علی فروغی؛ از داعیه انقلابی گری تا هضم شدن در صدا و سیما

گروه فرهنگی: به تازگی برنامه ای با عنوان زوجینو در شبکه سوم سیما با اجرای باربد بابایی به روی آنتن رفته است. این برنامه همانند سایر تولیدات شبکه سه در دوره مدیریت علی فروغی، سبک و سیاق خاصی دارد و بیشتر به نظر می رسد مانند باقی برنامه های دوره جدید این شبکه، یک کپی تمام و کمال از نمونه های خارجی خود باشد. البته که گویا کپی برداری برای برنامه هایی که جنبه سرگرمی دارند و از ارزش محتوایی خاصی برخوردار نیستند، کاملا مجاز است و در همه شئون برنامه بدون هیچ محدودیتی اعمال می شود.

 

به گزارش بولتن نیوز، متاسفانه بر خلاف تصوری که از علی فروغی داشتیم و امیدی که به واسطه حضور نسل جوان انقلابی در مدیریت صدا و سیما در دلمان به وجود آمده بود، باید از یک حقیقت تلخ پرده برداری کرد و آن چیزی نیست جز هضم شدن فروغی در سیستم فشل و مریض صدا و سیما. زمانی بنا بود رسانه ملی دانشگاهی عمومی باشد و مردم را رهنمون کند به سمت زندگی سعادتمند دنیوی و اخروی اما به جهت عدم تغییر در ساختارها و نشناختن منافذ و کارنابلدی مدیران، نشد آن چه باید می شد.

این رویه ادامه داشت تا زمانی که کم کم نسل جوان انقلابی که رابطه بهتری و بیشتری با مردم برقرار کرده بودند و شناخت مناسبی از رسانه و نیازهای امروز جامعه داشتند، بر سر کار آمدند. همین امر باعث شد تصور کنیم قرار است اتفاقی بزرگ در آن جایی که مدیریتش بر عهده این جوانان است، رخ دهد اما زهی خیال باطل. برای مثال همین علی آقای فروغی جوان که داعیه انقلابی گری دارد، شبکه سوم سیما و تولیداتش را تبدیل کرد به مکانی برای کپی برداری و ساخت نعل به نعل برنامه های شبکه های آمریکایی و انگلیسی.

از عصر جدید و اعجوبه ها تا همین آخرین دست پخت این شبکه یعنی زوجینو را اگر به صورت محتوایی بررسی کنیم، جز عصر جدید و آن هم به واسطه برخی شرکت کنندگانش، هیچ اتفاق مثبتی که در راستای اهداف فرهنگی مدنظر و تعیین شده برای صدا و سیما باشد، رخ نداده است. این امر در طراحی تک تک آیتم ها، اجرای مجریان و دکورسازی برنامه ها به وقوع پیوسته است و شما نمی توانید با هیچ ذره بینی اندکی خلاقیت یا محتوای به درد بخور در آن ها پیدا کنید.

 

ناکارآمدی علی فروغی اما تنها صدمه اش این نیست که بگوییم چند برنامه ضعیف تولید گشته که باادعای انقلابی بودن فروغی همخوانی ندارند؛ بلکه مشکل بسیار بزرگ تر از این حرف هاست. شکست فروغی و همرنگ جماعت شدن او با سیستم صدا و سیما و غافل شدن از رسالتی که بر عهده داشت، راه را بر سایر جوانان انقلابی در این مسیر خواهد بست و اعتماد به ایشان برای تغییرات به نفع مردم و انقلاب را کاهش خواهد داد.

 

کاری که فروغی انجام داد، شاید هرگز از توان مدیری غیر انقلابی برنمی آمد؛ کپی برداری از معروف ترین برنامه های آمریکایی که نماد فرهنگی این کشور هستند و تولید و پخش در صدا و سیمای جمهوری اسلامی آن هم در شرایطی که  صدایی از جایی بلند نشود. فروغی نه تنها با این مدیریت و نتایج نمی تواند مدعی شود که به لحاظ فرهنگی متعلق به جبهه انقلاب است، بلکه جایی نمی گذارد که کسی از او دفاع نماید و بسیاری از جوانان انقلابی و کاربلد را نیز از ترس اینکه بلایی مشابه او بر سرشان بیاید، از حضور در رسانه ملی فراری خواهد داد.