چرا دشمنان در مقابل امامِ جوان سر تعظیم فرود آوردند؟

به گزارش بولتن نیوز، حتی آن‌هایی که روزی سینه چاک ولایت بودند، زمانی که با امامت امام هادی(ع) رسیدن در سن کودکی مواجه شدند، عقاید خود را سست و لغزان دیدند. امام هادی (ع) با به امامت رسیدن خود در دوران کودکی، باعث شدند یکی از بزرگترین آزمون‌های الهی برای شیعیان اتفاق بیفتد. هرچند پیش از این یعنی در آغاز امامت پدرشان امام جواد (ع) نیز اتفاق مشابه افتاده بود.

البته با گذشت زمان و به روز شدن رویدادهایی چون مناظره علمی با بزرگان آن دوران، شخصیت والای معنوی و علمی امام علی النقی (ع) به همه شیعیان و حتی دشمنانشان ثابت شد. درباره شخصیت و سیره عملی امام علی النقی (ع) با حجت الاسلام و المسلمین اسماعیلی کارشناس مذهبی و پژوهشگر دینی گفت‌وگو کردیم.

وی ابتدا درباره شخصیت متفاوت اهل عصمت و طهارت به خبرنگار ما گفت: همه اهل بیت (ع) خصوصا امام هادی (ع) ابعاد مختلف شخصیتی دارند. طبق فرمایش امام علی (ع) نَحنُ أهلَ البَیتِ لا یُقاسُ بِنا أحَدٌ خاندان رسول خدا (ص) را نمی‌توان با هیچ اشخاصی مقایسه کرد. به همین دلیل اهل بیت (ع) را باید به طور ویژه بشناسیم.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: همانطور که از اسم امام هادی (ع) مشخص است، هدایتگری، دغدغه و تلاش و سخت کوشی فرزند امام جواد (ع) بیش از هر چیز در سیره عملی ایشان نمود دارد. هدایت و روشنگری با محبت‌های ایشان اثرگذاری فراوانی داشته است. طبق گفته امام هادی (ع) در جامعه کبیره، اهل بیت (ع) مظهر مهر و محبت الهی بین مردم بودند. در حالی که امام هادی (ع) بین چنگ و دندان دشمنان خود بودند، اما محبتشان به گونه‌ای بود که متوکل عباسی، قاتل ایشان، مجبور می‌شود که به احترام فرزند رسول خدا (ص) لب به ستایش در محافل مختلف بگشاید.

حجت الاسلام و المسلمین اسماعیلی در ادامه به شخصیت علمی امام هادی اشاره کرد و افزود: شخصیت علمی امام هادی (ع) بلامنازع بود. ایشان در دربار متوکل با بزرگترین عالمان ادیان در مناطق مختلف بحث و گفت‌وگو کردند؛ جالب اینجاست که در این مباحثه، امام علی النقی (ع) با هر کدام از مخاطبان خودشان با زبان وی سخن می‌گفتند و پاسخ علمی قانع کننده می‌دادند. یحیی بن اکثم تمیمی یکی از بزرگان اهل سنت در آن زمان بود. حتی می‌گفتند کسی از نظر علمی از یحیی ابن اکثم بالاتر نیست. با وجود اینکه امام هادی (ع) جوان‌ترین امام بعد از پدرشان بودند و سن زیادی نداشتند، مناظره علمی جانانه‌ای با یحیی بن اکثم داشتند و کاری کردند که تمام درباریان متوکل، به ایشان سر تعظیم فرود می‌آورند.

این کارشناس مذهبی افزود: امام هادی (ع) در کودکی و زمانی که ۸ ساله بودند، به امامت رسیدند. در آن زمان شخصی به نام الجنیدی را با این توجیه که اهل علم است، اما دشمن اهل بیت (ع) بود، به عنوان مربی حضرت بر می‌گزینند. هدفشان از این کار تربیت امام هادی (ع) به شیوه خودشان بود، اما این فرزند معصوم پیامبر (ص) چنان برخوردی با الجنیدی می‌کنند که نظر این دشمن اهل بیت (ع) به خاندان رسول اکرم (ص) تغییر می‌کند و او به یکی از دوستداران اهل بیت (ع) تبدیل می‌شود.

وی در پایان اضافه کرد: باید به مسلک امام هادی (ع) در شیوه زندگی و برخورد با دیگران نگاه کنیم. با حمله به خانه ایشان و بردن حضرت به مهمانی شراب تلاش کردند که فرزند امام جواد (ع) را زیر سوال ببرند. در زمان حمله به حرم شریف ایشان تلاش کردند که شأن حضرت را پایین بیاورند. همین کار را در دوران داعش انجام دادند، اما نمی‌دانستند که عاشقان آن حضرت با عنوان مدافعان حرم، پس از گذشت سال‌ها همچنان در مسیر ایشان قدم بر می‌دارند و نمی‌گذارند، حتی حرم ایشان، مورد اهانت قرار بگیرد. این موضوعات را نباید فراموش کنیم.