ جوانان را دریاب، زیرا که آنان سریع‌تر به کارهاى خیر روى مى‌آورند.(١)
اما در زبان عربی برای جوانی دو واژه به‌کار می‌رود: شابّ و فتا (فتی)؛ اولی به‌معنای طراوت و شادابی و دومی به‌معنای حرارت و شکوفایی. از نظر رهبران اسلام کسی که واجد این مقولات باشد، جوان محسوب می‌شود.

پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم: وَلّى رَسولُ اللّه صلي الله عليه و آله عَتّابَ بْنَ اَسيدٍ وَ عُمُرُهُ اِحدى وَ عِشْرونَ سَنَةً اَمْرَمَكَّةَ وَ اَمَرَهُ صلي الله عليه و آله اَنْ يُصَلّى بِالنّاسِ وَ هُوَ اَوَّلُ اَميرٍ صَلّى بِمَكَّةَ بَعْدَ الْفَتْحِ جَماعَةً . ثَمّ اِلْتَفَتْ صلي الله عليه و آله لَهُ قائلاً:يا عَتّابُ! تَدْرى عَلى مَنْ اِسْتَعَمَلْتُكَ؟! اِسْتَعْمَلْتُكَ عَلى اَهْلِ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ ، ولَو اَعْلَمُلَهُمْ خَيْرا مِنْكَ اِسْتَعْمَلْتُهُ عَلَيْهِم. وَ كَـتَبَ اِلى اَهْلِ مَكَّةَ: لا يَحْتَجَّ مُحْتَجُّ مِنْكُمْ فى مُخالَـفَتِهِ بِصِغَرِ سِنِّهِ فَلَيْسَ الاَْكبَرُهُوَ الاَْفْضَلَ ، بَلِ الاَْفْضَلُ هُوَ الاَْكْبَرُ ؛
رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم، عتّاب بن اَسيد را ، كه جوانى ۲۱ ساله بود، به فرماندارى مكّه منصوب كردند و به او فرمان دادند كه امامتِ جماعت [و جمعه] مردم را نيز به عهده بگيرد و او نخستين فرماندار بعد از فتح مكه بود كه در اين شهر، نماز جماعت [و جمعه ]برگزار كرد. رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم، سپس به او رو كردند و فرمودند: اى عَتّاب! مى دانى تو را بر چه كسانى فرماندار كرده ام؟ تو را بر مردم شهر خداى عزّوجلّ فرماندار كرده ام و البته اگركسى بهتر از تو سراغ داشتم، او را فرماندار آنان قرار مى دادم. آن حضرت، سپس به اهل مكّه نوشتند: مبادا كسى در نافرمانى از او، به كم سِن بودنش استدلال كند، چرا كه بزرگ تر، شايسته تر نيست ، بلكه شايسته تر ، بزرگ تر است.(٢)

امام صادق عليه السلام: لَسْتُ اُحِبُّ اَنْ اَرَى الشّابَّ مِنْـكُمْ اِلاّ غادياً فى حالَيْنِ : اِمّا عالِماً اَوْمُتَعَلِّما ، فَاِنْ لَمْ يَفْعَلْ فَرَّطَ ، فَاِنْ فَرَّطَ ضَيَّعَ ، وَ اِنْ ضَيَّعَ اَثِمَ ، وَ اِنْ اَثِمَ سَـكَنَ النّارَ وَ الَّذىبَعَثَ مُحَمَّدا بِالْحَقِّ ؛
دوست ندارم جوانانِ شما را جز در دو حالت ببينم : دانشمند يا دانشجو . اگرجوانى چنين نكند ، كوتاهى كرده و اگر كوتاهى كرد ، تباه ساخته و اگر تباه ساخت ، گناه كرده است و اگر گناه كند ، سوگند به آن كس كه محمّد صلي الله عليه و آله و سلم را به حق برانگيخت ، دوزخ نشين خواهد شد.(۳)

شناخت جوانان

در همة انقلاب ها و نهضت ها جوانان جایگاه ویژه ای دارند. بنا به فرمایش رهبر فرزانه انقلاب: «جوان در هر جامعه و کشوری، محور حرکت است. اگر حرکت انقلابی و قیام سیاسی باشند، جوانان جلوتر از دیگران در صحنه اند. اگر حرکت سازندگی یا حرکت فرهنگی باشد، باز جوانان جلوتر از دیگرانند و دست آنها کارآمدتر از دست دیگران است. حتی در حرکت انبیای الهی هم، محور حرکت و مرکز تلاش و تحرک، جوانان بودند».(۴) بی شک در انقلاب جهانی حضرت مهدی«عجل الله تعالی فرجه الشریف» هم نقش جوانان بسیار پررنگ است و امام زمان«عجل الله تعالی فرجه الشریف» هم جوانانی مانند حضرت علی اکبر علیه السلام می خواهد که باید خود را در دوران غیبت کبری آماده کنند.
جوانان امروز باید به خصایص بلند و اوصاف شایسته حضرت علی اکبر علیه السلام مثل عفت و پاکدامنی، ایثار، ادب، وقار، سخاوت، شجاعت و اطاعت و تسلیم بودن در برابر فرمان امام خود آراسته شده و حمایت از دین را از آن سرور خوبان یاد گرفته و نسخه عملی زندگی خویش قرار دهند و با پناه آوردن به بارگاه ربانی او، از تمام ناپاکیها دست شسته و از دام رهبران شیطان صفت رهیده، به سوی خداوند عالم رفته و در دامان پروردگار مهرآفرین آرام گیرند. امام حسین علیه السلام فرمود: فانه ممسوس فی الله و مقتول فی سبیل ا...»؛(۵)
او (علی اکبر) غرق در عشق خداست و کشته راه خدا می باشد.

زندگی حضرت علی اکبر علیه السلام

حضرت علی اکبر علیه السلام دوران جوانی و زندگانی کوتاه خود را در متن حوادثی سپری نمود که هر یک از آن حوادث به نوبه خود در تاریخ اسلام، ماندگار شدند. لذا دوران زندگی حضرت علی اکبر علیه السلام را از جنبه حوادث تاریخی می توان به ٣ دوره کلی تقسیم نمود.

١- مصادف با قیام و زندگی جد بزرگوارشان، مولای متقیان امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام که شاهد شهادت جد بزرگوارشان بوده اند؛ لذا اسرار ناگفته بسیاری را همراه خود مکتوم و به صورت مخفی نگه داشته است و از همان زمان با فتنه و حیله های شوم بنی امیه آشنا بوده و با شعار ضد دینی و ضد توحیدی قوم بنی امیه که از حلقوم شخصی همچون معاویه بلند بود، واقف بودند. چرا که نمی توان گفت که ایشان همچون سایر کودکان، فارغ از هرگونه همّ و غم بوده و در دنیای کودکانه خویش سیر می کرده است. و از طرفی ایشان بنابر بعضی شواهد تاریخی در نزد جد بزرگوارشان امیرالمؤمنین علی علیه السلام تعلیم قرآن و حدیث می دیده تا به مردم زمان خود منتقل نماید.(۶)

٢- مصادف با جریانات سیاسی و حوادثی بود که عموی بزرگوارش امام حسن مجتبی علیه السلام با آن دست به گریبان بودند. همیاری و همراهی او با عمویش امام مجتبی علیه السلام به حدی بوده که اگر جریانی مشابه قضیه کربلا برای امام حسن علیه السلام رخ می داد او همان جانفشانی و ایثاری که در کربلا نشان داد، برای عموی خود انجام می داد و خواسته های امام زمان خویش را اجابت می کرد.

٣- دوران امامت امام حسین علیه السلام است که وی به عنوان وزیر و بازوی پدر انجام وظیفه می نمود تا جایی که برخی گمان می نمودند که امام و خلیفه بعد از امام حسین علیه السلام فرزند بزرگتر او یعنی حضرت علی اکبر علیه السلام است؛ به طوری که معاویه در بیانی علی اکبر علیه السلام را لایق حکومت و رهبر امت اسلامی می پنداشت.(٧)

امتیازات حضرت علی اکبر علیه السلام:

١- شهادت در رکاب امام زمان خود؛ یعنی حضرت سیدالشهداء در کربلا می باشد که جدای از امتیاز شهادت حضور در رکاب امام حسین علیه السلام سعادتی بس رفیع می باشد.

٢- مقام عصمت یا تالی تلو عصمت؛ مقام عصمت از مقامات عالیة الهیه است که هر کس را لیاقت آن نیست. حضرت علی اکبر علیه السلام نیز دارای مقام عصمت بودند. برای تبیین این امتیاز می توان اشاره به کلام امام حسین علیه السلام نمود؛ زمانی که حضرت علی اکبر علیه السلام عازم میدان شد. آن بزرگوار در حق او چنین دعا فرمودند: «اللهم اشهد انه برز الیهم غلام اشبه الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسولک و کنّا اذا اشتقنا الی نبیک نظرنا الیه» بار الها گواه باش جوانی که در سیرت و صورت و گفتار؛ شبیه ترین فرد به پیغمبرت بود، به جنگ این مردم رفت. ما هر گاه به دیدن پیغمبرت مشتاق می شدیم به این جوان نگاه می کردیم.(٨)
کسی می تواند در اخلاق و رفتار مشابه نبی گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم باشد که خواص باطنی آن حضرت را که منشأ بروز آن اخلاق و رفتار بس عظیم است را نیز داشته باشد. حضرت علی اکبر علیه السلام اگر نگوییم معصوم بوده بلکه تالی تلو و مشابه معصوم حتماً بوده است.

٣- شجاعت و دلیری: در روز عاشورا وقتی که به دشمن حمله ور شد؛ سپاهیان دشمن به سویی فرار می نمودند به گونه ای که تصور می کردند حیدر کرار علی بن ابیطالب علیه السلام به جنگ آنان آمده است.(٩)
در تاریخ آمده است عمر سعد، شخصی به نام طارق (که مردی شجاع و دلیر بوده و یارای مقابله با یک لشکر را داشت) را به میدان فرستاد که علی اکبر علیه السلام با رشادت وی را هلاک کرد.
بعد عمر سعد دستور حمله از چهار طرف را صادر کرد.(١٠) که منجر به شهادت حضرت علی اکبر علیه السلام شد.

۴- مقام علی اکبر علیه السلام در زیارت عاشورا: در زیارت عاشورا عرض می کنیم:
«السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین» سلام دادن به حضرت علی اکبر علیه السلام بعد از سلام دادن بر امام حسین علیه السلام می باشد، سایر اولاد و اصحاب بعد از حضرت علی اکبر علیه السلام قرار گرفته اند. این خود حاکی از مقام بزرگ آن حضرت است.
ممکن است کسی بگوید مراد از علی بن الحسین علیه السلام امام سجاد علیه السلام است نه علی اکبر علیه السلام. در جواب از این احتمال باید گفت، زبان زیارت، بیان گرامی داشت و تجلیل از شهداء کربلا و فداکاریهای آنان است همانطور که لعن و نفرین نیز بر کسانی است که امام حسین علیه السلام و اولاد و اصحاب آن حضرت را که حاضر در کربلا بوده اند به شهادت رسانیده اند و بنا به قول علامه میرزا ابوالفضل تهرانی؛ مراد از علی بن الحسین علیه السلام در زیارت عاشورا حضرت علی اکبر علیه السلام است چون این زیارت اختصاص به شهدای کربلا دارد و احتمال اینکه مراد امام سجاد علیه السلام باشد بغایت بعید است».(١١)

۵- تجلیل حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از حضرت علی اکبر علیه السلام:
امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در زیارت ناحیه مقدسه خطاب به علی اکبر علیه السلام می فرماید:
السَّلامُ عَلَیكَ یا أوَّلَ قَتیلٍ مِن نَسلِ خَیرِ سَلیلٍ مِن سُلالَةِ إبراهیمَ الخَلیلِ، صَلَّى اللّه ُ عَلَیكَ و عَلى أبیكَ، إذ قالَ فیكَ : قَتَلَ اللّه ُ قَوما قَتَلوكَ ، یا بُنَیَّ ما أجرَأَهُم عَلَى الرَّحمنِ وعَلَى انتِهاكِ حُرمَةِ الرَّسولِ ! عَلَى الدُّنیا بَعدَكَ العَفا
سلام بر تو ، اى نخستین كُشته از تبار بهترین بازمانده از نسلِ ابراهیم خلیل ! درود خدا بر تو و بر پدرت، آن گاه كه در باره ات فرمود: «خدا ، بكُشد آن گروهى را كه تو را كُشت . پسرم ! چه جرئتى بر خداى مهربان كردند. و چه جسارتى در هتكِ حرمت پیامبر ! پس از تو ، خاك بر سرِ دنیا !»

در ادامه حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) می فرماید: «اشهد انک اولی بالله و برسوله؛ شهادت می دهم که تو از هر کس اولی تر به خدا و رسولش هستی».
حضرت صاحب العصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، حضرت علی اکبر را در این زیارت نامه به امتیازاتی مخصوص از سایر شهدای کربلا جدا نموده است:

١- سلام و صلوات بر حضرت علی اکبر علیه السلام را بعد از جد مظلوم خود، قرار داده است.

٢- حضرت علی اکبر علیه السلام را از هر کس به خدا و رسولش نزدیک تر معرفی نموده است.

٣- حضرت از خداوند درخواست می نماید که همواره توفیق زیارت حضرت علی اکبر علیه السلام را داشته باشد.

۴- حضرت از خداوند مسألت می نماید که در روز واپسین همنشین حضرت علی اکبر علیه السلام باشد.

۵- شدت لعن و نفرین آن حضرت به قاتلان حضرت علی اکبر علیه السلام حاکی از شدت غضب آن حضرت نسبت به جفاپیشگان است.(۱۲)
پس جوانان امروز هم با الگوگیری از حضرت علی اکبر علیه السلام و توجه به معنویات و با دوری از گناهان و بدی ها می توانند امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) خود را یاری کرده و برای زمینه سازی ظهور حضرت مهدی علیه السلام تلاش مضاعف نمایند تا همانگونه که حضرت علی اکبر علیه السلام مورد رضایت امام زمان خود بود و به او مباهات می کرد، طوری عمل نماییم تا حضرت مهدی علیه السلام از اعمال و رفتار ما راضی باشد،
ان شاءالله.

کرامات حضرت علی اکبر علیه السلام

حضرت علی اکبر علیه السلام دُر گرانبهای اهلبیت علیهم السلام؛ وجود نازنین ایشان شباهت زیادی به پیامبر اکرم(ص) داشت، جوانی خوش سیما ، خوش کلام و صاحب کمالات و صفات حسنه و اخلاق نیکو بود. حضرت علی اكبر دارای صفات جلال و جمال و ملكات نیكو بود، و به عالم ملكوت وصل بود؛ لذا
حضرت علی اکبر علیه السلام شجاعت را از مولای متقیان امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام به ارث برده بود. ایشان در دامان امام حسن مجتبی و امام حسین علیهم‌السلام تربیت شدند و ویژگی ها و خصوصیات آن بزرگواران را به ارث بردند.
حضرت علی اکبر علیه السلام در مدت زمان عمر شریفشان همه وقت خودرا صرف عبادت، اطعام مساكین و سعۀ در اخلاق و توسعه در ارزاق دیگران می کردند. امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام ایشان را خیلی دوست داشت.

حضرت علی اکبر علیه السلام و میوه های بهشتی

بر اساس روایتی از دوران کودکی حضرت علی اکبر علیه السلام که در کتاب «ضیاء العالمین» به نقل از «کثیر بن شاذان» آمده است، روزی حضرت علی اکبر علیه السلام در غیر فصل مناسب از پدر بزرگوارش امام حسین علیه السلام انگور خواست. ناگهان امام حسین علیه السلام با دستان مبارکشان به کناره دیوار مسجد زد که انگور و موزی از آن خارج شد پس به فرزندش داد و فرمود: از آنچه نزد خدای تعالی است به اولیائش بیشتر می‌رسد.(١٣)

عنایت افزایش طول عمر

حکایت افزایش سی سال طول عمر مردی که در پایین پای حضرت علی اکبر علیه السلام دفن شد
بر اساس روایات، روزی فردی به نام حاج عبدعون برادرش را که به مرض سختی دچار شده بود نزد حافظ الصحه یکی از سه پزشک معروف کربلا برد پس از چند ماه معالجه، هر روز حال او بدتر می‌شد عبدعون نزد پزشک می‌رود و سخنان زشتی به او می‌گوید که اسمت خیلی بزرگ است، ولی از معالجه تو سودی ندیدیم بعد بدون خداحافظی می‌رود، اما بر خلاف انتظار از آن روز به بعد حال برادرش بهتر می‌شود و یک دفعه شفا می‌یابد نزد حافظ الصحه می‌رود و عذر خواهی می‌کند.
حافظ الصحه می‌گوید: بنشین تا برایت بگویم، من بعد از سخنان تو خیلی دل شکسته شدم. ظهر، هنگام ادای نماز به حضرت علی اکبر علیه السلام متوسل شدم و گفتم:‌ ای نور چشم ابا عبدالله الحسین علیه السلام تو را به حق پدرت قسم می‌دهم که شفای این مریض را از خدا بخواه؛ دیدی چگونه به من توهین کرد؟
بسیار گریه کردم همان شب در خواب خدمت آقا علی اکبر علیه السلام شرف یاب شدم عرض ادب کردم و همان مطلب را تکرار کردم.
حضرت علی اکبر علیه السلام فرمودند: من شفای آن مریض را از خدا خواستم و از هاتفی شنیدم که این مریض مردنی است و تا ٩ روز دیگر می‌میرد... ولی به برکت دعا و شفاعت شما خدا با شفای او سی سال به عمرش افزوده است و از همین ساعت او را شفا دادیم.
آن مرد سی سال دیگر عمر کرد و در هفتاد سالگی وصیت کرد پیکرش را پایین پای حضرت علی اکبر علیه السلام دفن کنند.

خورشید جوانان حضرت علی اکبر علیه السلام

حکایت منبری شدن میرزا جعفر شیرازی
مرحوم سیدمیرزا جعفر فرزند سیدمیرزا حبیب الله شیرازی رحمه الله و پسر عموی آیةالله میرزامحمد حسن شیرازی که از علمای بزرگوار عراق بود،
می‏ گوید: روزی به منزل حضرت آیةالله میرزا عبدالهادی شیرازی رفتم و گفتم: آقا جان! مرا معذور بدار؛ چون من منبری نیستم. دوباره با اصرار فراوان فرمودند: روضه بخوان.
میرزا جعفر فرمودند: دیشب حضرت امام حسین علیه السلام را در خواب دیدم و حضرت علی اکبر علیه السلام هم در کنارشان بودند و در دست او کاغذ و دفتری بود.
امام حسین علیه السلام به فرزند بزرگوارشان حضرت علی اکبر علیه السلام فرمودند: اسم فلان منبری مشهور را از دفتر حذف کن و جای آن، اسم میرزا جعفر شیرازی را بنویس.
مرحوم میرزا جعفر فرمودند: تا این خواب را شنیدم گریه و زاری کردم و گفتم من دیشب خانواده خودم را جمع کردم و برای آنها از روی کتاب، روضه خواندم و گریستم و خدمت امام علیه‌السلام عرض کردم: چشم! اطاعت می‏کنم از آن روز به بعد خودم را برای منبر رفتن و روضه خواندن آماده کردم. مرحوم میرزا جعفر در سال ۱۳۷۰ قمری فوت کرد و در شهرری در مقبره‏ ابوالفتوح رازی دفن شد.(١۴)

فخر آن است که دشمن لب به تعریف گشاید

گفته ‌اند: "الفضل ما شهدت به الاعداء" فخر آن است که دشمن بگوید، حالا اگر بخواهی اولین فرزند ابا عبدالله الحسین علیه‌السلام را بهتر بشناسی کافی است از زبان معاویه(علیه العنه) بشنوی که در وصف او سخن‌سرایی می‌کند.
ابوالفرج اصفهانی از مغیره روایت کرد: روزی معاویه بن ابی سفیان به اطرافیان و هم نشینان خود گفت: به نظر شما سزاوارترین و شایسته ترین فرد امت به امر خلافت کیست؟ اطرافیان گفتند: جز تو کسی را سزاوارتر به امر خلافت نمی شناسیم! معاویه گفت: این چنین نیست.
اولی الناس بهذاالامرعلی بن الحسین بن علی جده رسول الله و ضیه شجاعه بنی هاشم و سخاه بنی امیه ورهو ثقیف؛ شایسته ترین افراد برای امر حکومت علی اکبر فرزند ابا عبدالله الحسین علیه السلام است که جدش رسول خدا (صلّی‌ الله علیه و آله و سلّم) است و در شجاعت بنی هاشم سخاوت بنی امیه و زیبایی قبیله ثقیف را در خود جمع کرده است...(١۵)

حضرت علی اکبر علیه‌السلام در کلام امام خمینی (ره)

حضرت امام خمینی (قدس سره) در درس اخلاقشان فرمودند: امام مدایح و گفتار اهل بیت علیهم السلام خصوصاً حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در مورد حضرت علی اکبر علیه السلام حاکی از این است که اگر حضرت علی اکبر علیه السلام در کربلا به شهادت نمی‌رسید، خود، امام
« مفترض الطاعه » می‌بود.یعنی امامی که اطاعت او واجب است.

منابع؛
١- اصول كافى، ج ۸، ص ۹۳، ح ۶۶.
٢- السيرة الحلبية ، ج ۳، ص ۵۹ ؛ اسد الغابة ، ج۳، ص ۵۴۹ ؛ بحار الأنوار ، ج ۲۱، ص ۱۲۳، ح ۲۰.
۳- امالى طوسى ، ص ۳۰۳، ح ۶۰۴.
۴- کودک، نوجوان و جوان از دیدگاه مقام معظم رهبری، ج٢، ص٢٣۴.
۵- معالی السبطین، ملامحمد مهدی مازندرانی، ص٢۵۴، چاپ خطی، افست تبریز.
۶- حدائق الوردیه، حسام الدین المحلّی، طبع قدیم، دمشق عنبر هاتف، ج١، ص١١٧.
٧- مقاتل الطالبیین، ابوالفرج اصفهانی، ص٨٠، مؤسسه اسماعیلیان.
٨- لهوف، سید بن طاووس، ص١١٣، کتابفروشی جهان، چ١، ١٣۶۴، هـ ش.
٩- ثمرات الاعواد، الهاشمی النجفی، مکتبة الحیدریة. ص٢٣٣، ١٣٧٨ هـ ش.
١٠- منتهی الامال، حاج شیخ عباس قمی، ج١، ص۴۴٣. مطبوعاتی حسینی، ١٣٧٢ هـ ش.
١١- شفاء الصدور فی زیارة العاشورا، چ٣، انتشارات سیدالشهدا، ج٢، ص٣۴۵.
١٢- خورشید جوانان، سیدمحمد حسینی، ص٧۵، چ٢، انتشارات سماء، ١٣٨١.
١٣- ذخیرة الدارین، ص ۲۵۹.
١۴- مردان علم در میدان عمل، ج ۶، ص ۴۰۶.
١۵- الارشاد، ص ۴۵۸.